Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.11.2015, Síða 48

Tímarit Máls og menningar - 01.11.2015, Síða 48
A n d r é s E i r í k s s o n 48 TMM 2015 · 4 William Pollexfen var reyndar frá Devon á Englandi. Þaðan stakk hann af til sjós tólf ára gamall, sigldi um heimsins höf og eignaðist fljótt sitt eigið skip. Á því sigldi hann til Sligo þar sem hann ílentist og kvæntist náfrænku sinni Elizabeth Middleton. Með mági sínum William Middleton átti hann og rak firmað Middleton & Pollexfen, sem samanstóð af kornmyllum og flota fragtskipa sem sigldu til Bretlands, Ameríku og meginlands Evrópu. Þeir áttu líka Sligo Steam Navigation Company og sigldu eimskip þess Sligo og Liverpool samkvæmt áætlun milli samnefndra bæja. Það voru uppgangs­ tímar í Sligo og þeir mágar umsvifamestu athafnamenn sýslunnar. William Pollexfen var hörkutól, þrekinn, rammur að afli og fúlskeggjaður. Hann krafðist mikils af sjálfum sér og líka af sínum mönnum, en gerði vel við þá sem hann taldi standa sig. Heima fyrir var hann með eindæmum skap­ styggur, þagði ýmist eða skammaðist. „Hann talaði aldrei við neinn,“ sagði Lily Yeats, „hann muldraði, kvartaði og hreytti út úr sér …“13 Flest fólk af ættinni Pollexfen var af svipuðu bergi brotið, sagt vera fámált og þumbaralegt og hafa meiri áhuga á atvinnurekstri og fjármálum en menningu og listum. Það má því nærri geta að samskipti þess og hins málglaða menningarvita Johns Butler Yeats gengu ekki alltaf snurðulaust fyrir sig. Þó fannst John sem í tengdafólki sínu blunduðu lífsviska aldanna og stórbrotnar ástríður bundnar á klafa þagnar og þrjósku. Það var því sem hann sagði: „Með því að tengjast Pollexfenum hef ég gefið sjávarklettunum tungu.“14 Þótt samskiptin væru stundum stirð hafði William sjálfur miklar mætur á afa sínum og ættingjum í Sligo. Þetta fólk gaf honum, systkinum hans og móður, hamingju, rótfestu og öryggi. Hann minntist þess seinna oft í bundnu og óbundnu máli með væntumþykju og kímni. Hann sagði afa sinn aldrei hafa verið vondan við sig, „en það var til siðs að óttast hann og sýna honum lotningu.“15 Elizabeth amma skáldsins var miklu hlýrri og opnari manneskja en bóndi hennar. Enda var hún Middleton að upplagi. Það fólk var mun léttara í lundu, afslappað og aðeins í meðallagi vinnusamt. Enda naut það ættarauðs sem byggði bæði á lögmætum atvinnurekstri og stórfelldu smygli. William Middleton, ömmubróðir skáldsins, bjó í þorpinu Rosses Point norður af Sligobæ. Hann átti allt jarðnæði þar um slóðir og leigði mönnum til atvinnureksturs og búsetu. Sjálfur bjó hann í stórhýsinu Elsinore Lodge sem byggt hafði verið af þeim nafntogaða smyglara og ævintýramanni Black Jack. Þótt dauðir væru héldu hann og menn hans enn til í kjallaranum í Elsinore Lodge og höfðu þar háreysti um nætur, eins og William Butler Yeats vottaði. Hann dvaldist oft hjá þessu frændfólki sínu og líkaði vel, enda það skraf­ hreifið og skemmtilegt. Þarna bjó strákurinn Henry Middleton, jafnaldri Yeats og leikfélagi, sem og hin rammskyggna Lucy Middleton, sem Yeats sagði að væri „eina nornin í fjölskyldunni.“16 Middletonfólkið hafði brenn­ andi áhuga á þjóðlegum fróðleik. Það virtist hafa fátt annað að gera en að heimsækja leiguliða sína, sjómenn og kotbændur, og skiptast á sögum um álfa og drauga. William litli var með í för og hlustaði agndofa. Seinna sagði
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.