Dagblaðið Vísir - DV - 17.09.2010, Blaðsíða 17

FÖSTUDAGUR 17. september 2010 FRÉTTIR 17
MARGDÆMD ARATÚNSHJÓN
an bað mig þá um að leggja hend-
urnar á borðið. Þá hafði hann  [Sig-
urður Stefánsson] kært mig fyrir að
hafa ráðist á sig, rifið fötin sín og klór-
að á sér bringuna.“ Það sá lögreglan
að fékkst ekki staðist þar sem Ástþór
hafði lengi nagað á sér neglurnar og
hafði því enga getu til að klóra mann
til blóðs. Ófriðurinn hélt áfram að
sögn Ástþórs og segir hann með-
al annars að lítið barn dóttur
hans hafi verið kallað „hóru-
unginn“. Í umfjöllun um mál
Brynju og Karls sem birtist
á Eyjunni 26. júlí í sumar
sagði einmitt að Sigurður
og fjölskylda hefðu í sífellu
kallað ungabarn Brynju og
Karls „hóruungann“.
Þá grunar Ástþór og
konu hans að Margrét
hafi vísvitandi sleg-
ið rafmagninu út af
sameigninni rétt áður
en ferma átti dótt-
ur hans. „Þetta hafði
auðvitað þær af-
leiðingar að allar
fermingarterturn-
ar eyðilögðust og
við ákváðum að
halda ferming-
una hjá syst-
ur konunn-
ar minnar.
Í kjölfarið
voru tveir
sendibílar
sendir eft-
ir búslóð-
inni og
við kom-
um ekki þangað meir. Ég taldi orðið
lífshættulegt að vera þarna.“ Ástþór,
kona hans og börn flúðu út í sveit
í foreldrahús og settu íbúð sína á
sölu en hún seldist ekki fyrr en átta
mánuðum seinna. Hann segir þessa
tíma vera hryllilega í minningunni:
„Börnin mín voru enn þá unglingar
þá og þetta helvíti
er alltaf í undir-
meðvitund-
inni hjá
þeim
vegna þess að þetta var þvílíkur
hryllingur.“ Hann segist hafa upplif-
að allar gömlu tilfinningarnar aftur
þegar umfjöllunin um mál Brynju
og Karls hófst í fjölmiðlum. Hann
spyrji sjálfan sig að því hvers vegna
þetta fólk gangi enn þá laust og fái að
ofsækja fólk. „Maður var bara skít-
hræddur og kveið því að fara í og úr
vinnu. Þetta var bara martröð,“ segir
kona Ástþórs um málið.
„Taktu hitt augað á honum
líka“
Hjónin eru með nokkurn feril kæru-
og dómsmála á bakinu en í dóms-
skjölum sem DV hefur undir hönd-
um kemur fram að 5. maí 1978 hafi
þau bæði greitt sektir fyrir að ganga í
skrokk á manni á Klúbbnum 28. ág-
úst árið 1977. Í dómsmáli sem lauk í
hæstarétti árið 1982 í sama máli voru
þau sýknuð af skaðabótakröfu stefn-
anda og vísað var til sáttar sem gerð
hafði verið árið 1978. Þá þurfti fórn-
arlambið að greiða Sigurði 175.420
krónur í málskostnað. Í sératkvæði
hæstaréttardómarans Magnús-
ar Thoroddsen segir: „Af gögnum
málsins er ljóst, að stefndi Sigurð-
ur ber bótaábyrgð á öllu því tjóni
sem áfrýjandi varð fyrir, bæði inn-
an dyra og utan.“ Þá segir í lýsingu
af atburðarásinni þessa nótt að fing-
ur Sigurðar hafi „lent í augum“ fórn-
arlambsins og að gögn í málinu hafi
sýnt fram á að Sigurður hafi slegið
manninn en því neitaði Sigurður fyr-
ir dómi. Þá sagði fórnarlambið fyrir
dómi að hann hefði heyrt kvenmann
kalla: „Taktu hitt augað á honum
líka.“ Fram kemur að fórnarlamb-
ið hafi að lokum „legið ósjálfbjarga
á jörðinni“. Margrét neitaði fyrir
dómi að hafa sparkað í fórnarlambið
þar sem hún hefði haft nóg með að
þjarma að unnustu mannsins.
