Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.11.2015, Blaðsíða 115

Tímarit Máls og menningar - 01.11.2015, Blaðsíða 115
P ó s t u r i n n M e g a s TMM 2015 · 4 115 bætir við afbyggingu (?) á „góðri“ og „vondri“ íslensku, kannski má finna hliðstæða mál­afbyggingu hjá Dylan. En hann var ekki mikið fyrir að flakka um menningarsöguna, Megas hefur tekið það póstmóderníska ómak af honum. Til dæmis þegar hann syngur hina eldfornu Passíusálma.36 Kannski er þetta flakk evrópskt, Bandaríkjamenn eru ekki ýkja sögulega þenkjandi enda saga þeirra stutt. Annað sem Megas afbyggir (?), en ekki Dylan, er munur kynjanna. Túlka má tælandi „tælands­bragi“ hans í þá veruna, í laginu Drengirnir í Bangkok er tælenskum drengjum lýst sem kvenlegum verum.37 Fílahirðinum frá Súrín, sem Megas syngur um í samnefndum brag, er lýst með líkum hætti, hann er ekki laus við kvenlega þætti.38 Hvað um kyn­samsemd Megasar sjálfs? Hún birtist okkur í textum og skrifum hans sem tvíbent, hann yrkir ekki bara til kvenna, heldur stundum líka karla (á tælandsskeiðinu u.þ.b. 1985–1990).39 Kannski eru til e.k. texta­ kyn­samsemdir Megasar sem er sköpunarverk hans eigin tungumáls og hluti af hlutverki hans. Þessar kyn­samsemdir eru fall af hans máli, valdi og félagslega hlutverki (fall af hans falli?). Þær gætu verið til í heimi textanna en ekki endilega í heimi hins raunverulega (?) Magnúsar Þórs Jónssonar. Lítum aftur á afbyggingu (?) og tökum dæmi um mál­afbyggingu (?) Megasar: Hann syngur á sígildri íslensku „sút fló í brjóstið inn“ í einum brag með beinni tilvitnun í Hallgrím Pétursson.40 Í öðrum kyrjar hann á slangri „droppaðu nojunni vinan og vertu soldið meira pós“.41 Í skáldsögunni Björn og Sveinn ægir saman enskuskotnu slangri og „góðri“ íslensku. Tökum „góðu“ íslenskuna fyrst: „Ævinlega blessuð sé minning yðar og megið þér dafna í drottni þóknanlegri elli …“42 Svo þá „vondu“: „… ótrúlegt er að himnarnir beiti svo billegum gimmikum“.43 Stundum blandar hann sígildu máli og enskættuðu slangri saman í sömu setningu: maðurinn hann er jú mestanpart leir en meikar þó óstóran sens jafnvel þegar loks deyr44 Kannski afbyggir (?) hann muninn á fallegu og ljótu máli, alltént afbyggir hann (?) muninn á hinu fagra og hinu ófagra. Röddin er skemmtilega ljót en syngur stundum gullfalleg lög og texta, t.d. Silfurskotturnar hafa sungið fyrir mig.45 Eiginlega afbyggir hann söng, það er næstum eins og hann kyrji eða kveði rímur fremur en syngi. Rokkrímur. Megas hefur aldrei dregið dul á að hann sé undir áhrifum frá Dylan og ýmsum rokkurum öðrum.46 Í bernskuminningum sínum lýsir hann hrifningu sinni á Elvis Presley.47 Ekki virðist hann hafa gleymt Elvis en hóf fræga tónleika árið 1978 með því að láta Also Sprach Zarathustra eftir Richard Strauss hljóma, rétt eins og ameríska poppgoðið á síðari árum sínum. En Elvis var þá á litklæðum og orðinn fjölskylduvænn í fram­ göngu, Megas ærið pönkaralegur og ekki alveg í tengslum við umheiminn. Afbyggði (?) Megas Elvis?
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.