Dagblaðið Vísir - DV - 26.01.2018, Blaðsíða 80

Helgarblað 26. janúar 2018
4. tölublað 108. árgangur Leiðbeinandi verð 995 kr. dv.is/frettaskot askrift@dv.is Sími 512 7000
Allir eru
að fá sér!
HELGAR-
TILBOÐ Þú mátt ekki missa af þessu!25.-29. janúar
FRÁBÆR
Auðvelt að versla á byko.is
RÚÐUVÖKVI
5 lítra og þolir -18°C.
595kr.
90503840
Almennt verð: 865kr.
5 l.
Fyrir bílinn
RAFHLÖÐUBORVÉL
EASY1200 2 x 1,5Ah raf-
hlöður.
10.995kr.
74864070
Almennt verð: 17.995 kr.
39%
AFSLÁTTUR
KAFFIVÉL
1000W. 1,2 lítra, svört.
4.895kr.
65103496
Almennt verð: 6.995kr.
30%
AFSLÁTTUR
Au
glý
sin
gin
er
b
irt
m
eð
fy
rir
va
ra
u
m
p
re
nt
vil
lu
r o
g/
eð
a m
yn
da
br
en
gl.
Ti
lb
oð
gi
ld
a 2
5.
-
29
. ja
nú
ar
og
á
m
eð
an
b
irg
ði
r e
nd
as
t.
31%
AFSLÁTTUR
Á MEÐAN BIRGÐIR ENDAST
RÚÐUSKAFA
60-90cm með kústi.
1.295kr./stk
84589046
Almennt verð: 2.695 kr.
52%
AFSLÁTTUR
„Ég er kátur að vera lifandi“
Þ
orsteinn Árnason má teljast
heppinn að vera á lífi eftir
að ökumaður, sem grunað-
ur er um að hafa verið und-
ir áhrifum áfengis, ók yfir á rangan
vegarhelming og hafnaði framan
á bifreið Þorsteins sem var með
unga frænku sína sér við hlið. Slys-
ið átti sér stað skammt frá Hádeg-
ismóum.
Þorsteinn er lærleggsbrotinn og
var leggurinn negldur saman með
pinna og boltum. Pinninn nær frá
mjöðm að hné. Til að lina sárar
kvalirnar tekur Þorsteinn verkja-
stillandi lyf. Þá er hann marinn
og aumur víða um líkamann. Þor-
steinn kveðst hafa haft lítinn tíma
til að bregðast við.
„Ég man greinilega eftir að sjá
bílljósin og finna bílinn í fram-
haldinu skella á okkur. Allt gerð-
ist eftir það í „slow motion“,“ seg-
ir Þorsteinn sem kveðst hafa séð
loftpúðana þenjast út og glerbrot
og hluta úr innréttingunni þeytast
um bílinn. Þá hentist hann fram
og aftur eins og tuskudúkka, slíkt
var höggið.
„Ég man hvað ég var feginn
þegar bíllinn nam staðar og ég
heyrði mig og litlu frænku gefa frá
okkur sársaukastunur. Bara það að
við vorum lifandi var frábært.“
Ertu heppinn að vera á lífi?
„Það fyrsta sem ég hugsaði
þegar bíllinn skall á okkur er að
nú væri ég dauður. Það gekk sem
betur fer ekki eftir. Það hefði get-
að farið verr og mér finnst ég vera
heppinn að vera á lífi,“ segir Þor-
steinn sem furðar sig nokkuð á
hversu léttur í lund hann er þessa
daga. „Ég er kátur að vera lifandi.“
Þorsteinn dvelur á sjúkrahúsi á
Selfossi, enn rúmliggjandi. Hann
vonast til að komast heim til fjöl-
skyldu sinnar sem fyrst en óvíst er
hvenær það verður. Þorsteinn telur
nauðsynlegt að herða viðurlög við
ölvunarakstri og segir áhyggjuefni
hversu margir lyfjaðir og drukkn-
ir ökumenn séu í umferðinni. Lög-
reglan þurfi að vera sýnilegri.
Sérðu lífið í öðru ljósi eftir slysið?
„Það voru enginn ljós eða göng
sem birtust mér, nema þá bara bíl-
ljósin sem skullu á okkur!“ seg-
ir Þorsteinn glettinn en bætir svo
við: „Ég geri mér nú betur grein
fyrir því hvaða ábyrgð við berum
sem bílstjórar gagnvart öðrum
vegfarendum. Slys geta alltaf gerst
en að vera valdur að slysi á öðru
fólki vegna þess að þér fannst þú
geta keyrt ölvaður eða á einhverj-
um lyfjum er allt annað mál að
mínu mati. Þá ertu að taka áhættu
með líf annarra í umferðinni og
það hefur enginn rétt á því.“ n
kristjon@dv.is
Safna
hári undir
höndum
Gabríela Sif Beck eða Mia Flawless
er formaður rollerderby-félags Ís-
lands en sú hjólaskautaíþrótt er
Íslendingum ekki að góðu kunn.
Gabríela lýsir íþróttinni sem „harðri
contact-íþrótt“ sem fer fram á spor-
öskjulaga braut. Í hvoru liði eru
fimm leikmenn inni á í einu og fjór-
ir af þeim eru svokallaðir blokkar-
ar sem spila vörn en aðeins einn
frammi sem sér um stigaskorun-
ina. Sá er kallaður djammari. Fyrir
hvern blokkara sem djammarinn
kemst fram hjá fær hann eitt stig.
Á Íslandi eru um 30 rollerderby-
iðkendur og flestir konur. Af þeim
eru 20 í landsliðinu sem heldur
nú á heimsmeistaramótið í fyrsta
skipti en mótið verður haldið í
Manchester á Englandi og hefst 1.
febrúar. Alls eru 26 manns í teym-
inu sem fer út. Ísland spilar gegn
Kostaríku og Team Indigenous (lið
innfæddra Bandaríkjamanna) í
riðlakeppninni. „Ég verð ánægð-
ur ef við verðum einhvers staðar
um miðbikið,“ segir landsliðsþjálf-
arinn, Snorri Emilsson, sem kallar
sig Flaming Moe.
Félagið var stofnað árið 2011
af íslenskum konum sem höfðu
kynnst íþróttinni úti í Bandaríkj-
unum. Gabríela segir: „Til að byrja
með vissu þær ekkert hvað þær
voru að gera. Voru til dæmis á
línuskautum en ekki hjólaskautum
og spiluðu í bílakjöllurum.“ Nú æfa
þær í Kaplakrika í Hafnarfirði.
Það verður seint sagt að iðk-
endur íþróttarinnar taki sig sjálfa
mjög alvarlega. Allir nota þeir
viðurnefni á borð við Bitchblade,
Grim Creeper og Top Gunn-ur.
Merki íslenska liðsins er lukkutröll
með hár undir höndum og því hófu
landsliðsmennirnir að safna hári í
handarkrikunum í fyrrahaust í til-
efni heimsmeistaramótsins. DV
óskar þeim góðs gengis.
Gabríela
og Snorri