Ófeigur - 15.05.1956, Qupperneq 23

ÓFEIGUR.
21
ur að kölska. Annars vegar auðtryggnin. Hins vegar
lævísin. Nú breiddu kommúnistar yfir nafn og númer,
hnupluðu kjörorði Hermanns og lýstu hreinlega yfir
að þeirra ætlun væri að gera Alþýðusambandið að
kommúnistafyrirtæki. Hafa kommúnistar og Hannibal
Valdimarsson nú algjörlega hrifsað í sínar hendur vöru-
merki hans „Vinstristjómina“. Þarf ekki um það að
villast, að þeirra hugur er að sækja fast fram móti
borgaraflokkunum, þar á meðal Framsókn, og skilja
þar eftir rústir einar.
*
Eysteinn lagði spil sín á borð Framsóknarflokksins.
Hann vildi gera nýtt bandalag, er hann nefndi Þriðja
aflið. Þar skyldi Framsókn, Kratar og portfólk
standa saman í næstu kosningum og vinna svo mikinn
sigur, að þeir gætu stjórnað landinu án stuðnings
frá Brynjólfi eða Ölafi. Ekki vildi hann þó loka dyr-
um yfir til íhaldsins. Eysteinn réði lokasamþykkt í
vamarmálinu. Skyldi heimta endurskoðun varnarsátt-
málans og krefjast þess að Bandaríkin afhentu vamar-
virkin í hendur íslendingum. Skyldu íslenzkir menn
gæta herstöðvanna sem pakkhúsmenn, en ekki læra
neitt til hermennsku. Ef ekki næðist samkomulag um
það, að íslendingar héldu uppi hervörnum án her-
manna, skyldu Islendingar segja upp varnarsamningn-
um, spilla Atlantshafsbandalaginu og skilja landið
eftir varnarlaust. Ameríkumenn mundu þá flytja lið
sitt burt, en mannvirkin standa eftir mannlaus líkt og
rústir Garðakirkju á Álftanesi. Hér leit byrvænlega
út fyrir Brynjólfi. Kosningar hljóta að fara á þá leið,
að Framsókn, Alþýðuflokkurinn, portfólkið og kom-
múnistar hafi verulegan meirihluta á þingi. Island
getur innan skamms orðið í senn gjaldþrota, vamar-
laust og svift öllum tegundum frelsis.
Nú víkur sögunni til þriðja manns, Vilhjálms Þór.
Ræða hans var glögg og hiskurslaus. Hann vildi
standa við orð og eiða í Atlantshafsbandalaginu og
starfa með vestrænum þjóðum sem ráðsettur banda-
maður menningarþjóðanna. Vilhjálmur er fyrrverandi
forstjóri stærsta fyrirtækis í landinu og þjóðbanka-
stjóri. Fullyrti hann að betur mundi henta fyrir fjár-
mál ríkis og atvinnuvegi, að hafa enn um stund nokkr-