Gríma - 01.09.1933, Síða 19

JÓN Á MöÐRUDAL og ÚTILÉGUMENNIRNIR 17
koma fyrr auga á mig en eg á þá, og ekki þóttist
eg hafa tök til að eiga við tvo, ef í illt færi. Sneri
eg því heim við það, en fór síðar til Vopnafjarðar
og þaðan suður í Fell til að fá frekari vitneskju.
Á þeim ferðum komst eg að raun um, að hér muní
hafa verið útilegumenn á ferð«.
Þegar Jón hafði lokið sögu sinni, kvöddu þeir
feðgar og riðu heimleiðis.
Saga þessi er rituð eftir því sem Sigurður yngri
sagði frá um 1847. Hann bjó fyrst á Arnarvatni,
en síðar á Stafni í Reykjadal, þótti mesti merkis-
maður og dó um 1870.
3.
Frá séra Þorsteini otj séra Stefáni.
(Eftir handriti Þorsteins Þorkelssonar).
Hinn nafnkunni merkisprestur séra Jón Halldórs-
son á Völlum í Svarfaðardal (f 1779) átti tíu sonu
og tíu dætur. Ein af dætrum hans,er ólöf hét, var
gift Hallgrími prófasti Eldjárnssyni á Grenjaðar-
stað (f 1779); þeirra son var Þorsteinn prestur í
Stærra-Árskógi. Vígðist hann fyrst sem djákn til
Grenjaðarstaðar og hélt hann þeirri stöðu í mörg
ár, en síðan varð hann prestur í Stærra-Árskógi
1784—1791. — Þegar hann var djákn nyrðra, fór
hann stundumíhúsvitjanir eða gegndi öðrum prests-
verkum í kallinu. Það var einhverju sinni í husvitj-
unarferð, að hann gisti á bæ nokkrum; þar bjuggu
Gríma IX.
2