Dagblaðið Vísir - DV - 17.09.2010, Blaðsíða 33

að taka á. Það gengur ekki. Það er
bæði slæmt og óheilbrigt að geta
ekki slappað af.“
Stormur í huganum
Tíðin í ráðherrastólnum breytti
ekki aðeins lífi Rögnu heldur einn-
ig sýn hennar á sjálfa sig. „Þessi
tími styrkti sjálfsmyndina. Ég leit á
mig sem manneskju sem væri best
bak við tjöldin en þegar ég stóð í
skotlínunni líkaði mér það ágæt-
lega. Að vinna í mikilli spennu eru
mínar ær og kýr.“
Um leið og hún steig úr stóln-
um fór hún norður í land með
föður sínum . Tilgangurinn var
að reyna að ná ró í sálina. „Ég
verð að vera hreinskilin. Ég gat
ekki hreinsað neitt út. Fyrstu vik-
una eftir að ég hætti kom reglu-
lega upp stormur í hausnum á
mér þegar ég var að hugsa um
þetta. Ég áttaði mig á ýmsu. Núna er ég að gera
þetta tímabil upp og ég þarf að ganga í gegnum
það. Þess vegna er ég hikandi við að tala um
þetta því ég gæti sagt eitthvað allt annað þegar
lengra er liðið frá. En við erum náttúrulega bara
að tala saman á þeim forsendum að núna er ég
nýhætt.“
Á þessu tímabili skiptust á skin og skúrir. „Mér
var hent út í djúpu laugina með múrstein um ökkl-
ann en það sem eftir situr eru jákvæðar tilfinningar.
Auðvitað komu upp atvik sem mér fannst hroða-
legt að fást við en þegar þeim var lokið vissi ég að
ég hafði lifað það af, komist í gegnum það. Eins og
mótmælin við heimili mitt. Ég held að það sé eitt-
hvað sem flestum þætti erfitt að fara í gegnum. Mér
fannst það. Líka það að vera í starfi þar sem mér
var hælt opinberlega og ég var gagnrýnd opinber-
lega. Sem einstaklingur að fara út í þetta á þessum
forsendum var ég að leggja æruna og orðsporið á
borðið. Foreldrum mínum fannst ekkert gaman að
heyra talað illa um stelpuna sína í útvarpinu.“ Hún
hlær léttum og dillandi hlátri. Það er greinilega
engin gremja þarna.
Leið illa á tímabili
Hún er þakklát fyrir þessa reynslu þó að hún
hafi ekki alltaf verið tekin út með sældinni.
„Auðvitað leið mér illa á tímabili. Öll neikvæð
ummæli eru eitthvað sem ég tek nærri mér. Ég
hef verið þannig frá blautu barnsbeini að ég
tek slíkt mjög nærri mér. Ég held að fólk eigi al-
mennt að hugsa um það þegar það segir eitt-
hvað ljótt um náungann að orð geta sært. Þessi
reynsla varð til þess að ég byggði utan um mig
skráp og það var ágætt að geta byggt utan um
mig smá virkisvegg.
Á móti kom líka að ég fann ótrúlega mikinn
velvilja gagnvart mér frá fólki og mikla hlýju. Það
var frábært að fara út í búð og fá fallegar athuga-
semdir. Það þótti mér mjög vænt um. Fólk sagði
að ég hlyti alltaf að vera að heyra þetta en ég svar-
aði þá réttilega: „Nei, ég er ekki alltaf að heyra
þetta. Mér finnst gott að heyra þetta því það gef-
ur mér styrk til að halda áfram.“ Neikvæðnin gat
orðið svo yfirgengileg að ég kom heim og hugsaði:
„Drottinn minn dýri, hvað er ég að gera í þessu
starfi?““
Útilokar ekki forsetaframboð
Þó að hún hafi tekið gagnrýnina nærri sér er hún
alla jafna mjög sjálfsörugg kona. „Ég skal alveg
viðurkenna það að ég er örugg innra með mér.“
Hún hikar örskamma stund áður en hún bæt-
ir við: „Á mörgum sviðum. Ég held að enginn
geti verið sjálfsöruggur á öllum sviðum. Þegar
ég byrjaði sem ráðherra var ég óörugg í því hlut-
verki og eins því að koma fram opinberlega.“ Sím-
inn hringir. „Ég skilaði blackberry-inum og kann
ekkert á þennan.“ Þar sem hún kann ekki að taka
hringinguna af símanum fer Ragna með hann
fram í bókasafnið og stingur honum undir sófa-
pulluna. „Því oftar sem ég kom fram í fjölmiðlum
því öruggari varð ég. Það sem háði mér mest var
þessi feimni sem er mér svo eðlislæg. Ég er feimin
að eðlisfari þótt ég hafi ákveðið það sem ungling-
ur að það þýddi ekkert að láta svona, ég yrði að
FÖSTUDAGUR 17. september 2010 VIÐTAL 33
„Ég var mjög einmana“
FRAMHALD Á
NÆSTU SÍÐU
Auðvitað komu upp
atvik sem mér
fannst hroða-
legt að fást við
en þegar þeim
var lokið vissi ég
að ég hafði lifað
það af, komist í
gegnum það. Eins
og mót mælin við
heimili mitt.
TOGSTREITA NÚTÍMAMÓÐUR
Rögnu líður best í mikilli spennu og
þegar hún sekkur sér ofan í vinnu.
Núna langar hana að verja meiri tíma
með börnunum.
MYND RÓBERT REYNISSON