Gríma - 01.09.1933, Qupperneq 16

14 JÓN Á MÖÐRUDAL og útilegumennirnir
2.
Jðn á Möðrudal og útilegumennirnir.
(Eftir handriti Hannesar Ó. M. Berglands (?) Sögn Jóns
blinda Jónsonar).
Um og eftir aldamótin 1800 bjó á Möðrudal á
Fjöllum bóndi sá, er Jón hét, vaskleikamaður og
búhöldur góður. Hann var afkomandi þeirra bræðra,
Metúsalems sterka og Sigurðar, sem sagt var að
hefðu haft mikil mök við útilegumenn og verið vinir
þeirra. — Sonur Jóns var Sigurður, sem lengi bjó
á Möðrudal, faðir fyrri konu Stefáns, sem enn býr
þar (1907).
Það var venja Jóns, að hirða sem mest fé sitt
sjálfur, bæði sumar og vetur; þóttu honum smal-
arnir gefast illa og vera hirðulausir um starf sitt.
— Það var á miðvikudegi í sláttarbyrjun, að Jón
gekk austur frá bænum snemma morguns og fór til
fjárins; dvaldist honum nokkuð við það, en svo sá
griðkona nokkur heiman frá bænum að Jón kom
með ærnar og fór óvenju geyst. Heimahestar voru
þar í nánd; hljóp Jón til þeirra, handsamaði einn
þeirra, brúnskjóttan reiðhest, mesta stólpagrip, og
reið hart á eftir ánum heim að kvíunum. Síðan reið
hann heim á hlaðið, sótti reiðtygi sín í skemmu og
lagði á Skjóna; að því búnu hljóp hann inn í búr,
greip nokkuð af brauði og smjöri og stakk í vasa
sinn. Kona hans spurði, hvað honum væri á hönd-
um, en hann svaraði henni engu, heldur þaut út,
stökk á bak Skjóna, hleypti úr hlaði og stefndi í
suðaustur. Konunni þóttu þetta kynlegar aðfarir,
gekk til baðstofu og sagði fólkinu frá þessu, en öll-