Glóðafeykir - 01.11.1972, Qupperneq 31

GLÓÐAFEYKIR
31
Á sýslufundi 1947 var dauft yfir fundarmönnum lengi vel; tiildu
menn þá ástæðu til, að Sæluvikan var liðin hjá með allri sinni glað-
værð. Því var það á öðrum degi fundarins, að ritari beindi erind-
um nokkrum til oddvita. Til skýringar má geta þess, að sýslunefnd-
armaður Skefilsstaðahrepps kom ekki á fundinn, en sendi Gunnstein
son sinn og varamann. Eigi sat Jón á Reynistað heldur nema fyrsta
daginn, en fór þá til þingsetu í Reykjavík. Langspilið, sem getið
er, seldi Jón á Bakka Arna Sveinssyni til Byggðasafns Skagfirðinga,
sem þá var geymt á kirkjuloftinu á Hólum. — Hefst nú kvæðið:
Dauft er yfir drengjasveitum
og deyfa tekur kveðandina.
Á yfirvaldið hátt við heitum
að hrekja á brottu ólundina.
Á Bakka-langspil létt er sungið
— en listin sú er aðeins nafnið:
J)ví hefur Árni und stóla stungið
strengjalausu — á Byggðasafnið.
Gunnsteinn sá að sálartjóni
sjálfsagt veldur dofi slíkur.
Á lognmolluna leizt ei Jóni —
hann laumaðist burt til Reykjavíkur.
Bakkaskáld í „króknum“ kúrir
og kemur ei saman neinni stöku.
Hinir eru á svipinn súrir
á svoddan andans hungurvöku.
(Með „króknum" er átt við eitt horn fundarsalar, þar sem sýslu-
nefndarnraður Viðvíkurhrepps hafði jafnan átt sæti).
Einhvern veginn tók Bakkaskáld þetta til sín, tók því ómakið af
oddvita og pundaði Jressu á ritara:
Þú hefur byrjað sönginn sónar,
silfrað hjöltu á óðarbrandi,
skáldaguði skarpur þjónað —
skerpti sporin frjáls þinn andi.