Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.12.1997, Side 19

fiilA. WíðÍR
i
Ásta Steinunn Thoroddsen
Eins og komið hefurfram í viðtölum við hjúkrunarfrœðinga hér í blaðinu
um hina hlið þeirra, er þeim margt til lista lagt. Hér kemur einn þeirra
okkur enn á óvart. Asta Thoroddsen, lektor í hjúkrunarfrœði, sem er
okkar lielsti sérfrœðingur í sárameðferð, hjúkrunargreiningum og tölvu-
vœðingu hjúkrunarskráningar, er jafnframt slíkur listakokkur að sögur
fara af. Hún tók vel í að sýna lesendum Tímarits hjúkrunarfrœðinga nýja
hlið á sér og ákvað að bjóða saumaklúbbnum sínum í mat svo hœgt vœri að
útbúa sœlkeraþátt fyrir blaðið. Þema kvöldsins var „karfa“.
Saumaklúbburinn
„Mér finnst að eí' ég á að sýna á mér hina hliðina
verði ég að gera það með öðrum en hjúkrunarfræð-
ingum. I saumaklúbbnum er bara einn hjúkrunar-
fræðingur auk mín,“ sagði Asta. Það kom líka á dag-
inn að saumaklúbburinn var meira en til í að þiggja
matarboð hjá Astu sem yrði lýst í Tímariti hjúkrun-
arfræðinga. „Þær skríktu þegar ég spurði þær,“ sagði
hún, „þeim fannst þetta svo spennandi. Þemað hjá
mér í þessu boði er karfa og allir réttir kvöldsins
minna á það.“
1 saumaklúbbnum hennar Astu eru 8 vinkonur.
Upphaf hans má rekja til þess að þrjár þeirra héldu
saumaklúbb í barnaskóla. Þó að fjöldi saumafunda
væri nokkuð stopull framan af bættist smám saman í
hópinn. Það er ekki alveg á hreinu hvenær þær fóru
að hittast reglulega en líklega var það einhvern tím-
ann á 8. áratugnum. Síðan þá liafa þær hist u.þ.b. á
þriggja vikna fresti yfir veturinn, þannig að klúbb-
urinn fer einn hring á ári. Eins og gengur og gerist
um saumaklúbba fer lítið fyrir handavinnunni en þó
kemur fyrir að J)að glamri í prjónum. Þegar J)ær hitt-
ast er yfirleitt heimal)akað bakkelsi á borðum, bæði
l)rauð og kökur. Það er undantekning að hafa matar-
boð eins og Asta gerði að J)essu sinni en stundum eru
haldin partý með eiginmönnunum. „Það er enginn
opinber metnaður í hópnum en allir mjög duglegir.
Mér finnst |)að eiginlega einkenna jieniian hóp. Ein
vantreysti bökunarhæfileikum sínum mjög í upphafi
en er löngu komin yfir J)að núna,“ sagði Asta.
A myndunum hér að ofan eru vinkonurnar í
saumaklúbbnum taldar að ofan frá vinstri til hægri:
Ásta, Anna Kristín Einarsson, flugfreyja hjá Flug-
leiðum, Anna Stefánsdóttir, sem er nú í hvíld frá
störfum en starfaði áður hjá Urval-Utsýn, Ásta Frið-
jónsdóttir, sem starfar hjá Þroskahjálp, Björg Elling-
sen, stjórnarráðsfulltrúi í menntamálaráðuneytinu,
Elísabet Olafsdóttir, Ijósmóðir og hjúkrunarfræðing-
ur á glasafrjóvgunardeild Landspítalans, Kristín
Gísladóttir, sem rekur veitingastaðinn Tilveruna í
Hafnarfirði, og Sigrún Guðjónsdóttir, sem starfar hjá
Urval-Utsýn.
Fjölskyldan
Asta býr ásamt eiginmanni sínum Bolla Héðinssyni,
og börnunum Sverri 17 ára, Atla 12 ára og Brynhildi
8 ára í Fossvoginum. Elsti sonurinn Einar er lluttur
að heiman enda fulltíða maður. Brynhildi finnst
hversdagsmaturinn hennar mömmu sinnar góður en
ekki gestamaturinn hennar. Ef mannna hennar er
með Jiannig mat finnst henni betra að fara út að
borða hamborgara með pabba sínum og J)að gerði
hún einmitt J)etta kvöld. Feðgarnir sögðust hins vegar
vera ánægðir með matinn hjá Ástu. „Hún er ekki of
föst í sama farinu og ekki heldur svo róttæk J)annig
að manni hregði við í hverri viku,“ sagði Sverrir.
Bolli er að sögn viðstaddra einnig liðtækur kokkur.
„Eg hef sérhæft mig í ítölsku deildinni,“ sagði hann
og í ljós kom að stundum eldar hann tímafreka góm-
sæta ítalska rétti.
Matreið sluahuginn
„Eg hef mjög gaman af að elda fyrir gesti en er ekki
sérstaklega mikið fyrir J)að hversdags. Þegar mikið er
að gera hjá mér í lífinu og vinnunni flý ég í að bjóða
heim fólki. Þetta er einhvers konar varnarháttur.
Þegar ég elda er ég að gera eitthvað allt annað. Því
önnum kafnari sem ég er J)ví meira hef ég fyrir. Þetta
er náttúrlega í hróplegu ósamræmi livað við annað,
en svona er J)að nú samt. Mér finnst gaman að lesa
uppskriltir og ég prófa yfirleitt eitthvað nýtt á gest-
unum. Mér mistekst yfirleitt ekki eldamennskan,
TÍMARIT HIÚKRUNARFRÆÐINGA 5.TBL. 73.ÁRG. 1997
267