Ófeigur - 15.05.1956, Blaðsíða 38

Ófeigur - 15.05.1956, Blaðsíða 38
36 ÓFEIGUR röng, ef hún er móðgandi fyrir þann, sem gagnrýndur er, því að sá seki vinnur málið. # Á óheillastund fyrir sig afréð Hermann að leita sér bjargar á „flotholti syndarans“, en hann tók ekki bein- ustu leiðina, að stefna sjálfur fyrir ummæli sem hann taidi móðgandi, heldur að biðja Bjama Benediktsson að hefja mál gegn mér, honum til varnar. Þetta var fávísleg leið, enda næstum aldrei notuð. Aðstaða Her- manns í Búnaðarbankanum var auk þess mjög veik. Hann hafði búið til bankaráðsstöðu fyrir sig eingöngu sem bitling. Hann hefur um 80 þús. kr. kaup og hlunn- indi í bankanum, en enga vinnu, eins og kom í Ijós við meðferð kæru hans. Vitað var, að dómsmálaráð- herra var tregur til að hefja slík verndarmál. Yfir- menn landhelgismálanna höfðu eitt sinn óskað eftir verndarmáli gegn Gunnari Ólafssyni í Vestmannaeyj- um. Hafði hann í vörn fyrir brotlegan bát haft hin verstu og ómaklegustu orð um starfsmenn landsins við embættisstörf. Ráðherra eyddi því máli og kvað Gunn- ar helzt til aldraðan tii að standa í málaferlum. * Nokkuð hafði verið sótt fast að dómsmálaráðherra með fyrirspurnum og glettum um hvort honum þætti ekki ástæða til að rannsaka okurmál. En hann kvað engar kærur komnar til sín eða lögreglustjóra um það efni, og meðan enginn yrði var við svo ákveðnar mis- fellur, að hann vildi biðja um rannsókn, væri stjórnin úr leik. En þegar krafa kom frá Hermanni með ósk um að hreinsa hann með dómi af allri samsekt í okur- málum, virðist hafa verið komið það tækifæri, sem dómsmálaráðherra hafði beðið eftir. Þakkaði hann Hermanni í þingræðu fyrir að hafa vakið málið og fyrirskipaði síðan að hefja sakamál gegn mér út af ummælum, sem kynnu að vera meiðandi fyrir formann bankaráðs Búnaðarbankans. Hermann kom fyrir rétt hjá sakadómara og lét lítið yfir starfsemi sinni í Búnaðarbankanum. Var því líkast, að hann kæmi hvergi nærri stjórn bankans. Ekki gerði hann tilraun til að sanna, að hann legði þar á sig gagnlega vinnu fyrir stofnunina og ekki ósk- aði hann að fá rannsakaða þá hlið málsins, hvort hann
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Ófeigur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ófeigur
https://timarit.is/publication/1352

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.