Gerðir kirkjuþings - 2005, Side 5

Ávarp biskups íslands Karls Sigurbjörnssonar
Kirkjumálaráðherra, Bjöm Bjamason, forseti Kirkjuþings, vígslubiskupar,
þingfulltrúar, góðir gestir. Verið velkomin til Kirkjuþings. Ég þakka forseta
Kirkjuþings, forsætisnefnd, Kirkjuráði og starfsliði vandaðan undirbúning þinghalds
og allt gott samstarf á umliðnu ári. Þingfúlltrúum þakka ég fyrir að hafa gefið kost á
sér til þess mikilvæga forystustarfa í kirkjunni sem þingmennskan er. Sérstaklega býð
ég nýja fulltrúa velkomna til setu hér. Eins vil ég þakka öllum þjónum og starfsfólki og
trúnaðarmönnum kirkjunnar á hennar víða vettvangi. Ég bið Guð að launa og blessa
þjónustu, samviskusemi, umhyggju, og allt sem stuðlar að því að byggja upp kirkju
Krists, opna fagnaðarerindinu dyr og greiða því veg meðal manna.
A Jónsmessu áttum við Kirkjudaga á Skólavörðuholti. Ég þakka þeim sem gerðu
okkur þá hátíð ógleymanlega, öllu því góða fólki sem lagði sína góðu krafta að
kirkjudögum. Þetta var í annað sinn sem kirkjudagar voru haldnir. Um fímm þúsund
manns tóku þátt í fjölbreyttri dagskrá, sem sannarlega birtist sem „samfélag í trú og
gleði,” og lét ekki á sig fá að veður var ekki sem ákjósanlegast svo útidagskrá raskaðist
nokkuð. Bömin á Hólmavík létu það ekki aftra sér og fluttu söngleik sinn,
„Friðarbamið” undir stjóm séra Sigríðar Óladóttur, úti í slagveðrinu, og það var
ógleymanlegt. Dagskrá Kirkjudaganna var borin uppi af ffamlagi einstakra
prófastsdæma, Kjalamesprófastsdæmi sá td. um málstofúmar, sem voru margar,
fjölbreyttar og áhugaverðar - og flestar vel sóttar! Eyfirðingar önnuðust frábæra
lokadagskrá. Einnig settu sjálfboðaliðar svip sinn á svæðið og dagskrána. Framlag
hinna mörgu vil ég þakka fýrir hönd okkar allra sem nutum svo ríkulega.
A Kirkjudögum var haldið Kirkjuþing unga fólksins. Það var í annað sinn sem það
var haldið, og nú var það undirbúið með leiðarþingum um allt land. Ég vona að
Kirkjuþing unga fólksins sé komið til að vera á dagskrá Þjóðkirkjunnar. Hlustum á hina
ungu, og þiggjum atbeina þeirra í starfi kirkjunnar!
Arið 2006 verður afmælis og minningaár biskupsdóms á íslandi. Þá mun þess
minnst vera að níuhundruð og fimmtíu ár em ffá því að ísleifúr Gissurarson varð biskup
og gerði Skálholt að biskupssetri. Og að níu aldir em ffá stofnun Hólabiskupsstóls.
Áform um hvemig þessara tímamóta verði minnst verða nánar kynnt hér á Kirkjuþingi.
Ég þakka vígslubiskupum sem undirbúið hafa vegleg hátíðahöld af þessu tilefhi. Og
eins þeim sem vinna að ritun og útgáfú sögu biskupsstólanna. Sjónum er beint að sögu
biskupsþjónustunnar í landinu. Við staðnæmumst við vörður og staksteina þeirrar sögu,
og minnumst þó að það em ekki grónar rústir og horfhar vörður, heldur lifandi vemleiki
í kirkju samtímans. Dómkirkjumar og biskupsstólamir vom andleg orkuver. Svo þarf
að verða á ný. Á breyttum tímum og aðstæðum, þá þarf kirkjan að rækta samhengi sögu
og hefðar og þann óslitna þráð sem sagan geymir. Samhengi biskupsþjónustunnar í
okkar kirkju er órofið, þrátt fyrir sviptingar sögunnar, hefðarrof siðbótarinnar á
sextándu öld, niðurbrot og niðurlægingu upplýsingaaldar. Sú uppbygging sem er á
Hólum og Skálholti nú er gleðilegur vottur um virðingu við hefð og heitstrenging þess
að að íslensk þjóð og kristni fái um ókomna tíð ausið af ferskum lindum þess sem
menning okkar og siður geymir dýrmætast og best.
3