Saga - 2007, Síða 187

orri vésteinsson
Bannað að ganga á grasinu
I.
fia› er mik il tíska me› al forn leifa fræ› inga nú um stund ir a› halda flví fram
a› forn leifa rann sókn ir geti ekki bara varp a› ljósi á efn is lega hluti held ur
líka hverskyns óefn is leg at ri›i í menn ing unni, hug mynd ir fólks og heg› un.
Forn leifa fræ› ing ar láta sig ekki muna um a› skrifa um kynja mis rétti,
heims mynd, si› fræ›i og leik list svo eitt hva› sé nefnt. Mér vit an lega hef ur
fló eng inn forn leifa fræ› ing ur fjall a› fyrr um bann fær ing ar e›a refs ing ar
yfir leitt og ver› ur flví brot i› all stórt bla› í vís inda sög unni hér í dag. E›a
ekki — mig grun ar a› ástæ›a fless a› ég stend hér nú og færi fram and mæli
vi› dokt ors rit ger› Láru Magn ús ar dótt ur Bann fær ing og kirkju vald á Ís landi
1275–1550 sé ekki sú a› ég er forn leifa fræ› ing ur held ur a› ég á mér for tí› í
rann sókn um á ís lenskri kirkju sögu og flyk ist flokka lega fró› ur um stjórn -
kerfi ís lensku kirkj unn ar á mi› öld um — kirkj ur og sókn ir kannski frek ar en
dóms kerfi, og mál daga frem ur en lög — en ég trúi a› ég geti samt hald i›
flví fram me› gó›ri sam visku a› ég hafi svona um fla› bil hunds vit á efni
rit ger› ar inn ar. Fyr ir utan a› draga at hygl ina a› fless um tak mörk un um
mín um flá lei› ir fletta til fyrsta áhyggju efn is míns var› andi flessa rit ger›,
en fla› er fyr ir hvern hún er skrif u›.
Hún fjall ar um grí› ar lega sér hæft og tækni legt at ri›i í mi› alda sögu, at -
ri›i sem fáir hafa lagt sig eft ir a› rann saka og ef ég ætti a› giska myndi ég
halda a› sér fræ› inga á flessu svi›i í heim in um megi telja á fingr um ann arr -
ar hand ar. Vi› Haki erum ekki í fleim hópi, og fló a› vi› séum bæ›i fró› ir
og fróm ir er geta okk ar til a› færa hér fram flau and mæli sem flessi rit ger›
ætti skil i› flví mi› ur tak mörk u›. Vi› Haki erum hins veg ar fla› besta sem
Hug vís inda deild gat dreg i› fram og vi› fla› ver› i› fli›, áheyr end ur gó› ir
— og Lára — a› búa. Lára get ur a› vísu sjálfri sér um kennt flví fla› var í
henn ar valdi a› skrifa rit ger› ina á ein hverju tungu máli — og mig grun ar
a› hún kunni nokk ur — sem gæti mi›l a› bo› skap henn ar til fleirra sem
hef›u get a› átt vi› hana al var lega sam ræ›u um bann fær ing ar.
fia› er au› vit a› ákve› i› mein ing ar leysi í flví a› taka til máls í hópi flar
sem eng inn skil ur mann en yr›a ekki á flá sem gera fla›.1 fietta er a› flví
leyti sorg legt a› mig grun ar a› Lára hafi b‡sna merki leg an bo› skap fram
andmæli 187
Saga XLV:2 (2007), bls. 187–196.
1 Vi› fletta má bæta a› nú gild andi regl ur Hug vís inda deild ar um dokt ors nám
úti loka ekki a› dokt ors rit ger› ir séu skrif a› ar á ensku: Regl ur um fram halds -
nám vi› hug vís inda deild Há skóla Ís lands, nr. 952/2002 me› áor›n um breyt -
ing um, 34. grein.
Saga haust 2007 nota:Saga haust 2004 - NOTA 11/19/07 4:33 PM Page 187