Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.09.1990, Blaðsíða 9

Tímarit Máls og menningar - 01.09.1990, Blaðsíða 9
fyrir Óðin. Hefurðu aldrei tekið þessa lýs- ingu gilda? — Nei. Ég var bara menntaskólastelpa þegar ég las í fyrsta sinn frásögnina um skáldamjöðinn hjá Snorra og ég trúði henni ekki. Á einhvem óskýranlegan hátt vissi ég að Snorri hafði rangt fyrir sér. Ég hefði ekki getað rökstutt þetta þá, þetta voru tilfinn- ingaleg viðbrögð en ekki rökleg. En ég hélt áfram að hugsa um Gunnlöðu, hún fylgdi mér. Mörgum ámm seinna byrjaði ég að lesa goðsagnir kerfisbundið til að finna út hver hún hefði verið og þá fannst mér það liggja í augum uppi að Snorri hefði blandað sam- an ólíkum goðsögnum í sögunni af skálda- miðinum. Hann notar Hávamál, en virðist ekki hafa þekkt eða skilið goðsögnina og helgisiðina sem lýst er í Gunnlaðarþættin- um. Vísumar í Hávamálum em svo glæsi- legar, svo áhrifamiklar að þær hljóta að hafa mikla þýðingu — en hverja? — / Gunnlaðar sögu birtast niðurstöður rannsókna þinna á goðafrœðinni. Þú lýsir Gunnlöðu og telur að hún hafi verið hof- gyðja í menningu sem var tilfyrir ritlistina. / þessari menningu hveifist trúarlíf fólks um kvenlegan guðdóm, gyðjuna. Guð er sem sagt kona í Gunnlaðar sögu? Ertu að skrifa um einhvers konar hoifið mæðra- veldi í bókinni? —Nei. Konungurinn er æðsti maður þess þjóðfélags sem lýst er í bókinni. Faðir Gunnlaðar er æðstur hofgoðanna og eins og hún má hann koma inn í helgidóminn, bú- stað gyðjunnar. En aðeins útvaldar, helgar konur mega sjá um hina daglegu helgisiði sem tryggja eilífa hringrás lífs og náttúm. Sjálf gyðjan er ekki persónugerð og er ekki kona. Þama ríkir fjölgyðistrú, bæði guðir og gyðjur em dýrkaðar og því er ekki hægt að orða það svo að guð sé kona. Það er eingyðisorðalag. Landsgyðjan var hins vegar fulltrúi þess lögmáls sem réði hringrás tilverunnar bæði í náttúrunnar ríki og mannlífinu, hún var vemdari konungs, ættbálks og lands. I kon- ungsvígslunni felst það að nýr konungur játast undir lögmál gyðjunnar og leggur eið að því að hann muni stýra ríki sínu framhjá náttúruspjöllum, eyðileggingu og hinum ótímabæra dauða. — En Óðinn vill það ekki? — Nei. Hann er fulltrúi nýrra tíma sem em í andstöðu við þau gildi sem Gunnlöð er fulltrúi fyrir. En hann getur ekki gert uppreisn gegn þeim fyrr en hann hefur gengið í gegnum alla helgisiðina sem heyra konungsvígslunni til, dreypifómin eða „hinn dýri mjöður“ og „hið heilaga brúð- kaup“ em hápunktur þeirra. Það er þessi konungsvígsla sem ég tel að lýst sé í Gunn- laðarþætti Hávamála. Samsvarandi lýsing er líka til í keltneskum goðsögnum þar sem nýr konungur tekur við valdi yfír landinu úr höndum fagurrar konu eða hofgyðju sem kölluð er Sovereignty of Ireland. „Hið heil- aga brúðkaup“ er helgisiður, samfarir og táknræn gifting manns og æðra máttarvalds sem persónugerist í útvöldum einstaklingi. Ódáinsveigin, mjöðurinn táknaði aftur end- urfæðingu eða ódauðleika þess sem fékk að bergja á. — Þú hefur skrifað fræðiritgerð um und- irbúningsvinnu þína að Gunnlaðar sögu og rannsóknirnar sem liggja henni til grund- vallar? — Já, ég skrifaði um Jætta í Skími, haust- ið 1988. Nú em að koma fram rannsóknir sem styðja niðurstöður mínar. Englending- TMM 1990:3 7
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.