Morgunblaðið - 12.05.2016, Blaðsíða 65

MINNINGAR 65
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 12. MAÍ 2016
✝ Eggert Hauk-dal, fyrrverandi
alþingismaður og
oddviti, fæddist í
Flatey á Breiðafirði
26. apríl 1933. Hann
andaðist á Land-
spítalanum 2. mars
2016.
Hann var sonur
hjónanna séra Sig-
urðar S. Haukdal,
prófasts í Flatey og
síðar að Bergþórshvoli í Land-
eyjum, og konu hans Benediktu
Eggertsdóttur Haukdal.
Sambýliskona Eggerts til 30
ára var Guðrún Bogadóttir, f.
26. nóvember 1947. Dóttir Egg-
erts er Magnúsína Ósk, f. 1. des-
ember 1970, og sonur hennar er
Eyþór Lárusson, f. 17. maí 1991.
dæmisráði Sjálfstæðisflokksins í
Suðurlandskjördæmi frá 1959.
Hann sat í hreppsnefnd Vestur-
Landeyjahrepps og varð oddviti
hennar árið 1970. Þá var Eggert
sýslunefndarmaður 1974–1988
og sat í héraðsnefnd frá 1988.
Hann átti sæti í stjórn Fram-
kvæmdastofnunar ríkisins 1980–
1985, þar af formaður 1980–
1983 og sat í stjórn Byggða-
stofnunar 1985–1987. Einnig sat
Eggert í stjórn Þríhyrnings
1988–1991 og í stjórn Hafnar-
Þríhyrnings hf. frá 1991. Hann
átti og sæti í stjórn Fóðurblönd-
unnar hf. um tíma. Eggert var
alþingismaður Suðurlands
1978–1995. Hann sat á þingi fyr-
ir Sjálfstæðisflokkinn en var
utan flokka 1979–1980. Eggert
var meðal annars formaður at-
vinnumálanefndar alþingis um
tíma.
Jarðarförin fór fram í kyrr-
þey að ósk hins látna.
Eggert ólst upp í
Flatey og síðar á
Bergþórshvoli.
Hann lauk búfræði-
prófi frá Bænda-
skólanum á Hvann-
eyri árið 1953.
Eggert varð bóndi
á Bergþórshvoli
1955 og bjó í fé-
lagsbúi með for-
eldrum sínum til
1973. Eggert var
mikill félagsmálamaður. Hann
var m.a. í stjórn Héraðssam-
bandsins Skarphéðins 1961–
1972. Formaður Búnaðarfélags
Vestur-Landeyja 1970–1993.
Hann sat um tíma í fulltrúaráði
Brunabótafélags Íslands. Eggert
var formaður Sjálfstæðisfélags
Rangæinga 1970–1978 og í kjör-
Látinn er góður vinur og fyrr-
verandi samstarfsmaður á vett-
vangi Héraðssambandsins Skarp-
héðins, Eggert S. Haukdal. Við
áttum saman langt og gifturíkt
samstarf í stjórn HSK ásamt Haf-
steini Þorvaldssyni, sem lést á síð-
astliðnu ári.
Eggert var gjaldkeri sambands-
ins og leysti það starf af hendi með
miklum ágætum og bar hann vel-
ferð HSK jafnan mjög fyrir brjósti.
Hann var kosinn formaður Umf.
Njáls 19 ára gamall. Þá hafði félag-
ið legið í dvala um skeið, en var
endurvakið undir forystu Eggerts.
Hann var formaður Njáls í 13 ár.
Árið 1961 var hann kjörinn gjald-
keri Skarphéðins og hélt utan um
fjármál sambandsins næstu 12 ár-
in. Eggert var ósérhlífinn og lagði
oft nótt við dag þegar mikið lá við
þegar haldnar voru stórhátíðir, svo
sem héraðsmót, landsmót eða
útihátíðir. Það var gott að starfa
með honum að þessum málum og
minnist ég margra stunda á þeim
vettvangi.
Honum tókst ótrúlega vel að
gæta fjárhagsins, þó að starfsemin
væri mikil. HSK hélt mikla útihá-
tíð að Laugarvatni um verslunar-
mannahelgina 1972.
