Tímarit Máls og menningar - 01.10.1942, Síða 25

TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR
127
hershöfðingi skipi forsæti í fyrstu ríkisstjórn hins frjiálsa
Frakklands til þess að undirbúa almennar kosningar til
fulltrúasamkomu þjóðarinnar“. Þetta er því líklegra, sem
vitað er, að baráttusveitirnar í Frakklandi hafa fyrir
nokkru síðan gert ráð fyrir þessari tilhögun. í janúar s. 1.
tilkynnir til dæmis „Baráttusamband sósíalista“, sem læt-
ur þess getið, að það fari með umboð „vfirgnæfandi meiri-
hluta franskra verkamanna“, að „eftir að liafa kynnt sér
formlegar og endurteknar yfirlýsingar de Gaulle bershöfð-
ingja“, fallist það á að styðja bráðabirgðastjórn myndaða
eða tilnefnda af honum“.
Af öllu því, sem að framan er sagt, má það vera aug-
ljóst, að striðandi Frakkland er mjög langt frá því að
vera, eins og sumir hafa berlega liagsnnmi af að telja
fólki trú um, tilbúið brófatildur stjórnmálamanna, lieldur
er það sannkölluð þjóðleg eining og lifandi veruleiki. Eftir
að striðandi Frakkland befur bjargað heiðri fósturjarðar-
innar, lialdið tryggð við erfðavenjur þjóðarinnar, baldið
skuldbindingar hennar við bandamennina, þá hefur það
ekki einungis markað Frakklandi vígstöðu við hlið Banda-
manna, heldur tryggt siaukna þátttöku landsins í rekstri
styrjaldarinnar. Stríðandi Frakkland mun í náinni fram-
tíð staðfesta rétt sinn til sigursins, er með samhjálp allra
hinna frjálsu þjóða verður sigur frönsku þjóðarinnar.
Glæsilegur árangur, unninn fvrir atheina franskra gáfna,
hugrekkis og trúar á góðan málstað, sameinað á svo háu
stigi hjá einum manni, foringjanum, sem fyrir rúmlega
tveimur árum kom til Lundúna, einn, án hersveila, án
vopna, án peninga.