Tímarit Máls og menningar - 01.09.1990, Blaðsíða 92

Svein. Framleiðandinn var ekki síður ánægður, hann vildi fara að byrja að eyða
peningunum í tökur í stað þess að eyða peningum í tilgangslausa bið.
Sveini fannst hann vera í draumi. Þegar tökunum lauk í Roswell var þotið til
Hollywood þar sem innitökur voru teknar í stúdíói. Það sem Sveini fannst þó
stórkostlegast var að Bemadetta var hrifin af honum. Þó honum fyndist það skrýtið
þá lét hann það ekki aftra sér. Aðeins þremur vikum eftir að þau höfðu kynnst byrjuðu
þau saman.
— Heyrðu Sveinn, þeir eru að fara að loka héma, sagði Friðrik. — Ætlarðu að
koma með okkur, við ætlum að fara heim og kíkja aðeins í glas. Friðrik átti við
sig og vini sína sem höfðu sest hjá Sveini og honum fyrr um kvöldið.
— Já, já, ég kem með, sagði Sveinn. — Áttu viskí? Friðrik jánkaði því.
Sveinn vaknaði klukkan hálftólf daginn eftir með hræðilegan höfuðverk. Hann
staulaðist fram í eldhús og fékk sér glas af vatni. Fór fram á bað og pissaði. Hann fór
síðan aftur í rúmið og svaf til klukkan tvö. Þá dreif hann sig á fætur og fór á Tíu tár
þar sem hann fékk sér kaffi og kleinuhring. Sjávarútvegsmálin vom enn og aftur á
forsíðu Dagblaðsins. Stjömuspáin sagði að hann myndi ferðast innan tíðar og kynnast
nýju fólki — ef hann héldi rétt á spöðunum. Lesturinn minnti Svein á að hann hafði
ætlað að leita fyrir sér um vinnu á dagblöðunum. Það er orðið of seint í dag, hugsaði
hann með sér. Ég fer eftir helgina, sagði hann við sjálfan sig um leið og hann gekk út
og niður Laugaveginn. Það var farið að rigna og vætan leysti upp snjóinn sem
bráðnaður rann í stríðum straumum á portúgalska grjótinu.
Um helgina byrjaði aftur að snjóa þungum, blautum klessum.
90
TMM 1990:3