Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.10.1979, Blaðsíða 120

Tímarit Máls og menningar - 01.10.1979, Blaðsíða 120
Tímarit Máls og menningar „af hverju fór þetta svona?" (19) Hann hefur tilhneigingu til þess að kenna henni um hvernig fór, það er hún sem hefur breyst, finnst honum. lmynd karla og kvenna Það verður smátt og smátt augljóst í hugarsamtölum Hans og konu Hans, Sifjar, að undirrót lífsfirringar hans og þar með drykkjuhneigðar er í samskipt- um þeirra hjóna, ekki sem einstaklinga heidur sem fulltrúa kynjanna. Eink- um er það Hann sem getur ekki fótað sig í veröld sem hefur alið hann upp til annars hlutverks en hún krefst nú af honum, manni á miðjum aldri. Þótt hann skynji þetta tæplega sjálfur, því hann kann ekki að orða þessa hluti, er jafnréttisbarátta og ný sýn á hlutverk karla og kvenna þungamiðja verksins. Maðurinn kvartar oft um að Sif sé orðin köld og tilfinningalaus og sífellt önnum kafin. Þessi ásökun á þó ekki við rök að styðjast, hún er mjög tilfinn- ingarík kona, hins vegar er annað að. Hún vill ráða lífi sínu sjálf og segja sér sjálf fyrir verkum, ekki vera falleg, góð og minni máttar eins og maður hennar vill hafa hana til að geta elskað hana (53). Hann vill eiga hana og á þess vegna bágt með að kyngja sjálf- stæðisþörf hennar: Hann: Þú hefðir átt að hringja stund- um. Sif: Hvenær? Hann: Þegar dróst að þú kæmir heim. Sif: Eg kom alltaf heim. Hann: Ef ég fór út, varst þú ævin- lega sofnuð þegar ég kom. Eins og þér stæði á sama um mig. Sif: Mér stóð ekki á sama um þig- I ... I Hann: Enginn ótti? Engin spurn- ing? Kannski var það þess- vegna að ég kom aldrei seint. Kannski var mér ekki heldur sama um þig heima. Sif: Þú vilt eiga mann. (35) Sif vill ekki láta eiga sig, hún á sig sjálf. Þetta er nátengt hinni megin- ástæðunni fyrir því að sjálfsmynd Hans er eyðilögð. Hann með stóru H, karl- maðurinn, hefur ekki getað lifað eftir þeirri karlmannsímynd sem uppeldið, umhverfið, samfélagið — og Sif — tróðu upp á hann í öndverðu. Þó er ennþá sárara þegar á að svipta hann þessari ímynd: Hann: Einu sinni sagðir þú að ég væri guð. Það varst þú sem gerðir mig að guði. Þú tróðst upp á mig dýrðinni. Svo tókstu hana frá mér. Sif: Þú vildir trúa því. Að þú vær- ir guð. Gekkst upp í því. spilltir manninum í þér. Þú þorðir aldrei að horfast í augu við sjálfan þig. Manninn. Þú varst önnum kafinn að vera ímynd. (52) Tíminn hefur breyst og kröfurnar sem eru gerðar til kvenna og karla. Sumir standast nýjar kröfur, aðrir kikna undan þeim. Maðurinn kiknar, framtíð hans er liðin tíð. „Spáðu mér framtíð, svo ég eigi fortíð", segir hann í lokin, en hann fær enga spá heldur Ave verum corpus 3 66
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.