Gerðir kirkjuþings - 01.01.2000, Síða 94

sækir um sóknarprestsembætti í sama prestakalli en móti honum sækja menn með
meiri reynslu og/eða menntun.
Loks mætti nefna óánægju sem kom fram á aðalfundi Prófastafélagsins í mars s.l. með
að prófastur skuli vera í valnefnd, margt mælir með því að hann standi utan við
valnefndina og sé hlutlaus aðili sem geti verið öllum til aðstoðar sem að málinu korna.
Nú er ekki Ijóst hvemig með skuli fara fari valnefnd ekki eftir starfsreglum og
leiðbeiningum biskups. Augljóst hl)úur þó að vera að þeim skuli fylgja eftir orðamra
hljóðan, að menntun, starfsaldur, starfsreynsla og starferill skuli ráða og tekið skuli
tillit til starfsvettvangs og jafhréttis. Sé ekki farið eftir þessum ákvæðum eru bæði
starfsreglur og leiðbeiningar biskups að engu hafandi. En við slíkt ástand má kirkjan
ekki búa, hún hlýtur að vinna eftir starfsreglum þar sem leikreglur eru ljósar og
auðskiljanlegar, auk þess sem þær eru sanngjamar og í samræmi við lútherskan
kirkjuskilning.
Aður en lögin um stöðu, stjóm og starfshætti þjóðkirkjunnar gengu í gildi 1. jan.
1998, giltu lög um kjörmannakosningu þar sem ákvörðunarvaldið var í höndum
safnaðanna. Með hinum nýju lögum var það vald að stórum hluta tekið úr þeirra
höndum með því að farið skyldi eftir menntun, starfsaldri, starfsreynslu og starfsferli,
til að tryggja að þeim þætti yrði fullnægt vom vígslubiskup og prófastur settir í
valnefnd, auk heimamanna. Hér var því gerð tilraun til að stenuna stigu við nánast
einhliða ákvörðunarvaldi heimamanna við að velja sér prest.
Að baki lögunum frá 1997 og starfsreglunum frá haustinu 1998 er því tvíþætt
markmið: a) að koma til móts við kröfur presta um að tekið verði tillit til menntunar
þeirra og embættisferils og b) að koma til móts við kröfur safnaðanna og hefðina i
þessu efni að söfnuðimir velji sér prest.
I þeim tillögum sem lagðar em hér fram er tvíþætt meginmarkmið:
a) að komið verði til móts við kröfur presta um að tekið verði tillit til menntunar
þeiina og embættisferils og
b) að koma til móts við kröfur safnaðanna og hefðina í þessu efni að söfnuðimir velji
sér prest.
Á aðalfundi Prófastafélags íslands í marsbyijun s.l. var val á prestum talsvert rætt.
Óánægja kom þar fram með þær starfsreglur sem unnið er eftir og þótti mönnum
vankantar hafa komið fram sem lagfæra þyrfti. Jafnframt kom fram sú ósk að
formaður félagsins aflaði upplýsinga ffá mótmælendakirkjunum í Þýskalandi um val á
prestum ef það mætti verða til að finna aðferð sem hentar hér á landi. Þær tillögur sem
hér eru lagðar fram em að ýmsu leyti byggðar á því sem þar tíðkast.
í megindráttum er um tvær aðferðir að ræða sem notaðar eru til skiptis. í fyrsta lagi
eru prestsembætti veitt með tilnefningu kirkjustjómarinnar og samþykki
sóknarnefndar eða sóknamefnda í viðkomandi prestakalli. En hins vegar er um að
ræða val á presti þar sem sóknamefhdin velur en því vali má skjóta til safhaðarins í
heild með almennum kosningum. Skal þessum aðferðum lýst nánar hér:
Tilnefning: Verði prestsembætti laust tilkynnir skrifstofa kirkjunnar biskupi nöfn
umsækjanda. Eftir samráð á biskupafundi kemur biskup og kirkjuskrifstofan sér
saman um hvaða umsækjenda skuli tilnefna. Ekki verður þó skipað í stöðuna fyrr en
90