Dagblaðið Vísir - DV - 26.01.2018, Qupperneq 23

Helgarblað 26. janúar 2018 fréttir 23
Sölvi Tryggvason
„Hótað líkamsmeiðingum og
lífláti af dæmdum hrottum“
Lóa Pind Aldísardóttir
„Oft fengið á mig
hárblásarann“
Fjölmiðlafólk rifjar upp erfið og furðuleg mál
n Ómar tók þátt í leit að sjálfum sér n Lóa ætlaði að skrifa um háhraðanet en skrifaði um háræðanet n Hrottar hótuðu Sölva lífláti n Helga varð heltekin af Guðmundar og Geirfinnsmálinu
Hvernig kom það til
að þú fórst að starfa í
fjölmiðlum?
„Mig langaði að vinna við
að skrifa og af því að ég
er botnlaust forvitin um
fólk og samfélagið. Svo
er þetta örugglega eitt
skemmtilegasta starf í
heimi, það er fáránlega
gaman að hafa þennan
aðgang að fólki og hafa
starfsleyfi til að spyrja
viðstöðulaust um alls
konar sem maður veit
ekki og vill skilja. Og hafa
kannski einhver áhrif á
fólk í leiðinni.“
Hvað er erfiðasta/átakanlegasta
málið sem þú hefur fjallað um?
„Veistu, ég hef fjallað um alls konar, hef
oft fengið á mig hárblásarann frá fólki, en
sjaldan tekið það nærri mér. Enda reyni ég
að fjalla um mál af nærgætni, auðmýkt og
virðingu, þegar það á við, án þess að bugta
mig og beygja fyrir valdinu, þegar það á við.
Þannig að samviskan er barasta hrein, held
ég. En það erfiðasta sem ég hef gert, var
að finna geðsjúkt fólk sem var tilbúið til að
hleypa mér og Agli Aðalsteinssyni mynda-
tökumanni inn í líf sitt. Það tók upp undir
tvö ár að finna þann sterka hóp af fólki sem
svo á endanum var með okkur í þáttunum
„Bara geðveik“.
Ég trúi því að svoleiðis efni geti haft
djúp áhrif í að breyta hugarfari. Ég frétti af
afgreiðslustúlku á kassa sem brosti breitt
til konu sem var í þáttunum, og kvaðst hafa
séð hana í sjónvarpinu. „Við erum alveg
eins,“ sagði stelpan, „ég er búin að vera
geðveik síðan ég var 11 ára. Svo geðveik að
ég þurfti að vera með hárkollu í fermingunni
minni, ég var búin að rífa allt hárið af mér.“
Hversu mikils virði heldurðu að það sé fyrir
unga stúlku að geta samsamað sig mann-
eskju á skjánum sem stendur keik þrátt fyrir
erfiðan og flókinn geðsjúkdóm til áratuga?“
Manstu eftir einhverri eftirminni-
legri/vandræðalegri/furðulegri
uppákomu sem þú hefur lent í, til
dæmis í beinni útsendingu eða á
vettvangi fréttaflutnings?
„Heilinn er svo haganlega hannaður að ég
man örugglega ekki eftir öllum vandræða-
legu uppákomunum í beinni. Hláturskast í
langri beinni útsendingu er til dæmis ekki
vel til þess fallið að halda þræði í viðtali. Ég
hef komist að því. Vandræðalegustu mistök
sem ég hef gert – í árdaga ferilsins – voru
þegar ég skrifaði lærða frétt um tækninýj-
ungina háhraðanet. Nema ég vissi ekkert
um hvað maðurinn í símanum var að tala
og skrifaði því ca. hálfsíðugrein um þetta
háræðanet sem ætti eftir að létta okkur
lífið í tölvunni. Þetta var nota bene, fyrir
tíma veraldarvefjarins og Google. Lexían:
aldrei þykjast vita meira en þú veist.“
Hefur þér verið hótað í kjölfar
fréttaflutnings eða fengið á þig
kæru? Hafa störf þín í fjölmiðl-
um einhvern tímann haft áhrif á
persónulegt líf þitt?
„Já, mér hefur bæði verið hótað og hef
2–3 sinnum verið kærð til siðanefndar
Blaðamannafélagsins. Ég hef þó aldrei
talist hafa brotið siðareglur BÍ. Fyndnasta
hótunin fannst mér þegar fréttastjóri kall-
aði eitt sinn á mig inn á skrifstofu og kvaðst
hafa fengið þá meldingu að skrímsladeild
Sjálfstæðisflokksins væri í startholunum að
grafa undan orðspori mínu ef ég héldi áfram
á sömu braut. Þetta var eftir frétt sem ég
gerði um hvaða dómarar skiluðu flestum
sérálitum í Hæstarétti. Mjög eðlilegt að
gagnrýna fréttaflutning, en þetta þóttu
mér heldur yfirdrifin viðbrögð.“
Hvaða máli eða umfjöllun ertu
stoltust af?