Fjöldi starfsmanna var í lág-
marki þessa daga en allt blessaðist
þetta. Man ég vel er við Eggert
röltum síðla kvölds með salernis-
pappírspoka á bakinu og fylltum á
þar sem slíka vöru vantaði.
Á eftir tókum við á móti fé-
lögum sem seldu aðgöngumiða inn
á hátíðina og helltum í stóra hrúgu
peningaseðlum á borð og töldum
og töldum, en þessi útihátíð var
geysifjölmenn og vel heppnuð.
Þetta bjargaði fjárhagnum ger-
samlega, en Héraðssambandið
hafði keypt hæð í húsi á Selfossi og
skuldaði því allmikið. Gjaldkerinn
var meira en lítið kátur þetta kvöld.
Þannig man ég Eggert best, þegar
vel gekk í starfsemi Skarphéðins.
Eins man ég vel ferðir á landsmót
UMFÍ, þing ÍSÍ og UMFÍ og fjöl-
mörg önnur tilefni. Héraðssam-
bandið þakkar Eggerti Haukdal
einlæglega unnin störf í þágu þess.
Eggert lét mjög til sín taka á öðr-
um vettvangi, en hann var m.a. al-
þingismaður um langt skeið.
Eins starfaði hann á sviði sveit-
arstjórnarmála um árabil og var
oddviti sinnar sveitar. Þess munu
aðrir minnast.
Ég sendi fjölskyldu Eggerts
Haukdal hugheilar samúðarkveðj-
ur.
Jóhannes Sigmundsson,
heiðursformaður HSK.
Ég hygg að um Eggert Haukdal
megi segja að hann hafi verið maður
sinnar sveitar. En ef til vill var hann
þó fyrst og síðast maður sinna
manna.
Eggert Haukdal var að ýmsu
leyti eftirminnilegur samferðamað-
ur á vettvangi stjórnmálanna.
Ekki verður beinlínis sagt að
hann hafi farið ótroðnar slóðir. En
hitt er að hann fór gjarnan eigin
leiðir að settu marki.
Hann var á sinn hátt eljusamur
og iðinn við kolann. Og ég ætla að
hann hafi spurt kjósendur fleiri
spurninga um hagi þeirra og óskir
en þeir náðu að koma á hann.
Þannig þekkti hann hverja þúfu í
heimahögum sínum. Með þessa
upplýsingu í farteskinu var hann
drjúgur við að ýta á eftir mörgu því
sem þótti til framfara horfa. Af
sjálfu leiddi að hann naut víða at-
fylgis.
Eggert Haukdal óx upp til þing-
mennsku í gegnum ötult starf fyrir
Héraðssambandið Skarphéðin, setu
í hreppsnefnd og margvísleg önnur
félagsmálastörf heima í héraði.
Hann valdist til framboðs úr röðum
Rangæinga og var fyrst kjörinn til
setu á Alþingi fyrir Sjálfstæðis-
flokkinn á Suðurlandi.
Þegar flokkurinn í kjördæminu
klofnaði síðan um Þjórsá endilanga
fór hann í sjálfstætt framboð og
náði kjöri. Trúlega voru áhrif hans
ríkust á þeim tíma.
Hann tryggði ríkisstjórn Gunn-
ars Thoroddsen setu og tókst á
hendur formennsku í stjórn Fram-
kvæmdastofnunar ríkisins.
En svo fór að leiðir hans og þeirr-
ar stjórnar skildi.
Í framhaldi af þeim atburðum
bar fundum okkar saman í prófkjöri
Sjálfstæðisflokksins í Suðurlands-
kjördæmi. Hann var þá að koma til
baka til setu á framboðslista flokks-
ins. Ég var aftur á móti að koma nýr
inn á þann vettvang. Það liggur í
eðli slíkra kosninga að þær geta
leitt út spennu milli manna og jafn-
vel sýslna. Um flest sýnist það
fremur léttvægt eftir á en varð
sennilega ekki umflúið eins og þá
stóð á.