Samkvæmt læknisvottorði sem
vitnað er til í hæstaréttardómnum
kemur fram að maðurinn sem varð
fyrir ofbeldinu hafi í kjölfar líkams-
árásar þeirra hjóna kvartað undan
eymslum í höfði og sársauka í vinstra
auga sem og undan verk í hægri síðu
og kvið þegar hann kom á slysadeild
Borgarspítalans. Í sjúkraskýrslunni
kemur meðal annars fram að skoð-
un við komuna á spítalann hafi leitt
í ljós marflekk á enni, rifu í slímhúð
augans, bólgu og blæðingu utan
á auganu og þar um kring. Þá hafi
blætt undir slímhúð augans, vinstri
kinn verið bólgin og marin, var-
irnar sprungnar og bólgnar og
talsvert af storknuðu blóði í
munninum. Skrámur og mar-
flekkir voru á herðum og fleið-
ur á höndum, skrámur og mar á
brjóstkassa og kviðvegg. Þá
voru hrufl á mörgum stöð-
um á hægra læri og mik-
il eymsli í lærinu, sem
og hrufl á vinstra læri.
Þegar blaðamaður
náði tali af mann-
inum sem varð fyr-
ir líkamsárás þeirra
hjóna fyrir rúmum
þrjátíu árum vildi
sá ekkert tjá sig um málið og baðst
undan öllu sem flækt gæti hann inn
í umfjöllun er tengdist þeim Sigurði
og Margréti.
Kæra hjá ríkissaksóknara
Samkvæmt öruggum heimildum DV
liggur nú inni kæra hjá ríkissaksókn-
ara vegna ásakana um árás þeirra
hjóna og sonar þeirra á öryggisvörð í
Fjarðarkaupum sem átti sér stað um
páskana árið 2009. Þegar DV náði
tali af öryggisverðinum vildi hann
ekki koma fram undir nafni. „Ég er
skíthræddur við þetta lið. Nú eru all-
ar útidyrahurðir læstar.“ Hann rekur
málið þannig að hann hafi haft sitt-
hvað að athuga við það sem hjónin
höfðu verið að sýsla í búðinni. Því
hafi hann fylgt á eftir þeim og út á
bílaplan þar sem hann bað Margréti
um að tala aðeins við sig. Í kjölfarið
hófst atburðarás sem leiddi til þess
að hann kærði þau til lögreglu fyr-
ir grófa líkamsárás. Öryggisvörður-
inn segir einnig að feðgarnir hafi elt
hann niður á slysadeild þar sem son-
urinn Stefán hafi sagt: „Ég þarf að
tala við þig betur.“ Í kjölfarið hafi ver-
ið kallað á öryggisvörð en alveg síð-
an þá hafi örlað á nokkurri hræðslu
hjá honum gagnvart Sigurði og fjöl-
skyldu. „Ég vona bara að þetta fólk
fái sinn dóm.“
Sigurður vísar ítrekað á lögfræð-
ing sinn í samtali við DV. Aðspurð-
ur um líkamsárásirnar sem hann var
dæmdur fyrir árið 1978 og 1987 vís-
ar hann ítrekað í dómana sjálfa: „Þú
getur komist í allt saman um mig ef
þér finnst það fréttavert, það er best
fyrir þig að lesa bara dómana, þá
færðu þetta bara beint í æð, það er
langeinfaldast.“ Aðspurður um það
hvort hann hafi bætt ráð sitt frá þeim
tíma sem hann var dæmdur segir
Sigurður: „Skoðaðu þetta bara og þá
kemstu kannski að einhverju fróð-
legu.“ Aðspurður um líkindi á milli
þessara mála segir hann: „Ég er ekk-
ert að eltast við svona vitleysu.“ Þegar
hann er spurður um kæru sem ligg-
ur inni vegna ásakana um líkamsárás
árið 2009 segir hann: „Ég er ekkert að
svara þér svona um mína persónu-
legu hagi. Þú bara kannar þetta sjálf-
ur. Það er langbest. Þakka þér samt
fyrir.“ Og leggur síðan tólið á.
KREFJAST AFSÖKUNARBEIÐNI
Sigurður og Margrét hafa krafið DV um afsökunarbeiðni vegna umfjöllunar blaðsins
um málið 23. júlí í sumar. Þá er þess einnig krafist að blaðið leiðrétti fréttirnar, ellegar
muni þau kæra blaðamann og ritstjóra DV fyrir ærumeiðingar. Ekki fæst séð að
umfjöllun blaðsins um árásir Sigurðar og fjölskyldu á nágranna sína í Aratúni teljist til
ærumeiðinga. Umfjöllun blaðsins var byggð á frásögn Brynju og hefur DV nú undir
höndum áverkavottorð sem staðfesta að Brynja og Karl hafi verið beitt ofbeldi. Þá
kemur þar einnig fram að piparúði hafi verið notaður.
