Frjáls verslun - 01.11.2010, Síða 38

38 F R J Á L S V E R S L U N • 1 1 . T B L . 2 0 1 0
Keppt við innflutning í 15 ár
Bannað var að flytja inn ís fram til ársins 1995 þegar gildistaka
EES­samningsins opnaði á innflutning. Kjörís brást við með því að
hefja innflutning frá Unilever, stærsta matvælaframleiðanda í heimi,
og segir Guðrún að það hafi verið gæfuspor og stutt við starfsemi
félagsins. Í framhaldinu hafi ísneysla aukist og ekki tekið sölu af þeim
sem voru fyrir.
Kjörís er þekkt vöumerki á Íslandi en svo háttar til að erlendu ísvör­
urnar frá Unilever seljast best þar sem erlendir ferðamenn eru á ferð.
Þannig virðist nokkur íhaldssemi ríkja þegar kemur að ísneyslu og á
við hið fornkveðna; hverjum þykir sinn ís fagur! Það mun þannig vera
reyndin að við Íslendingar erum dálítið líkir Bandaríkjamönnum þegar
kemur að neyslu á ís. Rétt eins og Banda ríkjamenn vilja Íslendingar
gjarnan vélarís og þá tilbúna rétti, s.s. sælgætis hræringa og hristing.
Að sögn Valdimars hefur samstarfið gengið mjög vel en þeir hafa
aðallega skipt við fyrirtæki í Englandi og Danmörku. Á heima mark­
aði er Emmessís helsti keppinautur fyrirtækisins en segja má að það
séu þessir tveir framleiðendur sem skipta með sér ísmarkaðinum hér
á landi. Emmessís selur einnig innfluttan ís. Að sögn Valdimars hefur
innflutningurinn ekki haft teljandi áhrif á rekstrarstöðu inn lendra
framleiðenda en vissulega hafi þeir orðið að hafa hliðsjón af inn flutn­
ingnum við sína vöruþróun. Þarna komu til heimsþekkt vöru merki og
REYNT AÐ STÖÐVA ÍSGERÐINA
Ekki var kálið sopið þótt í ausuna væri komið. Framleiðsluráð reyndi
sitt besta til að stöðva ísgerðina á sama hátt, eins og meðfylgjandi
bréf vottar. Hafsteinn var ekki lengi búinn að reka rjómaísgerðina
þegar hann fékk bréfið góða frá framleiðsluráðinu.
Þar var honum tjáð að ekki væru lengur leyfðar niðurgreiðslur á
mjólk og smjöri sem nota ætti til ísgerðar. Hafsteinn neyddist þá til
að skipta yfir í jurtaís enda var honum með þessu gert ómögulegt að
keppa við Mjólkursamsöluna í verði á rjómaís. Þessi saga er rakin
ágætlega í tímaritinu Efst á baugi árið 1994.
Þar kemur fram að næstu árin hafi Hafsteinn komið með ýmsar
nýjungar á markaðinn, t.d. frostpinna sem urðu mjög vinsælir, en
Mjólkursamsalan fylgdi oftast í kjölfarið með framleiðslu svipaðra
vara. Einhvern veginn tókst þó Kjörís að lifa af samkeppnina
og er reyndar eina fyrirtækið sem hefur lifað af samkeppni við
Mjólkursamsöluna.
Kjarninn í uppskriftum okkar eru uppskriftir frá pabba sem sjálfsagt komu að hluta til frá Dan mörku
þar sem hann lærði á sínum tíma. Við höldum vel utan um þær.
ÍS ER GÓÐUR.
Þessi snáði sleikti ísinn með tilþrifum í einni
vinsælustu ísbúð landsins; Ísbúðinni í Garðabæ.
Í KLÓM FRAMLEIÐSLURÁÐSINS:
OSTAGERÐIN STÖÐVUÐ
Stofnandi Kjöríss, Hafsteinn Kristinsson, stofnaði Ostagerðina hf. árið
1967 og hugðist setja ýmsar nýjungar á markaðinn, svo sem ostana
Camembert og Port Salut. Þegar framleiðslan var í þann mund að verða
söluhæf fékk fyrirtækið bréf frá Framleiðsluráði landbúnaðarins þar sem
tilkynnt var um 30% niðurgreiðslur á öllum öðrum ostum en þeim sem
Ostagerðin framleiddi.
Með þessu var stoðunum algerlega kippt undan Ostagerðinni og
henni gert ókleift að starfa áfram. Á sínum tíma varð af þessu töluvert
blaðamál. Þess má geta að skömmu seinna hóf Mjólkurbú Flóamanna á
Selfossi framleiðslu á þessum sömu ostum.
Hafsteinn gafst hins vegar ekki upp og hóf rekstur Kjöríss í húsnæði
því sem hann hafði ætlað undir ostagerðina. Það er reyndar merkilegt
til þess að hugsa að Íslendingar týndu niður kunnáttu í ostagerð á 17.
og 18. öld og eftir það voru það helst höfðingjar sem fluttu inn osta frá
útlöndum.