Eggert Haukdal var þeirrar
gerðar að hafa sinn hátt á hlutun-
um. Fyrir vikið var hann ekki endi-
lega allra. Í héraði átti hann einarða
meðhaldsmenn og að sama skapi
ákafa móthaldsmenn.
En framhjá því verður ekki
horft að hann breikkaði framboðs-
listann okkar. Og fyrir það þakka
þeir sem með honum störfuðu.
Það er nokkuð langt um liðið frá
þessum góðu dögum. En nú er
komið að leiðarlokum. Þegar Egg-
ert Haukdal fór sinn hinsta spöl
fylgdi honum hlýr hugur í minn-
ingu þeirra gróskuríku tíma.
Þorsteinn Pálsson.
Eftirminnilegur samferðamað-
ur og vinur, Eggert Haukdal, er
látinn.
Hann ólst upp í Flatey; átti í
bernsku við veikindi að stríða og
annaðist móðir hans um hann af
mikilli umhyggju. Var enda kært
með þeim mæðginum alla tíð.
Eggert minntist þess, að í
prestsetrinu í Flatey átti heima
Kristín Guðmundsdóttir, áður
húsfreyja á Sviðnum, dóttir sr.
Guðmundar Bjarnasonar í Nesi í
Aðaldal, og Sigríðar Jónsdóttur
frá Vogum í Mývatnssveit. Sigríð-
ur var móðir sr. Jóns Sveinssonar,
Nonna. Sonur Kristínar var Guð-
mundur Bergsteinsson, kaupmað-
ur í Flatey.
Snúningastrákur var Eggert
hjá Jóni og Ingibjörgu á Miðhús-
um í Reykhólasveit.
Búfræðiprófi frá Hvanneyri
lauk hann 1953. Tveimur árum síð-
ar hófu þeir feðgar að búa fé-
lagsbúi á Bergþórshvoli, en föður
hans höfðu verið veitt Landeyja-
þing vorið 1946. 1973 byggði Egg-
ert íbúðarhús á Bergþórshvoli.
Það hefur verið kallað fallegasta
einbýlishús í sveit á Íslandi.
Gegn Vestur-Landeyingur
sagði samdóma álit margra, að
Eggert hefði verið bestur allra
oddvita hreppsins, enda hefði
hann verið að sama skapi dugleg-
ur og fylginn sér, sem hann hafði
brennandi áhuga á viðgangi sveit-
arfélagsins.
Sumir telja, að ein meinsemd
peningakerfisins á Íslandi sé verð-
tryggingin. Átta sinnum flutti
Eggert frumvarp til laga um af-
nám hennar, en það dagaði uppi í
efnahags- og viðskiptanefnd. Einu
sinni vísaði nefndin því til ríkis-
stjórnarinnar, sem allt að einu að-
hafðist ekkert.
Eggert minntist þriggja
ánægjulegra verkefna, sem hann
veitti forystu: Lagning bundins
slitlags á vegi í hreppnum, bygg-
ing félagsheimilisins Njálsbúðar í
Akurey og leiðsla vatnsveitu.
Hann var gestrisinn með af-
brigðum, veitull og glaðhittinn,
fróðleiksfús og spurull, og einhver
allra besti hlustandi, sem völ var á.
Aðkomumenn hlutu jafnan
hlýjar viðtökur á Bergþórshvoli og
var þeim unninn góður beini. Á
meðan hann bjó einn átti Eggert
ávallt tertubotna í frystikistu
sinni. Greip hann til þeirra, þegar
gesti bar að garði, rauð á þá sultu-
taui, hellti á þá ofan allra handa
ávöxtum úr niðursuðudós, þeytti
síðan rjómalögg og lagði yfir og
sjá: Þarna var komin unaðslegasta
terta.
Hann var dýravinur; átti alltaf
hund, sem hann gætti þess vand-
lega, að ekki væsti um. Einu sinn
komum við Eggert þar að, sem
kattarlæða hafði gotið. Þá var sem
hann breyttist í lítinn, hrifinn
dreng.
Prestssonurinn átti og varð-
veitti í glóð hjarta síns trúna á
frelsarann, Jesú Krist. Hann vitn-
aði í Heilaga ritningu og það fór
ekki framhjá neinum, að það ýmist
hýrnaði yfir honum ellegar hann
komst við, í hvert skipti sem farið
var með gott orð við hann.
