Dagblaðið Vísir - DV - 23.11.2018, Side 96

96 23. nóvember 2018
Á
rið er 1922. Staðurinn er
höfuðborg Stóra-Bret-
lands, London. Kynnt er til
sögunnar Edith Graydon.
Edith fæddist 25. desember, 1893,
í Dalston í London, á Norfolk Road
númer 97, nánar til tekið. Edith
var fyrsta barn foreldra sinna,
Williams Eustace og Ethel Jessie.
William var skrifstofumaður hjá
Imperial Tobacco Company, en
ekki fer mörgum sögum af starfa
Ethel, en hún var dóttir yfirlög-
regluþjóns.
Allt í sóma
Bernska Edith var ágætlega ham-
ingjurík. Hún var hæfileikarík
stúlka og var framúrskarandi í
dansi og leiklist. Einnig var stúlk-
an frambærileg í bóklegum fög-
um og gott betur. Að skólagöngu
lokinni fékk Edith starf bókara hjá
innflytjanda vefnaðarvöru og gat
sér fljótlega gott orð fyrir smekk-
vísi og gáfur og fékk stöðuhækk-
un nokkrum sinnum innan fyrir-
tækisins. Þegar upp var staðið var
hún orðin sölustjóri þess og þurfti
starfs síns vegna að fara nokkuð
reglulega til Parísar.
Árið 1909 kynntist Edith Percy
Thompson og að lokum, eftir sex
ára trúlofun, gengu þau í hjóna-
band, árið 1916. Hjónakornin
komu sér fyrir í Ilford, nokkuð ný-
móðins bæ í Essex, og lífið virtist
blasa við þeim.
Gömul kynni gleymast ei
Maður er nefndur Frederick By-
waters. Þannig var mál með vexti
að Frederick og Edith höfðu þekkst
fyrrum, níu árum áður höfðu tek-
ist með þeim kynni þegar Freder-
ick og bróðir Edith voru skóla-
bræður og vinir.
Árið 1921 æxluðust mál þannig
að Frederick kom aftur inn í líf
Edith og fór hann til dæmis með
Thompson-hjónunum í frí til
Wight-eyju.
Frederick, sem var skipsþjónn,
gerðist einnig leigjandi hjónanna
um skeið þegar hann beið eftir
nýju skipsplássi.
Percy fannst Frederick gerast
helst til nærgöngull gagnvart Edith
og vísaði honum á endanum á dyr.
Edith og Frederick voru reynd-
ar þá þegar farin að stinga saman
nefjum og gott betur og hafði það
ekki farið fram hjá Percy.
Köttur í bóli bjarnar
Því miður fyrir Percy var skað-
inn skeður. Edith var fallin fyrir
Frederick. Hann var myndarlegur
og hvatvís og var hafsjór af sögum,
enda siglt um öll heimsins höf.
Percy var ímynd stöðugleika og
venjubundinnar tilveru, leiðinleg-
ur kannski. Frederick á hinn bóg-
inn var fjörmikill og ímynd róman-
tíkur eins og Edith upplifði hana.
Frederick fékk skipspláss og var
til sjós frá september 1921 og til
september ári síðar. Á þeim tíma
skrifaði Edith fjölda bréfa til hans
auk þess sem þau hittust með
leynd endrum og sinnum þegar
tækifæri gafst. Samband þeirra var
svo langt gengið að þau fóru að
hittast á hótelum undir fölskum
nöfnum.
Árás um miðnæturbil
Sem fyrr segir ku Frederick hafa
verið hvatvís maður og segir
sagan að hann hafi upp á eigin
spýtur ákveðið að koma Percy fyrir
kattarnef. Fannst Frederick enda
að Percy fyllti líf Edith meira af
eymd en einhverju öðru.
Upp úr miðnætti 3. október,
1922, voru Thompson-hjónin á
heimleið eftir að hafa séð sýningu
í Criterion-leikhúsinu í Piccadilly
Circus í London.
Þegar þau áttu skamma leið
ófarna stökk karlmaður út úr
runnum og réðst fyrirvaralaust á
Percy.
Percy myrtur
Upp hófust mikil átök og var Edith
slegin harkalega með þeim af-
leiðingum að hún féll til jarðar.
Þegar upp var staðið lá Percy á
jörðinni, óvígur og andaðist áður
en Edith náði að kalla á hjálp.
Árásarmaðurinn beið ekki boð-
anna og lét sig hverfa.
Þegar lögreglan kom á vett-
vang var Edith vart viðræðuhæf
og var enn ein taugahrúga þegar á
lögreglustöðina var komið. Edith
upplýsti lögregluna þó um að hún
þekkti árásarmanninn, hann héti
Freddy Bywaters.
Nokkuð ljóst má telja að Edith
taldi sig vera vitni í málinu því hún
reifaði enn fremur tengingu henn-
ar við Frederick.
Yfir 60 ástarbréf
Í kjölfar frekari rannsóknar hand-
tók lögreglan Frederick og eftir að
hafa fundið í hans fórum yfir 60
ástarbréf frá Edith, handtók lög-
reglan hana líka. Þegar upp var
staðið voru turtildúfurnar báðar
ákærðar fyrir morð.
