Dagblaðið Vísir - DV - 26.01.2018, Page 73

sakamál 73Helgarblað 26. janúar 2018
Henry Lee losnaði úr geðveikrafangelsi árið 1970 með afdrifaríkum afleiðingum
B
andaríkjamaðurinn Henry
Lee Lucas var afkastamikill
raðmorðingi á tímabilinu
frá 1960–1983. Sjálfur sagð-
ist hann hafa orðið um 3.000
manns að bana, en hann var þó
ekki dæmdur fyrir nema ellefu
morð. Til að byrja með stund-
aði Henry Lee iðju sína einn og
óstuddur, en undir árslok 1976
kynntist hann samkynhneigð-
um brennuvargi, Ottis Toole að
nafni, í súpueldhúsi og með þeim
tókst ástarsamband. Ottis þessi ku
ekki hafa reitt vitið í þverpokum,
reyndar var greindarvísitala hans
svo lá að hann taldist einfaldlega
þroskaheftur, en hljóp undir bagga
með Henry Lee í ódæðisverkum.
Undarleg æska
Henry Lee fæddist 1936. Hann
var sonur áfengissjúks föður og
vændis konu, Violu. Viola hafði
mestu andstyggð á syni sínum og
segir sagan að hún hafi gert tilvist
hans að hreinu helvíti.
Að áeggjan einhvers „frænda“
fór Henry Lee að stunda kynlíf
með dýrum en hafði greinilega til-
einkað sér nýjar áherslur árið 1951
þegar hann reyndi að nauðga 17
ára stúlku, Lauru Burnley. Laura
ákvað að selja æru sína dýru verði,
barðist eins og ljón og galt fyrir
með lífi sínu.
Með mömmu
Svo stiklað sé á stóru þá myrti
hann móður sína 11. janúar 1960.
Viola var þá 74 ára, en sú stað-
reynd og einnig að um var að ræða
móður Henry Lee kom ekki í veg
fyrir að hann hefði kynmök við lík-
ið. Fyrir vikið var hann vistaður á
stofnun fyrir geðveika glæpamenn
og í júní, 1970, komust væntanlega
einhverjir sérfræðingar að því að
hann væri orðinn klár í kollinum
og honum var veitt frelsi.
Kinnhestur kostar líf
Sem fyrr segir hitti Henry Lee hinn
þroskahefta Ottis árið 1976. Hann
flutti inn til fjölskyldu Ottis og fékk
fljótlega áhuga á Friedu Powell, 10
ára þroskaheftri frænku Ottis, og
með þeim hófst kynferðislegt sam-
band. Árið 1982 fóru skötuhjúin til
Kaliforníu, síðan Texas og svo tók
við flækingur um Bandaríkin.
Í ágúst það ár hljóp snurða á
þráðinn hjá þeim og rak Frieda
Henry Lee vænan kinnhest.
Segja má að Henry Lee hafi laun-
að henni kinnhestinn með rent-
um, því hann stakk hana á hol og
sundurlimaði líkið.
Játningaflóð
Í júní 1983 var Henry Lee handtek-
inn og játaði sig sekan um ótölu-
legan fjölda morða. Hann sagði frá
hlutdeild Ottis, sem þá var í fang-
elsi í Flórída og dró hvergi úr. Svip-
að var uppi á teningnum hjá Ott-
is; hann hreinlega hafði ekki tölu
á fórnarlömbum þeirra félaga – en
þau voru mörg.
Síðar kom í ljós að mörg
„fórnar lamba“ þeirra voru við
hestaheilsu og jafnvel aldrei orðið
misdægurt. Henry Lee játaði sig
einnig sekan um glæpi á Spáni og
í Japan, þótt nokkuð ljóst væri að
hann hefði aldrei stigið niður fæti
utan landsteina Bandaríkjanna.
Rauðguli sokkurinn
Á meðal þeirra morða sem Henry
Lee var dæmdur fyrir var morð á
puttaferðalang, stúlku sem enn
þann dag í dag er ekki vitað hver
var. Stúlkan fékk viðurnefnið
Rauðguli sokkurinn því það var
eina fataplaggið sem hún var
íklædd þegar hún fannst í Texas á
allraheilagramessu 1979.
Síðar kom í ljós að Henry Lee
hafði verið víðs fjarri þegar stúlk-
an var myrt. Hann hafði hins
vegar, við yfirheyrslu, lesið máls-
skjöl vegna morðsins og sá ekkert
því til fyrirstöðu að játa sig sekan
um það morð líka – hvað munar
um eitt morð enn.