Hann var maður myndarlegur
á velli, höfuðið gerðarlegt og hann
svipmikill framaní; það sópaði að
honum, og hann hélt sér einkar
vel, þegar frá er talin bilun í fót-
um; hann var vel farinn í andliti og
sléttur á hörund allt til síðasta
dags.
Við Ágústa kveðjum Eggert
með söknuði og biðjum Guð að
blessa minningu góðs drengs.
Sr. Gunnar Björnsson,
pastor emeritus.
Eggert Haukdal
✝ Halldóra Elísa-bet Jónmunds-
dóttir fæddist á
Ljótshólum í Svína-
dal 4. ágúst 1944.
Hún lést á krabba-
meinsdeild Land-
spítalans 26. mars
2016.
Foreldrar henn-
ar voru Jónmundur
Eiríksson, bóndi í
Ljótshólum í Svína-
dal, og Þorbjörg Þorsteinsdóttir
frá Geithömrum, sömu sveit.
Halldóra átti tvo bræður.
Þorstein Björgvin sem er tví-
burabróðir hennar og eldri
bróður, Eirík Inga, f. 3. ágúst
1940, d. 15. okt. 2004.
Halldóra giftist 26. desember
1964 Ásbirni Þór Jóhannessyni,
f. 24. júní 1942, d. 30. júní 1991,
frá Efri-Fitjum í Fitjárdal.
Eignuðust þau þrjú börn. 1)
Þorbjörg, gift Guðna Þórð-
arsyni, dóttir þeirra er Lára og
fósturbörn Aron Kale, Daníel
Ström, Berglind Hólmfríður,
Þórey Hjördís.
2) Krístín Hanna í sambúð
með Sigurjóni Tobíassyni. Barn
þeirra er Tobías Freyr.
Fyrir átti Kristín tvö börn
með Hauki Gunnlaugssyni, þau
eru: Ingiríður, í sambúð með
Friðriki Eyjólfssyni, barn þeirra
er Ríkey, og Ásbjörn Halldór í
sambúð með Fjólu Hallsdóttur.
3) Jónmundur Ingvi kvæntur
Jónu Guðlaugu Sigurðardóttur,
börn þeirra eru
Sigurbjörn Máni,
Una Sól og Teitur
Bjarmi.
Eftir andlát Ás-
björns tók Halldóra
saman við Pétur
Guðlaugsson, f. 21.
desember 1941, d.
19. maí 2006. Þau
hófu sambúð 1992
en giftu sig 12. maí
2006.
Fyrir átti Pétur þrjú börn,
þau eru: Valur Karl, látinn,
Soffía Margrét og Guðrún Kar-
ólína.
Halldóra, eða Dóra eins og
hún var ávallt kölluð, ólst hún
upp á Ljótshólum til 8 ára ald-
urs en þá flutti hún ásamt for-
eldrum og bræðrum að Auðkúlu
þar sem hún bjó allt til ársins
1995 er þau Pétur fluttust til
Reykjavíkur. Á Auðkúlu var bú-
ið með blandað bú framan af en
hin seinni ár voru þar einungis
kindur. Í mörg ár voru Ásbjörn
og Halldóra með fósturbörn í
lengri eða skemmri tíma. Það
hélt áfram eftir að Pétur kom í
Auðkúlu og var þar til þau
fluttu til Reykjavíkur haustið
1995.
Í Reykjavík stofnaði hún
Saumastofu Dóru og rak hana
þar til í lok nóvember sl., en þá
lokaði hún saumastofunni sök-
um heilsubrests.
Jarðsett var í kyrrþey að
hennar ósk 6. apríl 2016.
Dóra frænka okkar frá Auð-
kúlu er látin aðeins 71 árs að
aldri. Hugurinn leitar norður á
æskustöðvarnar í Svínadalnum. Í
frumbernsku okkar bjuggu feður
okkar í tvíbýli í Ljótshólum en á
fyrri hluta 6. áratugarins fluttu
foreldrar Dóru með sín börn að
Auðkúlu ásamt ömmu okkar
Ingiríði, sem við elskuðum og
virtum öll, en hún var stórgáfuð
kona með einstaka og hlýja fram-
komu.
