Dagblaðið Vísir - DV - 23.11.2018, Síða 97

SAKAMÁL 9723. nóvember 2018
sagði Frederick að hann hefði aldrei
lagt trúnað á frásagnir Edith af til-
raunum hennar til að skaða eigin-
mann hennar. Frederick var þeirrar
skoðunar að Edith hefði afar frjótt
ímyndunarafl og sæi sjálfa sig sem
persónu í einhverjum þeirra skáld-
sagna sem hún hafði lesið.
Allt kom fyrir ekki og 11.
desember, kvað kviðdómur upp úr-
skurð sinn og Edith og Frederick
fengu dauðadóm og skyldu hengj-
ast. Edith brást við með móður-
sýkiskasti en Frederick tók til máls
og sagði hátt og skýrt að Edith væri
saklaus.
Samúð almennings
Ekki var laust við að mikið væri fjall-
að um Edith og Frederick í fjölmiðl-
um fyrir réttarhöldin og að þeim
loknum. Sýndist sitt hverjum og fór
ekki hjá því að raddir andvígar par-
inu væru háværar.
Þegar búið var að kveða
upp dauðadóma yfir þeim varð
kúvending í hvort tveggja fjölmiðl-
um og meðal almennings. Tæp-
lega milljón manns settu nafn sitt
á undirskriftalista til að mótmæla
dauðadómunum.
Frederick uppskar aðdáun fyrir
hve hatrammlega hann gekk fram
fyrir skjöldu í tryggð sinni gagnvart
Edith og hve umhugað honum var
að vernda hana.
Edith sjálf var talin kjáni en al-
menningi hryllti við tilhugsuninni
um að kona yrði hengd og þegar
þarna var komið sögu hafði engin
kona verið hengd á Bretlandi síðan
1907.
Í öðrum heimi
Svo virðist sem Edith hafi hrein-
lega ekki verið í tengslum við
raunveruleikann, því hún fullyrti
að hún yrði ekki hengd. Þegar for-
eldrar hennar heimsóttu hana í
Holloway-fangelsið sagði hún við
föður sinn að hann skyldi einfald-
lega fara með hana heim.
Þegar Edith fékk að vita hvaða
dag hún skyldi mæta örlögum
sínum missti hún alla sjálfstjórn
og síðustu daga lífs síns var hún
öskrandi og veinandi í fullkomnu
móðursýkiskasti.
Þann 9. janúar, 1923, var Edith
Thompson nánast borin að gálg-
anum og þurfti að halda henni
uppréttri á meðan lykkjunni var
smeygt um háls hennar.
Elskendurnir voru hengd-
ir á sama tíma, klukkan níu að
morgni. Aðeins 800 metrar skildu
þau að á dauðastundinni. Þau
voru grafin innan veggja fangelsa
sinna; Frederick í Pentonville og
Edith í Holloway.
Þannig fór það. n
17. ágúst, 2010, var Bandaríkjamaðurinn Anthony Cantu tekinn af lífi með banvænni sprautu í Texas. Anthony var sennilega ekki vandaður karakter og leiddi meðal annars gengi í Hou­
ston sem viðhafði frekar hrottalegar aðfarir við vígslu nýrra meðlima.
Slík vígsla átti sér einmitt stað að kvöldi 24. júní, 1993. Það kvöld fékk
nýr meðlimur aðild að genginu og var, samkvæmt hefð, gert að slást
við hvern og einn meðlim þess. Síðan var dottið í það.
Þetta sama kvöld voru vinkonurnar Elizabeth Pena, 16 ára, og Jennifer
Ertman, 14 ára, á heimleið frá vini sínum. Fyrir tilviljun urðu þær á vegi
gengis Cantu. Það skipti engum togum að gengið nauðgaði vinkon­
unum, misþyrmdi þeim á hrottalegan hátt og síðan voru þær kyrktar.
Óhætt er að segja að Cantu og félagar hans hafi fengið makleg mála­
gjöld, enda fengu þeir flestir dauðadóm.
AFDRIFARÍKT ÁSTARSAMBAND
n Edith féll fyrir æskuvini sínum n Eiginmanninum, Percy, var ofaukið n Frederick var tryggur allt til loka
„Upp hófust
mikil átök
og var Edith
slegin harkalega
með þeim af-
leiðingum að hún
féll til jarðar
„Frederick
uppskar að-
dáun fyrir hve hat-
rammlega hann
gekk fram fyrir
skjöldu í tryggð
sinni gagnvart Ed-
ith og hve umhug-
að honum var að
vernda hana
Thompson-
hjónin Til að
byrja með virtist
lífið leika við
Edith og Percy.
Á milli tveggja
karlmanna Frede­
rick les bók og Percy
dagblað. Á milli þeirra
er Edith með óráðinn
svip.
VIÐ SÆKJUM BÆTURNAR
Það kostar ekkert að kanna rétt sinn. Fyrsta viðtalið frítt!