Gríma - 01.09.1933, Blaðsíða 8

TVÆR FARANDSÖGUR
6
II. Draumar Skarðstrendinga.
Kristján Magnússon kammerráð á Skarði, sýslu-
maður í Dalasýslu (f 1871) var mikill héraðshöfð-
ingi og merkur maður á ýmsan hátt. Hann var ein-
kennilegur maður í orðtækjum og ekki við allra
skap. Hann átti í brösum við séra Friðrik Eggerz
á Ballará (f 1894), og höfðu ýmsir betur. Eru mikl-
ar frásagnir um það, líka rit þeirra séra Friðriks
sjálfs og Gísla Konráðssonar. Voru glettur þeirra
stundum nokkuð hrottalegar, að því er sagt var,
stundum góðlátlegri, og meir sem stríðni milli kunn-
ingja, sem þóttust mega að ósekju bregða á glens
hvorir við aðra, eins og í sögu þeirri, sem hér fer
á eftir.
Það er sagt að þeir Kristján kammerráð og séra
Friðrik hafi einu sinni báðir verið staddir í brúð-
kaupsveizlu, og gist þar um nóttina, er veizlan var
haldin. Morguninn eftir mötuðust þeir með húsráð-
endum og brúðhjónum, og ýmsum öðrum heldri
gestum, sem enn voru ófarnir frá veizlustaðnum.
Hafði þá einhver sagt, að nú ættu þeir menn að
segja drauma sína, sem ekki hefðu haft náttstað þar
í húsum áður, því að þeim draumum þætti mest
mark, sem menn dreymdi á stað, sem þeir hefðu
aldrei áður á komið.
»Já, mig dreymdi eiginlega merkilegan draum
hér í nótt«, sagði kammerráðið, »en ég þori ekki
almennilega að segja frá honum, ég er hræddur við
að geistlegheitin í honum séra Friðriki okkar héma
ekki kunni við það«.
»0, — ég er ekki svo hörundssár, kammerráð, —
við prestarnir erum nú vanir við sitt af hverju«,