Glóðafeykir - 01.04.1979, Side 28

28
GLÓÐAFEYKIR
I gegnum félagsstarfið hefur skapazt samhjálp, sem hefur verið
mikilvægur þáttur í uppbvggingu um sveitir landsins og víðar. Þá er
það eitt stærsta öryggisatriðið í gildi kaupfélaganna, að starfsstöðvar
þeirra eru bundnar byggðarlögunum um alla framtíð.
I fáum orðum má segja að hér eigi við orð Hjálmars frá Bólu:
„Miklu fá orkað
í mannvinahöndum
samlynd tryggðatök“.
Það hefur verið gæfa samvinnufélaganna, að til forystu hafa viða
ráðizt hinir mikilhæfustu menn.
Nú er mikið talað um byggðastefnu. Ég geri ráð fyrir að við stæðum
nær því að hafa myndað borgríki í landinu ef ekki hefði notið hins
mikla uppbyggingar- og þjónustustarfs á vegum samvinnufélaganna,
og um margt væri þá erfiðara um vik að snúa vörn í sókn.
Ég trúi því að félagsstarfið eigi miklu hlutverki að gegna í framtíð-
inni, eigi enn eftir að vinna þá sigra, þar sem
„sigurinn aldrei er sársauki neins,
en sanngirni er boðorðið æðst“. (St. G. St.).
Ég hef því lagt mitt litla lóð í vogarskálina með því að vera með í
félagsstarfinu.
Halldór Benediktsson, Fjalli, fv. deildarstjóri Seyludeildar:
Ég er samvinnumaður vegna þess, að ungur að árum myndaði ég
mér þá skoðun, að flestöll mannleg
vandamál mætti leysa með samvinnu, —
ef til vill öll, — ef ávallt væri unnið af
fullkomnum heilmdum og óbifanlegri trú á mátt
samtaka.
Ég man að ég hlustaði hugfanginn á
ræðu Sigurðar frá Arnarvatni um sam-
vinnumál á búnaðarnámskeiði á Sauðár-
króki 1929.
Eftir rúmlega hálfa öld sem félagsmað-
ur í K.S., — þar af 40 ár sem deildarstjóri
Seyludeildar, — hef ég ekki skipt um
skoðun, þótt ég hafi of oft orðið var við
Halldór Benediktsson. skort á heilindum og vöntun á almennum