Gripla - 01.01.1993, Blaðsíða 31

3
6
9
12
15
18
21
24
27
30
33
36
UM EGLUTEXTA MÖÐRUVALLABÓKAR í 17DU ALDAR EFTIRRITUM 31
vid hann ordum all ohægt at koma. sagde at þat munde sannazt er
Haralldur köngur hafþi sagt, at þa frændur munde seint at tryggia
meiga. bad Þorer so til haga at Eigill sie ei langvistum j hanz riki. Enn
fyrer saker bænar þinnar Þorer þa man ek taka saatt oc fiebætur fyrer
menn þessa. siþan festi Þörer köngi döm sinn fyrer menn þa er latest
hófþu. skildu þeir köngur suo. for Þorir heim. Þorolfur oc Eigill voru
þann vetur med Þorer ok Arinbirne j gödu ýferlæte.
XLVJ. Capitule
Þorolfur oc Eigill biuggu vm sumarit langskip ok feingu manna til. ok
foru vmm sumarit j Austurveg ok heriuþu þar. feingu þeir offiar oc
attu orostur margar. ok hielldu vm sumarid j Kurland, ok lau þar vid
land vm hri'd. þeir laugþu vid landsmenn halfsmanadar frid, oc hofþu
kaupstefnu vid þa. Enn er fridi var lokit þa toku þeir at heria. Enn
lanndzmenn hofþu þa fyrer safnast a lanndinu. þeir Þorolfur logþu ad j
jmsum stódum þar sem þeim þotti vænst. Einn dag logþu þeir at vid
aarös nockurn, ok var þar mork mikil þegar a landit upp. þeir riedu þar
til uppgóngu. Lide var skipt j sunndur, ok xij: menn samann j sveit.
þeir geingu yfer skoginn, ok var þat ekce langt aþur þar tok bygþinn
til. ok var þa helldur þunnbylt fyrst. Vikingar toku þegar at ræna ok
drepa menn, enn lidit flyþi allt unþan, geingu skogar milli býgdanna.
Enn er þeir feingu ongva vidtóku, þa dreifþu þeir lidinu, ok foru þa
sveitum. Enn er a leid daginn, þa liet Þorolfur blaasa lidinu til ofann
góngu, sneru menn þa aptur a sköginn, hvar sem þeir voru stadder.
Enn so framt matte kanna lidit sem þeir komu til skipanna. Enn er
þeir ransokuþu þa var ei Eigill ofann kominn ok sveit hanz. enn þa tok
at myrkua af nott, ok þottuzt þeir þa ekke leita meiga. Eigill hafþi
geingit yfer skog nokkurn ok xij menn med honum ok sau þa sliettur
míklar oc bygd vi'þa. Bær mikill stöd nær þeim ok ei langt fraa skogen-
um. þeir stefna til bæiarins. Enn er þeir komu þar, hlupu þeir inn j hiis.
vrdu þar ekce menn vid varer, enn toku þar fie allt er laust var. þar
voru morg hus at kanna, oc dvaldizt þeim helldur. enn er þeir komu vt
ok sneru fra bænumm, þa var lid komit mille þeirra oc skögarins, oc
sotti þat moti þeim. Skidgarþur var haar fyrer bænum til skogarins,
mællte Eigill at þeir skylldu þar fara framm sem ei mætte ollumeiginn
at þeim gaanga. þeir giorþu sua, giekk Eigill fýrstur, enn siþan huer so
nær audrum at ekce matte skilia þa. Kurer skutu at þeim, enn geingu