Bændablaðið - 19.09.2019, Blaðsíða 7

Bændablaðið | Fimmtudagur 19. desember 2019 7
LÍF&STARF
Kristinn Reyr (1914–1999) var sér­lega fjölhæfur listamaður. Fékkst mikið við listmálun, var þekktur
rithöfundur og fékkst einnig talsvert við
lagasmíðar. Eftir Kristin lifa líka fjölmargar
vísur sem urðu landfleygar, eins og þessi
fyrsta vísa þáttarins:
Víða til þess vott ég fann
víðar en í Kana,
er andinn kemur yfir mann
eins og postulana.
Sennilega er næsta vísa ort á skömmtunar­
árunum:
Ástandið er ekki gott,
ýmsir telja samt, að
þjóðin hafi þurrt og vott.
Þetta vota er skammtað.
Næstu þrjár vísur Kristins þurfa ekki
sérstakra skýringa með:
Gott er fjáðum að glotta,
glott ber um hagsæld vottinn,
drottinn. Ég er að dotta,
dottinn í lukkupottinn.
Hver sem beint á hausinn fer
hafi á því gætur,
að halla sér og halla sér,
já halla sér á fætur.
Köld ertu kæra veröld,
kaldari‘en ég á skilið,
heimasætan er háttuð
hinu megin við þilið.
Hér áður fyrr voru læknar, og ekki síður
prestar, vinsælt efni til vísnagerðar. Þá voru
nefnilega persónuverndarlög ekki fullmótuð
og því sitthvað látið vaða án verulegra eftir­
mála. Ólafur Ólafsson Briem á Sauðárkróki
orti forðum um framantalda embættismenn.
Þótt beygingarvillu sé að finna í fyrri vís­
unni, þá verður hún ekki lagfærð hér, enda
smámunir hreinir ef miðað er við allt níðið
sem framið er í dag, bæði í tal­ og ritmáli:
Læknirarnir lífga þá
lítið til sem finna,
meðul þeirra munu á
mörgum hraustum vinna.
Prestar stólnum eru í
eins og hrossabrestir.
Tilfinningu tapa því
tilheyrendur flestir.
Svo orti Ólafur líka til kaupmanna stéttar­
innar:
Faktorar með svarta sál
samviskuna fela,
hjarta þeirra er hart sem stál
og hlakkar til að stela.
Einnig orti Ólafur um verkamenn þess
tíma:
Vinnumenn með verkin létt
víða liggja flatir,
svikulir í sinni stétt,
svörulir og latir.
Þegar hér er komið vísnaverki, og styttist
til jóla og áramóta, er ráð að breyta frá
vammyrtum kveðskap til hátíðlegri vísna.
Í „ Flóanum“, tímariti sem gefið var út
á Blönduósi um árabil, birtist þessi vísa
eftir öðlinginn Óskar Sigurfinnsson í
Meðalheimi á Ásum:
Útlitið er afar ljótt,
úfinn Húnaflóinn.
Kertasníkir kom í nótt
með kartöflu í skóinn.
Ingólfur Ómar Ármannsson á svo síðustu
hátíðarkveðju ársins:
Vetur sjóli kreppir klær,
kuldagjóla næðir.
Hátíð jóla helg og skær
hugarbólið glæðir.
Með kærum jóla- og nýársóskum.
Umsjón:
Árni Geirhjörtur Jónsson
kotabyggð1@gmail.com
240MÆLT AF
MUNNI FRAM
Fanndís Viðarsdóttir, Vignir Sigurðsson og Viðar Bragason, sem kjörinn var íþróttamaður ársins hjá Létti fjórða sinn í röð.
Viðar íþróttamaður Léttis
fjórða árið í röð
Viðar Bragason hjá Hestamannafélaginu
Létti hlaut nafnbótina íþróttamaður Léttis
fyrir árið 2019 og er það fjórða árið í röð
sem hann hlýtur þá viðurkenningu og
þykir vel að titlinum kominn eitt árið enn.
Afreksknapi Léttis í ungmennaflokki 2019
var kjörin Valgerður Sigurbergsdóttir sem
stóð sig frábærlega á árinu.
Léttismenn efndu til uppskeruhátíðar
á dögunum og héldu þá í leiðinni jólaboð
fyrir sjálfboðaliða þar sem boðið var upp á
hátíðlega umgjörð um samkomuna. Þetta er í
fimmta sinn sem Léttir býður sjálfboðaliðum
í félagsstarfinu til jólaboðs og er það jafnan
vel heppnað, andi þakklætis og virðingar svífur
yfir vötnum. Sigfús Ólafur Helgason, fram­
kvæmdastjóri Léttis, segir að án þess ómet­
anlega starfs sem ótal sjálfboðaliðar leggja
fram væri félagsstarfið ekki í líkingu við það
sem raun ber vitni.
Á samkomunni var Andrea Margrét
Þorvaldsdóttir, fyrrverandi formaður Léttis
og fleira, sæmd silfurmerki Léttis fyrir frábær
störf í þágu félagsins í árafjöld. /MÞÞ
Andrea Margrét Þorvaldsdóttir, fyrrverandi formaður Léttis og fleira, var sæmd silfurmerki
félagsins fyrir frábært starf í þágu Léttis til fjölda ára.
Atli Freyr Maríönnuson, Eva María Aradóttir og Valgerður Sigurbergsdóttir, afreksknapi Léttis í ungmennaflokki. Björn Jóhann Jónsson, for-
maður Léttis, er þeim við hlið.
Jólaboð sjálfboðaliðans var haldið samhliða uppskeruhátíðinni, en um er að ræða fastan og skemmtilegan lið í félagsstarfinu þar sem því fólki
sem dregur vagninn er þakkað sitt framlag. Góður andi er jafnan í jólaboðunum.