Bilun
Henry Lee Lucas og Ottis Toole
fengu báðir dauðadóm. Síðar voru
dómar þeirra beggja mildaðir og
breytt í lífstíðarfangelsi. Í
tilfelli beggja gekk það
eftir, því Ott-
is lést vegna
lifrarbilunar í september 1996
og hjartað gaf sig hjá Henry Lee í
mars 2001. n
Ottis og Henry Lee Deildu svipuðum áhugamálum þrátt fyrir að vera um margt ólíkir.
„Segja má að Henry Lee hafi
launað henni kinnhestinn með
rentum, því hann stakk hana á hol og
sundurlimaði líkið.
sameinaðist fjölskyldu sinni, þá
þrettán ára að aldri.
Pauline Parker þjáðist af bein-
og mergjarbólgu og ekki fráleitt
að veikindi vinkvennanna hafi
styrkt vináttubönd þeirra. Þegar
frá leið þróaðist vinátta þeirra enn
frekar og þær sköpuðu eins konar
fantasíuheim.
Aðskilnaður í vændum
Í júní 1954 stóðu foreldrar Juliet
í skilnaði og fyrirhugað var að
senda hana til Suður-Afríku þar
sem hún myndi búa hjá ættingj-
um sínum. Juliet leist ekki á blik-
una og hún og Pauline gátu ekki
hugsað sér að verða aðskildar,
enda hafði fantasíuheimur þeirra
undið þó nokkuð upp á sig.
Pauline vildi fara með vinkonu
sinni til Suður-Afríku, en foreldrar
beggja stúlknanna tóku það ekki
í mál, enda hugmyndin öðrum
þræði hugsuð til að skilja þær að
með afgerandi og jafnvel endan-
legum hætti. Pauline sá í hendi
sér að eitthvað yrði til bragðs að
taka.
Láta til skarar skríða
Nú, sú ósk sem Pauline hafði sett
fram í dagbókarfærslu sinni 13.
febrúar 1954 rættist 22. júní sama
ár. Daginn þann fór Honora að
vilja dóttur sinnar, reyndar ekki
sjálfviljug, og fór yfir móðuna
miklu. Hún fór með Pauline
og Juliet í gönguferð í Victor-
iu-garðinum í Christchurch. Á
afskekktum stað „missti“ Juli-
et skrautstein sem Honora síðan
beygði sig eftir.
Pauline hafði sett hálfan múr-
stein í sokk og lét vaða í höfuð
Honoru þar sem hún bograði yfir
skrautsteininum. Að sögn hugðu
stúlkurnar að eitt högg mundi
duga til að bana henni, en þegar
upp var staðið þurfti að berja
hana yfir 20 sinnum í höfuðið
áður en hún lét segjast. Síðan
hlupu stúlkurnar á næsta kaffihús
og sögðu að Honora hefði hrasað
og rekið höfuðið illa í.
Málið vakti athygli
Lögreglan lagði ekki trún-
að á þá sögu, enda bentu höfuð-
áverkar til þess að Honora hefði
hrasað og rekið höfuðið í og síð-
an endurtekið óhappið hátt í þrjá-
tíu sinnum. Ekki bætti úr skák að
innan tíðar fannst morðvopnið
skammt frá líki Honoru.
Pauline og Juliet voru hand-
teknar og vakti málið mikla athygli
því miklar vangaveltur voru um
kynhneigð vinkvennanna, en á
þeim tíma var samkynhneigð
nánast talin andlegur kvilli. Sök-
um aldurs sluppu vinkonurn-
ar betur en margur annar hefði
í svipaðri stöðu. Þær sluppu við
dauðarefsingu og fengu hvor um
sig ekki nema fimm ára dóm.
Eftirmáli
Þegar Pauline og Juliet var
sleppt úr fangelsi fór Juliet til Eng-
lands og síðar Bandaríkjanna. Að
lokum settist hún að á Englandi,
tók upp nýtt nafn, Anne Perry,
og haslaði sér völl í skrifum saka-
málasagna.
Pauline dvaldi um skeið á
Nýja-Sjálandi og var undir eftirliti
til að byrja með. Síðan fékk hún
heimild til að flytja til Englands og
settist að í Kent og rak reiðskóla
fyrir börn. Hún lýsti yfir mikilli
iðrun vegna morðsins á móður
sinni og neitaði lengi vel að veita
viðtöl um það.
Mál þeirra vinkvenna hefur
orðið efniviður nokkurra kvik-
mynda í gegnum tíðina. n
Bestu vinkonur
Pauline og Juliet voru
óaðskiljanlegar þegar
þær gátu komið því við.
Juliet Hulme
Settist síðar að í
Englandi og tók
upp nýtt nafn.
Henry Lee Lucas Sum „fórnarlamba“
hans voru við hestaheilsu.