Það var alla tíð mikill kærleik-
ur á milli bræðranna og nutum
við börnin þess mjög í uppeldinu.
Dóra hafði einstaklega góða nær-
veru og valdi amma okkar að
vera áfram á Auðkúlu hjá henni
þegar Jónmundur og Þorbjörg
brugðu búi og fluttu til Reykja-
víkur. Þar leið henni vel enda
naut hún þar hlýju og ástúðar.
Það var einstaklega vel tekið á
móti okkur og okkar fjölskyldum
þegar við komum í heimsókn að
Auðkúlu til að líta til ömmu og
frændfólksins. Dóra og Ásbjörn
voru alltaf með stórt heimili en
fjöldi barna úr Reykjavík dvaldi
hjá þeim á búskaparárum þeirra.
Þar ríkti ávallt gleði og léttleiki.
Dóra var dugnaðarforkur og
hélt heimili af myndarskap og
mikilli eljusemi. Hún sýndi dugn-
að og áræðni í verki þegar hún
stofnaði fatabreytingarfyrirtæki
eftir að hún flutti suður. Sauma-
stofuna rak hún þar til heilsan
leyfði það ekki lengur. Það var
gott að koma til Dóru og fá við-
gert það sem bilað hafði.
Dóra lét ekki áföll og sorg
buga sig en hún missti báða eig-
inmenn sína. Hún sagði eftir að
Pétur, síðari eiginmaður hennar
lést, að henni fyndist nú að hún
hefði verið búin að fá sinn
skammt af áföllum. Bætti því svo
við að ekki þýddi annað en takast
á við lífið og halda áfram.
Þannig var Dóra, dugleg og
áræðin og lét ekki áföll og sorg
koma sér á kné.
Við þökkum fyrir að hafa átt
Dóru að frænku og aðstandend-
um sendum við samúðarkveðjur.
Anna, Eiríkur og fjölskyldur.
Halldóra
Jónmundsdóttir
✝ Signý Magnús-dóttir fæddist í
Reykjavík 20. jan-
úar 1948. Hún lést
7. apríl 2016 á Líkn-
ardeild Landspítal-
ans.
Foreldrar henn-
ar voru Margrét
Matthildur Árna-
dóttir, f. 15.9. 1929,
d. 22.12. 2014, og
Magnús Stephensen
Daníelsson, f. 8.4. 1919, d. 1.4.
2001.
Fósturfaðir hennar var Sigur-
björn Sigurðsson, f. 23. ágúst
1912, d. 20. febrúar 2002.
Signý átti 7 systkini í móður-
ætt og sex í föðurætt.
Blönduós var hennar uppvaxt-
arstaður auk þess sem hún dvaldi
í sveitarsælunni í Stafni Svartár-
dal og Skeggstöðum í Bólstaðar-
hlíðarhreppi.
Signý giftist Eðvarði Árdal
Ingvasyni, f. 28.8. 1948, d. 29.5.
2011, þann 26. desember 1969.
Börn þeirra eru:
a) Ingvi Sveinn, f. 30. apríl
1969. Börn hans eru: Berglind
Ósk, Róbert Freyr, Mikael Árdal.
b) Baldur Bragi, f. 19. október
1971. Baldur er í
sambúð með Svan-
hildi Fanney Hjörv-
arsdóttur. Börn
þeirra eru: Soffía
Sif , Hjördís Ágústa,
Harpa Rut, Kristín
Brá og Brynjar Þór.
c) Hilmar Árdal,
f. 10. nóvember
1979. Hilmar er
kvæntur Sonju Rose
Jörgensen. Börn
þeirra eru Signý Íris og Ísabel
Rós.
d) Árni Halldór, f. 31. júlí
1984. Árni er í sambúð með Þor-
gerði Þóru Hlynsdóttur, hún á
börnin Sigurlaugu Máney, Ben-
óný Bergmann, Hlyn og Hönnu
Lísu, sem er látin.
