Gerðir kirkjuþings - 01.01.2000, Qupperneq 98

Biskup íslands, Karl Sigurbjörnsson
Forseti. Kirkjuþing. Eg þakka þessa spumingu. Hér er verið að tala um eitt allra
mikilvægasta málefni kirkjunnar, hvemig boðun hennar er komið á ffamfæri í okkar
nútímasamfélagi. Þegar ég var í sveit austur í Stokkseyri í gamla daga þá var haft til
marks um það hvað kerling ein í Flóanum væri vitlaus að hún átti að hafa spurt nágranna
sinn: „Hvað er að frétta í þínu útvarpi?“ Þá þótti þetta afspymu vitlaust. Hún hefur verið
svona á undan tímanum, blessunin. Núna dynja á okkur fréttir daginn út og daginn inn
um alls konar boðveitur og það er dælt yfir okkur fféttum og upplýsingum okkur til óbóta
og enginn getur komist yfir að fylgjast með hvað er að ffétta í þessu útvarpinu eða hinu,
þessari rásinni eða hinni.
Fjölmiðlastefna er víðfeðmt mál og nær til gríðarmargra þátta í okkar þjóðfélagi í dag.
Eins og vikið var að í skýrslu kirkjuráðs þá hefur ráðið haft þetta mál á dagskrá sinni.
Einna helst hefur umræðan þó beinst að því hvemig nýta megi veraldarvefinn sem best og
hefur kirkjuráð tekið firá fjármuni til að geta kostað vinnu við að þróa heimasíðu
kirkjunnar. Það hefur gengið hægt og mun hægar en maður hefur viljað. En menn hafa
verið sammala um að skynsamlegt væri að flýta sér hægt í þessum efhurn vegna þess hve
þróunin er gríðarlega hröð. Maður er varla búinn að snúa sér við áður en komin er ný
tækni sem gerir það úrelt sem jafnvel var búið að kosta miklu til. Þetta þarf líka að
ígrunda afar vel allt saman.
Hið íslenska biblíufélag gaf út nú í haust tölvubiblíu bamanna, Biblíusögur endursagðar
með söngtextum effir danska skáldið og rithöfundinn Johannes Möllehave í þýðingu
Böðvars Guðmundssonar skálds og meðfylgjandi var margmiðlunardiskur. Þessi útgáfa
brýtur í blað í sögu hinnar góðu bókar á íslandi. Eg hef ásamt fræðslustjóra kirkjunnar
verið í viðræðum við unga og ffamsýna menn um útgáfu margmiðlunarefhis fyrir
fermingarböm, fermingarfræðslu, og það lofar góðu því að þeir hafa bent okkur á marga
bráðskemmtilega og ekki allt of kostnaðarsama möguleika til að leggja gott og gagnlegt
efhi í hendur ungu kynslóðarinnar.
A kirkjuþingi 1998 var, eins og Gunnar Sveinsson benti á, lögð ffam skýrsla svokallaðs
fjölmiðlahóps sem vann undir leiðsögn fjölmiðlaffæðings og skýrsla þessa hóps fylgdi
skýrslu kirkjuráðs og var kynnt prestastefhu. I henni er að finna mýmargt áhugavert,
margt sem hefur verið farið eftir. Annað hefur ekki verið unnt að ffamkvæma og er til
skoðunar. Ein meginhugmyndin sem kom ffam í þessari skýrslu var að ekki skyldi ráðinn
sérstakur fréttafulltrúi á Biskupsstofu, einhver fféttafulltrúi kirkjunnar. Ýmsum sem em
framarlega í þessum ffæðum finnst sem það fyrirkomulag sé úrelt. I stað þess þyki
vænlegri kostur að fengnir séu fjölmiðlaffæðingar í einstök verkefhi, jafnvel að kirkjan
semji við almenningstengslafyrirtæki um nokkurs konar áskrift, að það sé þá á
skjálftavakt og gefi leiðbeiningar um hvemig bregðast skuli við uppákomum. Sú leið var
farin við þetta kirkjuþing að hafa samband við Öddu Steinu Bjömsdóttur sem hefur verið
ritstjóri Víðforla. Hún er guðfræðingur og starfar hjá almannatengslafýrirtæki sem var
samið við að mundi fylgjast með þinginu og vera innan handar. Hún hefur annast það
með ágætum.
94