Gerðir kirkjuþings - 01.01.2000, Síða 62

Sóknamefhd setur byggingamefiid erindisbréf. Skal byggingamefnd í samvinnu við
sóknamefnd ráða arkitekt til að vinna að uppdráttum í samvinnu við byggingamefhd eða
bjóða til samkeppni um tillögur að undangenginni forskrift. Þegar teikningar ásamt
framkvæmda- og fjárhagsáætlun liggja fyrir, ber sóknamefnd að leita samþykkis annars
safnaðarfundar fyrir framkvæmd verksins.
Sóknamefnd leggur ffam endurskoðaða reikninga kirkjubyggingar til samþykktar
aðalsafhaðarfundar ár hvert.
19. gr. Akvörðun sóknamefndar, safiiaðarfunda og byggingamefhdar um gerð kirkju og
safhaðarheimila, stækkun eða aðrar breytingar á þeim byggingum, skal háð samþykki
kirkjuráðs, enda verði ráðinu málið k}mnt og leitað álits bygginga- og listanefhdar áður en
til ákvörðunar kemur.
20. gr. Bygginga- og listanefiid þjóðkirkjunnar, sbr. starfsreglur um kirkjuráð, er til
ráðuneytis og leiðbeiningar um byggingar og búnað kirkna og safnaðarheimila.
Sóknamefnd leggur gögn um fyrirhugaðar byggingarframkvæmdir sbr. 18. gr. fyrir
nefndina ásamt ffumuppdráttum til samþykktar. Enn ffemur skal fylgja áætlun mn
byggingarkostnað og um framkvæmdatíma. Samþykki nefndarinnar á teikningum og
byggingaráformum er forsenda fyrir lánum úr kirkjubyggingasjóði, sbr. lög nr. 21/1981,
og ffamlögum úr Jöfnunarsjóði sókna, sbr. lög nr. 91/1987.
Ef sóknamefnd sættir sig ekki við álit bygginga- og listanefhdar, getur hún vísað málinu
til kirkjuráðs.
21. gr. Vígja skal kirkju sem reist er eða endurbyggð frá grunni, sbr. ákvæði Kristinréttar
Ama biskups Þorlákssonar 1275, enda sé hún vígsluhæf að dómi prófasts.
22. gr. Ef umráðandi telur að kirkju sé ekki lengur þörf, sbr. 1. gr., en telja má æskilegt
að varðveita hana, getur hann leitað aðstoðar kirkjuráðs um ráðstöfun hemiar. Hafa skal
samráð við hlutaðeigandi sóknarprest, prófast og vígslubiskup um þá ráðstöfhn, svo og
þjóðminjavörð og önnur stjómvöld eða hagsmunaaðila eftir því sem við á.
23. gr. Ef umráðandi óskar að breyta kirkju eða afhotum hennar á þann veg sem ekki
samrýmist helgi hennar og vígslu og telja má að kirkjulegu starfi sé ekki búin umtalsverð
röskun af slíkri ráðstöfun, svo og að fyrir liggur samþykki hlutaðeigandi yfirvalda og
hagsmunaaðilja, annarra en kirkjulegra, eftir því sem við á í hverju tilviki og lög bjóða,
skal sóknarprestur lýsa því í sérstakri athöfn, að hún gegni eigi framar hlutverki sem vígt
guðshús sbr. 1. gr. Leita skal samþykkis kirkjuráðs, sem leitar umsagnar hlutaðeigandi
sóknarprests, prófasts og vígslubiskups áður en úrlausn er veitt.
Að jafnaði skal umráðandi fjarlægja altari, predikunarstól, skímarfont, grátur, kross af
tumi, áltaristöflu og aðra gripi sem em tákn kristinnar kirkju og nýttir til helgihalds og
njóta helgi, áður en afvígð kirkja er tekin til annarra nota. Frá þessu má víkja ef helgi
þykir ekki raskað, eða umtalsverðum hagsmunum öðrum og prófastur og vígslubiskup
samþykkja. Prófastur sér til þess að gripir þessi og gögn fái lögmæta og viðeigandi
meðhöndlun.
Ef umráðandi óskar að taka kirkju ofan, skulu sömu reglur eiga við og greinir í 1. mgr. en
leita skal álits þjóðminjavarðar um það hvort varðveita skuli kirkju annars staðar.
Kirkjusókn er ekki skylt að bera kostnað af slíkri varðveislu, hvorki þar sem kirkja var né
þar sem hún verður, ef því er að skipta. Að jafnaði skal marka þann stað þar sem altari
kirkjunnar var.
58