PIPARÚÐA BEITT
Eins og fram kom í DV 23. júlí og helgina þar á eftir sökuðu Brynja og Karl nágranna
sína um að hafa tvisvar beitt sig ofbeldi í júlí. Brynja staðfesti í DV það sem fram hafði
komið í öðrum fjölmiðlum, að hinn 3. júlí hafi Sigurður ráðist á mann hennar, skallað
hann, og í kjölfarið hafi dóttir Sigurðar, lögfræðineminn Thelma Björk Sigurðardóttir,
sprautað piparúða framan í Brynju sem þá hélt á tveggja ára ungabarni. DV hefur
undir höndum áverkavottorð sem staðfesta frásögn Brynju. Þar kemur fram að 3.
júlí hafi Brynja, Karl og tveggja ára dóttir þeirra fengið aðhlynningu á bráðadeild
Landspítalans. Á áverkavottorði Brynju kemur fram að hún hafi orðið fyrir eituráhrifum
gass, reyks og gufu og fengið piparúða í andlitið. Á vottorðinu er því einnig lýst þegar
tveggja ára dóttir Brynju strýkur sér með erminni í andlitið og fær mikinn sársauka
og fer að hágráta. Á áverkavottorði Karls vegna líkamsárásar kemur fram að hann sé
með áverka á höfði, mar á hálsi sem og áverka á úlnlið og hendi. Þá segir einnig að
á honum sjáist fjölmargir litlir áverkar. Þess má geta að á Íslandi er piparúði notaður
af lögreglu en ólöglegt er fyrir almenning að bera eða beita slíku vopni.
MIKLIR ÁVERKAR
Í viðtalinu við Brynju sem birtist í DV staðfesti hún einnig að þau hjón hefðu orðið
fyrir líkamsárás 18. júlí síðastliðinn. Á áverkavottorði Karls, sem leitaði á bráðadeild
Landspítalans þennan sama dag, kemur fram að hann hafi verið úti að vinna við
bílskúr sem hann og Brynja eru að byggja á lóðinni þegar nágrannarnir hafi byrjað
að áreita þau. Brynja hafi tekið til þess bragðs að sækja myndavél til þess að taka upp
það sem fram færi en að hennar sögn hafði lögreglan ráðlagt þeim að gera það til að
safna sönnunargögnum um áreitið. Í kjölfarið hafi maðurinn í næsta húsi (Sigurður
Stefánsson) og sonur hans (Stefán Ágúst Sigurðsson) ráðist að þeim, tekið myndavél-
ina og gengið í skrokk á þeim. Fyrst hafi maðurinn ráðist á Karl og sonurinn á Brynju,
en síðan hafi báðir ráðist á Karl. Hann hafi verið skallaður í andlit og barinn endurtekið
í andlit og líkama og reynt hafi verið að sparka í punginn á honum en það ekki tekist
þar sem Karl hefði náð að bera hægra lærið fyrir.
Á læknisvottorðinu kemur fram að hann hafi við komuna þangað verið með mar á
augnloki og augnsvæði, opið sár á nefi, áverka í hársverði, áverka á nefi, áverka á
öðrum hlutum höfuðs, mar á öxl og upphandlegg, mar á læri, tognun og ofreynslu á
hálshrygg. Þá segir enn fremur að enni Karls sé „allt rauðleitt eða nánast eitt samfleytt
mar.“ Á læknisvottorði Brynju frá sama degi kemur fram að hún hafi við komuna
á bráðadeildina verið með mar á augnloki og augnsvæði, áverka á öðrum hlutum
höfuðs, mar á öxl og upphandlegg, mar á olnboga, mar á öðrum hlutum úlnliðs og
handar, mar á brjósti, mar á brjóstkassa, mar á mjóbaki og mjaðmagrind og mar á hné.
Ég er ekkert að svara þér svona
um mína persónulegu
hagi. Þú bara kann-
ar þetta sjálfur. Það er
langbest. Þakka þér
samt fyrir.
„Við flúðum öll í burtu.“ Blaðakonan
Bergljót Davíðsdóttir bjó á Seilugranda
árið 1987 og ber Sigurði og Margréti
ekki vel söguna. Hún flúði á endanum
úr íbúð sinni og skaut skjólshúsi yfir
konuna sem þau réðust á.
Enn á flótta Brynja, Karl og börnin þeirra eru enn
á flótta og þora ekki heim til sín. „Það þyrfti að finna
einhverja hjálp handa þessu fólki. Þau eru búin að vaða
uppi allt of lengi í samfélaginu öllum til ama,“ segir Karl.