Réttarhöldin hófust 6. desem-
ber, 1922, í Od Bailey. Ekkert skorti
á að Frederick væri samvinnu-
þýður og hann fór með lögreglunni
á staðinn þar sem hann hafði falið
morðvopnið og hélt því að auki
statt og stöðugt fram að Edith
hefði ekki haft nokkra vitneskju
um fyrirætlanir hans. Kannski var
það sannleikanum samkvæmt, en
innihald ástarbréfanna gaf ákæru-
valdinu ástæðu til að ætla annað.
Glersalli og göróttir drykkir
Í bréfunum lýsti Edith yfir eld-
heitri ást sinni til Fredericks og
talaði um hve heitt hún þráði að
losna við Percy. Í einu bréfi seg-
ir hún að einu sinni hafi hún sett
glersalla í kartöflumúsina hans og
í annað skipti borið honum görótt-
an drykk.
Svo virtist sem ekkert biti á
Percy. Ekki hafði hann séð sóma
sinn í að drepast og ekki einu
sinni orðið misdægurt. Edith stóð
engan veginn á sama og sárbændi
Frederick um að „gera eitthvað í
málinu“.
Sviðsljósið lokkar
Þegar þarna var komið sögu
hafði Edith ánetjast sviðsljósinu.
Verjandi hennar upplýsti hana um
að sönnunarbyrðin hvíldi á herð-
um ákæruvaldsins og það gæti
ekkert sannað annað en að Edith
hefði verið á vettvangi þegar Percy
var myrtur.
Í ljósi þess bað hann Edith
lengstra orða að stíga ekki í vitna-
stúkuna. Edith var áfjáð í að láta
ljós sitt skína og gerði hið gagn-
stæða.
Edith hefði betur látið það ógert
og sannaðist þar hið fornkveðna
að stundum er betur heima setið
en af stað farið.
Festist í lygavef
Vitnisburður Edith var henni
ekki til framdráttar. Hún festist í
eigin lygavef, var sitt á hvað daðr-
andi, full af sjálfsmeðaumkun og
dramatísk. Hún vakti hvorki hrifn-
ingu hjá dómara né kviðdómi, ekki
síst þegar hún komst í mótsögn við
sjálfa sig. Aðspurð um merkingu
nokkurra kafla úr ástarbréfunum,
var hennar eina svar: „Ég hef ekki
hugmynd.“
Síðar hafði verjandi hennar
á orði að hégómi Edith og hroki
hefði gert að engu möguleika
hennar á sýknu og lagt í rúst það
jákvæða sem fólst í vitnisburði
nágranna hennar, sem höfðu
heyrt angistina í rödd hennar
þegar Percy var myrtur. Slíkt hið
sama mátti segja um vitnisburð
rannsóknarlögreglumanna um
hugarástand Edith strax í kjölfar
morðsins, sem hafði verið henni
vilhallur.
Tryggur allt til loka
Við réttarhöldin var eftir því tek-
ið hve trúr Frederick var Edith.
Aldrei hvikaði hann frá upphafleg-
um vitnisburði sínum um að ást-
kona hans væri saklaus og hefði
ekkert vitað af áformum hans. Ein-
faldlega vegna þess að hann hugð-
ist aldrei bana Percy heldur neyða
hann til að horfast í augu við og
taka á því vandamáli sem þau þrjú
stóðu frammi fyrir.
Það var ekki fyrr en Percy
brást við eins og hann væri betri
eða meiri maður en Frederick að
Frederick missti stjórn á sér.
Frjótt ímyndunarafl Edith
Edith, sagði Frederick ítrekað, hafði
aldrei ýjað að því við Frederick að
hann banaði Percy. Hvað bréfin
varðaði og innihald sumra þeirra þá
2 menn bandarísku konunnar Juliu Lynn Wom-ack urðu ekki langlífir. Sá fyrri, eiginmaður Juliu, Glenn Turner, lést 3. mars, 1995, og virtist
ekkert grunsamlegt við fráfall hans; hann hafði glímt
við flensu um skeið áður en hann skildi við.
Þegar sá seinni, kærasti Juliu, Randy Thompson að
nafni, kvaddi jarðlífið sex árum seinna vakti það
athygli hve margt var líkt með fráfalli hans og Glenns.
Rannsóknarlögreglan ákvað að kanna málið frekar og
í ljós kom að hvorugur þeirra hafði farið yfir móðuna
miklu sjálfviljugur. Julia hafði byrlað þeim báðum
ólyfjan, nánar tiltekið frostlög. Julia fékk lífstíðardóm
og fannst síðar andvana í klefa sínum, 30. ágúst 2010.
SAKAMÁL
AFDRIFARÍKT ÁSTARSAMBAND
n Edith féll fyrir æskuvini sínum n Eiginmanninum, Percy, var ofaukið n Frederick var tryggur allt til loka
„Percy
fannst
Frederick gerast
helst til nær­
göngull gagnvart
Edith og vísaði
honum á endan­
um á dyr
Elskendurnir Frederick heillaði Edith upp
úr skónum.
Þegar allt lék í lyndi Frederick fór með
Edith og Percy í frí til Wight-eyju.
Edith Thomp-
son Reiknaði
aldrei með að
hún endaði í
gálganum.