Signý vann margskonar störf
þó svo að uppeldi barna og
barnabarna hafi átt hennar hug
allan. Hún vann í fisk- og rækju-
vinnslu sem og aðra verka-
mannavinnu. Hannyrðir áttu hug
hennar og hafði hún alltaf gam-
an af að skapa eitthvað í hönd-
unum. Hún sinnti líka ýmiskonar
mannúðarstörfum.
Útför Signýjar fór fram 18.
apríl 2016.
Bréf til þín, elsku amma Signý.
Núna ertu, amma mín góð, far-
in frá okkur, vonandi á betri stað.
Ég veit varla hvort ég vilji búa í
heimi þar sem þú ert ekki til,
heimi þar sem ég get ekki heyrt
þig hlæja eða séð þig brosa. Ég á
svo margar góðar minningar af
þér, elsku amma mín, og ef ég
ætti að þylja þær allar upp myndi
þetta vera endalaust. Þú ert kon-
an sem hélt utan um mig og hugg-
aði mig þegar mér leið illa, sagðir
við mig að það væri hollt að gráta
og ég ætti aldrei að skammast
mín fyrir það, sagðir við mig að
ég gæti allt sem ég vildi, þú ert sú
sem kenndi mér að sauma og
prjóna, sú sem hlóst að mér þeg-
ar ég fann smokka inni hjá Árna
og hélt að það væri tyggjó, sú sem
ég elska svo heitt. Ég mun aldrei
gleyma fyrsta sumrinu sem ég
var hjá ykkur afa, ein. Þegar ég
spurði ykkur hvort ég mætti kalla
ykkur „ömmu og afa“ og þið svör-
uðuð „auðvitað, elskan mín“, ég
man að ég sagði „takk“, hljóp og
náði í símann minn og breytti
nöfnunum ykkar úr „Signý í
amma Signý og Eddi í afi Eddi“.
Ég veit þú ert farin, ég vissi fyrir
nokkru að þú ættir ekki langt eft-
ir en ég get samt ekki áttað mig á
því að þú sért í alvöru farin, en
ekki heima hjá þér sofandi eða
borðandi súkkulaði. Ég vona bara
innilega að þú sért hamingjusöm,
hvar sem þú ert, því þú átt það og
svo miklu meira skilið, elsku
amma mín.
Ég elska þig til tunglsins og til
baka. Þitt barnabarn,
Hjördís Ágústa.
Signý Magnúsdóttir
Okkur langar til
að minnast Sæ-
mundar langafa
okkar í nokkrum
orðum. Fyrstu minningar okkar
um hann eru aðallega af honum
að sinna dýrunum sínum. Rölt-
andi út í fjós hvort sem það var
vont eða gott veður. Jólin sem við
höfum alltaf haldið með langafa
eru líka ógleymanleg. Hann sat
alltaf á sínum stað í hæginda-
stólnum við gluggann og beið ró-
legur eftir jólunum. Við minn-
umst þess líka þegar hann tók
upp pakkana sína. Til þess notaði
hann alltaf vasahnífinn sinn og
opnaði varlega hvern pakka fyrir
Sæmundur
Þorsteinsson
✝ SæmundurÞorsteinsson
fæddist 24. ágúst
1918. Hann lést 22.
apríl 2016.
Útför Sæmundar
fór fram 30. apríl
2016.
sig. Það var allt
meðhöndlað svo
varlega, bæði gjaf-
irnar og umbúðirn-
ar. Það er gott að
eiga minningu um
langafa sinn. Það
eru ekki allir sem
hljóta það. Núna er
hann kominn við
hlið langömmu og
nýtur hvíldar eftir
langa ævi. Við
kveðjum góðan langafa.
Nú húmi slær á hópinn þinn,
nú hljóðnar allur dalurinn
og það, sem greri á þinni leið
um því nær heillar aldar skeið.
Vor héraðsprýði horfin er:
öll heiðríkjan, sem fylgdi þér.
Og allt er grárra en áður var
og opnar vakir hér og þar.
(Jóhannes úr Kötlum)
Sæmundur Sven, Ásgrímur
Klaus og Þórhildur Helga.