Gerðir kirkjuþings - 01.01.2012, Qupperneq 33

33
markmiðið er að komast að niðurstöðu með málamiðlun. Á þessu heimili þarf að taka til og
það getur reynst mikið verk. Þess vegna þarf að skipta með sér verkum til að verkið vinnist.
Það er ekki hægt að ætlast til þess að einn vinni fyrir alla, heldur leggi allir sitt af mörkum.
Á kirkjuheimilinu er nauðsynlegt að skipta með sér verkum. Á tímum niðurskurðar og
endurmats er nauðsynlegt að líta til þess að skipta með sér vekefnum og ábyrgð. Það þarf
ekki að vinna alla hluti í hundrað og einum. Það er hægt að fela til dæmis prófastsdæmum
ábyrgð á ákveðnum þáttum starfsins kirkjunni allri til gagns. Það má líka fara að huga að
því að leysa mál heima fyrir í nærsamfélaginu, þar sem fólkið þekkir aðstæðurnar best.
Þannig eflum við ábyrgðina í kirkjunni og skilninginn á því sem við er að etja.
Hlutverk kirkjunnar er það sama og áður. Við stefnum öll að sama marki. Störfum öll á
sama vettvangi að boða trú á Jesú Krist. Það er gert í orði og í verki. Til þess að það gangi
er nauðsynlegt að hafa gott skipulag og þjóna sem sinna því hlutverki. Það er mikilvægt að
muna eftir því að kirkjan er það fólk er henni tilheyrir. Kirkjan er fólk á ferð. Þess vegna
er það sístætt hlutverk kirkjuþings að huga að skipulagsmálunum og reyna að finna bestu
lausnir á hverjum tíma. Það er ekki létt verk en nauðsynlegt. Sú vinna tekur í raun aldrei
enda. Skipulagsbreytingar bitna oftar en ekki á söfnuðum og starfsfólki og því nauðsynlegt
að vanda vinnubrögðin. Við skulum ekki óttast tillögur og umræður í þeim efnum en
leggja okkur fram um að ná viðunandi niðurstöðu.
Kirkjan hefur mikilvægu hlutverki að gegna í samfélaginu. Hún sameinar fólk á stundum gleði
og sorgar. Hún heldur á lofti lífsgildum sem eru grunnstoðir samfélagsins og hún viðheldur
minningu og menningu þjóðarinnar. Hún tekur þátt í lífi einstaklinga og fjölskyldna á
tímamótum og mikilvægum stundum. Kirkjan er gömul stofnun en samt síung því hún tekur
mið af samtímanum hverju sinni. Framundan eru mikilvæg minningarár. Eftir tvö ár verður
haldið upp á 200 ára afmæli Biblíufélagsins, elsta félags landsins og eftir fimm ár verða 500
ár frá því Lúther negldi skjal með 95 greinum upp á dyr hallarkirkjunnar í heimabæ sínum
þar sem hann mótmælti aflátssölu kaþólsku kirkjunnar. Það er gott að nota tækifærin sem
gefast til að minnast þeirra stoða er kirkjan okkar hvílir á, Orðs Guðs og kenninga Lúthers.
Lúther hafði engan áhuga á því að halda nafni sínu á lofti. Fyrir honum var trúin aðalatriðið.
Fagnaðarerindið er aðalatriðið sagði hann og á það við enn þann dag í dag. Þetta skyldum við
hafa í huga þegar við tölum um trú og kirkju í orðræðu dagsins. Kirkjan er ekki aðalatriðið,
heldur trúin, enda væri engin kirkja til ef trúin væri ekki fyrir hendi.
Við sem kirkjunni þjónum erum hendur hans er leiðir, styður og blessar. Hans sem sagðist
ekki myndi skilja okkur eftir ein heldur senda okkur andann heilaga, sem enn er að verki
í Kirkjunni og heiminum öllum. Í þeirri trú skulum við starfa á þessu kirkjuþingi. Í þeirri
vissu að okkur verður leiðbeint og stýrt til góðra verka.
Áfram því með dug og dáð,
Drottins studdir ást og náð.
Sé hann með oss, ekkert er
óttalegt. Þá sigrum vér.