Saga - 2007, Page 79

und an tekn ing ar laust köll u› „frilla“, e›a eitt hva› fla› an af verra,33
var henni fló s‡nd sú vir› ing a› vera sett yfir Nor eg me› Sveini
syni sín um. Hún var flar me› or› in kon ungs mó› ir og skör hærra
sett í Nor egi en a›r ar kon ur.
Fleiri dæmi má finna í sög um Nor egs kon unga flar sem kem ur
fram a› fleir hafi tali› sér all ar kon ur heim il ar. Má flar nefna sög -
una af Sig ur›i slefu Gunn hild ar syni og Ólöfu konu fiór› ar hre›u.34
Fram fer›i Há kon ar Hla›a jarls í kvenna mál um gæti bent til hins
sama.35
Loks ver› ur a› geta fless a› fleir Giss ur jarl fior valds son, fior gils
skar›i Bö›v ars son og fiór› ur kakali Sig hvats son höf›u all ir dval i›
vi› hir› Há kon ar gamla Há kon ar son ar og komu sem full trú ar kon -
ungs til Ís lands, me› bless un erki bisk ups í Ni›ar ósi, og létu fla›
ver›a sitt fyrsta verk a› taka sér frill ur til a› standa fyr ir búi sínu
fleg ar fleir komu til Ís lands. fia› bend ir til a› á fleim tíma hafi ver -
i› sátt e›a a.m.k. full kom i› hlut leysi af hálfu norskra yf ir valda,
hvort held ur voru ver ald leg e›a geist leg, gagn vart flessu sam bú› -
ar formi.
fia› er ljóst a› kirkj an hef ur ekki tali› ástæ›u til a› halda á lofti
fless um „kon ung legu“ hef› um á mi› öld um og jafn lík legt a› fla›
hafi eimt eft ir af fleim löngu eft ir a› kristni var lög tek in. Í flessu
sam hengi má benda á a› ósk ir til páfa um und an flágu fyr ir hjóna -
bönd um fjór menn inga ur›u ekki al geng ar fyrr en á 15. öld, en sú
elsta er frá 1471.36
Af sta›a Sturlu fiór› ar son ar
og sam fer›a manna hans til frillu líf is
Sturla fiór› ar son fædd ist á Sta› í Sta› ar sveit 29. júlí 1214. Fa› ir
hans, fiór› ur Sturlu son, var flá og lengi sí› an einn vold ug asti höf› -
ingi lands ins. fiór› ur var son ur Sturlu fiór› ar son ar í Hvammi í Döl -
betra er að vera góðs manns frilla … 79
33 Jóna Gu› björg Torfa dótt ir, „Í or›a sta› Al fífu“, Skírn ir 178 (vor 2004), bls.
35–57.
34 Snorri Sturlu son, Heimskringla I. Ís lensk forn rit XXVI, bls. 218–219.
35 Sama rit, bls. 290–291.
36 Agn es S. Arn órs dótt ir, „Iceland ic Marri age Dispensations in the Late Middle
Ages“, The Rom an Curia, the Apo stolic Peni t enti ary and the Partes in the La t er
Middle Ages, Acta Instituti Rom ani Fin landi ae 28. Rit stj. K. Salonen og C.
Krötzl (Roma 2003), bls. 159–169.
Saga haust 2007 nota:Saga haust 2004 - NOTA 11/19/07 4:32 PM Page 79