„Ég er stolt af ýmsu, til dæmis því að hafa
gert ítarlega heimildaþætti um „Tossana“
okkar, um þessa geigvænlega stóru hópa af
ungmennum okkar sem fíla sig ekki í skóla-
kerfinu og flosna unnvörpum upp úr fram-
haldsskólum með tilheyrandi niðurbroti
á sjálfsmynd, kvíða, skömm og tímasóun.
Staðan hefur skánað ögn síðan ég gerði
þessa þætti – en það er ennþá þannig að
ekki nema helmingur þeirra sem byrja, eru
útskrifaðir fjórum árum síðar. Við myndum
græða helling á því að gera þjóðarskurk í að
koma til móts við þessi ungmenni.“
Hvernig kom það til að þú fórst að
starfa í fjölmiðlum?
„Sennilega forvitni. Ég hef alltaf verið
forvitinn og haft áhuga á að kynnast
hlutum. Ég kláraði háskólanám í sálfræði,
en ákvað í millibilsástandi að fara í
framhaldsnám í fjölmiðlafræði. Þannig
að eins og með svo margt annað í lífinu
réð tilviljun líka för.“
Erfiðasta/átakanlegasta málið
sem þú hefur fjallað um?
„Þrír ítarlegir heimildaþættir um
barnagirnd, þar sem við skoðuðum meðal
annars aðkomu íslenskra manna að
alþjóðlegum barnaklámshring. Það var
erfitt að grafa í þessum málum í nærri tvo
mánuði samfleytt.“
Manstu eftir einhverri eftirminni-
legri/vandræðalegri/furðulegri
uppákomu sem þú hefur lent í, til
dæmis í beinni útsendingu eða á
vettvangi fréttaflutnings?
„Mörgum. Ég fékk nokkrum sinnum hlát-
urskast þegar ég var að lesa morgun-
fréttir í beinni á Stöð2, sem var erfitt, þar
sem það var ekki í boði að klippa í neitt
annað en smettið á mér. Grátandi fólk
á Suðurlandi þegar sterkir jarðskjálftar
urðu þar fyrir einum tíu árum. Að vera
baksviðs þegar Ingibjörg Sólrún hélt
fréttamannafund eftir að hafa greinst
með krabbamein og sjá hana örmagna í
hliðarherbergi. Þegar ég sá ráðherra tvö-
falt í sjónvarpsviðtali í beinni útsendingu
eftir að ég hafði keyrt mig í algjört þrot af
streitu. Atvikin eru óteljandi.“
Hefur þér verið hótað í kjölfar
fréttaflutnings eða fengið á þig
kæru? Hafa störf þín í fjölmiðlum
einhvern tímann haft áhrif á
persónulegt líf þitt?
„Margoft, en misalvarlega. Það tók
ekkert sérstaklega langan tíma að læra
að láta hótanir um kærur sem vind um
eyru þjóta, þar sem oftast var ekkert
á bak við þær. En þegar mér var hótað
líkamsmeiðingum og lífláti af dæmdum
hrottum og ofbeldismönnum stóð mér
ekki á sama. Ég svaf ekki heima hjá mér í
nokkra sólarhringa í byrjun árs 2013 þegar
það stóð sem hæst.“
Hvaða máli eða umfjöll-
un ertu stoltastur af?
„Sennilega þegar ég fjallaði
um aðbúnað vinnumanna frá
Austur-Evrópu 10 kvöld í röð
og fór í húsnæði allt í kringum
höfuðborgarsvæðið þar sem
þeim hafði verið hrúgað í
atvinnuhúsnæði á okurkjörum
af sömu mönnum og héldu
á atvinnu- og landvistarleyfi
þeirra. Það var lagt fram
frumvarp á Alþingi í kjölfar
umfjöllunarinnar, þar sem
reynt var að koma böndum á þessa starf-
semi. Eins er ég stoltur af því að hafa stigið
inn í óvissuna og fylgt knattspyrnulands-
liðinu eftir í tvö ár áður en það hafði kom-
ist á stórmót. Fyrsta árið var launalaust og
oft og tíðum spurði ég mig hvern fjandann
ég hefði eiginlega verið að spá.“
Tveggja ára ferli Lóa Pind segir það hafa verið eitt erfiðasta verkefnið á ferlinum að finna viðmælendur í sjónvarpsþáttaröðina Bara geðveik.
Veiddi barnaníðing í gildru Sölvi tók barna
níð
fyrir í þremur þáttum af Málinu.