Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1996, Blaðsíða 33

Frá opnun húsnæðisins hjá LAUF.
gegnir góðu hlut-
verki.
au sögðust
leggja sér-
staka alúð við
eldra fólkið m.a.
það sem er á elli-
heimilinu í Vest-
urhlíð svo það ein-
angrist ekki um of,
m.a. farnar ferðir
með þeim. Það er
Anna Jóna sem sér
um félagsmið-
stöðina og starfið
þar. Þau Björn
greindu okkur frá
fyrirhugaðri ferð
til Færeyja til að kynnast menningu
Færeyinga, en þangað mun allnokkur
fjöldi fara í maí, en þar er dvalizt í
boði Félags heyrnarlausra í Færeyj-
um.
í þessu sambandi komu þau inn á,
hve svipað táknmálið er hjá báðum
þjóðum. Þau sögðu einnig að alþjóð-
leg tákn og látbragð margs konar
hjálpaði mjög til í samskiptum
heyrnarlausra af hinu ýmsa þjóðerni.
Nokkuð var rætt um samskipti
Félags heymarlausra og Iþróttafélags
heymarlausra, sem væru á réttri leið
svo sannarlega og var það okkur mik-
ið gleðiefni.
Við ræddum allhreinskilnislega
um stöðu heyrnarlausra og skilgrein-
ingar í því sambandi - eru heymar-
lausir fatlaðir eða málminnihluta-
hópur eða hvoru tveggja ?
Ekki skal frekar farið út í hér, en
við vorum allsátt um það að heyrnar-
leysi væri viss fötlun, sem taka yrði
tillit til sem slíkrar, en um leið ættu
heyrnarlausir sitt eigið móðurmál -
táknmálið, sem þyrfti sem slrkt að fá
fulla viðurkenningu löggjafans og
samfélagsins.
Við ræddum einnig mikið atvinnu-
leysisvandamálið og hin sértæku
vandamál heyrnarlausra varðandi
vinnu. Dregið hefði úr atvinnuleysi
meðal heymarlausra, en þau gátu þess
einnig, að fleiri heyrnarlausir ny tu nú
fullra örorkubóta vegna þess að þeim
hefði með öllu reynzt ókleift að fá
vinnu. Félagið er með á döfinni áætl-
un um að koma heyrnarlausum í
vinnu, efna m.a. til sjálfsstyrkingar-
námskeiðs fyrir þá sem lengi hafa
verið atvinnulausir og eru oft á tíðum
félagslega niðurbrotnir eftir langa,
vonlausa leit.
Þau lögðu bæði áherzlu á mikil-
vægi þess að hægt væri að veita ráð-
gjöf út á hina almennu vinnustaði þar
sem hinn fatlaði ræðst til vinnu, ein-
faldlega af því að vinnuveitandinn
þekkir ekki heim hins heymarlausa og
báðir lenda í vanda.
au Anna Jóna og Björn sögðu
okkur frá því að útgáfu hins
prentaða fréttabréfs þeirra hefði verið
hætt og í stað þess væri nú hafin
myndbandaframleiðsla með helztu
tíðindum og fróðleik ýmsum. Mynd-
bandið nefnist Táknmynd og ætlunin
að það komi út fjórum sinnum á ári.
Ársrit yrði svo gefið út eða þá rit vor
og haust, ef þurfa þætti.
Þá ítrekuðu þau bæði hversu ónóg
túlkaþjónustan væri, of fáir túlkar og
ónógu fjármagni veitt til þessarar
þjónustu sem skipti heymarlausa svo
miklu. í þessum efnum væru menn
alltaf að reka sig á hindranir. Sömu-
leiðis var á sjónvarpið minnzt og
hversu þar hefur á ný ýmsu aftur farið,
fréttir á afleitum tíma og auk þess
styttar frá því sem var. Textavarpið
er nefnilega fjarri því að vera sú lausn
sem forráðamenn RUV höfðu haldið,
því enn og aftur væri rétt að undir-
strika þá staðreynd, að það væri tákn-
málið - táknmálstúlkunin sem fyrst og
síðast gagnaðistheyrnarlausum. Þau
undirstrikuðu þá staðreynd, að í
samanburði við hin Norðurlöndin
væru heyrnarlausir hvergi nærri nógu
vel settir. Nefndu aðeins sem dæmi
að á hinum Norð-
urlöndunum sæi
hið opinbera fé-
lögum heyrnar-
lausra fyrir hús-
næði, en hér gengi
afar illa að fá hið
opinbera til þess
að taka þátt í fjár-
mögnun þess hús-
næðis sem heym-
arlausum væri
brýn nauðsyn að
hafa.
Þau minntu líka
á þá þörf sem væri
fyrir það að gefa út
námsbækur á
myndböndum.
nnars bundu þau bæði miklar
vonir við nefndarálit sem vænt-
anlegt væri um túlkaþjónustu al-
mennt, en nefnd undir forystu Sól-
veigar Flelgu Jónasdóttur kennara var
einmitt í þann mund að ljúka störfum,
þegar við vomm þama á ferð. Frá því
áliti munum við ugglaust greina síðar.
Þau greindu okkur svo frá Norð-
urlandasamstarfi og fundi um miðjan
maí hér með fulltrúum frá öllum
Norðurlöndunum, en áhrifamönnum
í íslenzku þjóðlífi yrði boðið til þess
fundar. Hinir ágætustu erlendir fyrir-
lesarar verða þar málshefjendur.
Að lokum vildu þau aðeins koma
því á framfæri við lesendur, að stað-
reynd væri að fáir fatlaðir mættu eins
miklu skilningsleysi svo víða sem
heyrnarlausir. Vissulega væri góð
þjónusta við heymarlausa kostnaðar-
mikil, en þess bæri þá að gæta að þjón-
ustan skapaði aukna vellíðan og enn
frekar virkari þjóðlífsþátttöku heym-
arlausra, þannig að þjónustan ætti að
skila sér inn til samfélagsins aftur.
Við færum þeim Önnu Jónu, Bimi
og Þóreyju alúðarþakkir fyrir ágæta
vist í þeirra húsum og mikinn fróðleik
og mætan.
Við skmppum svo niður á þriðju
hæðina í stutta heimsókn til
LAUF - landssamtaka áhugafólks um
flogaveiki, þar sem formaðurinn Guð-
laug María Bjamadóttir tók á móti
okkur en framkvæmdastjórinn Berg-
rún Gunnarsdóttir var veik.
Nú munu félagsmenn LAUF vera
nær 450. LAUF leigir þetta húsnæði
Sjá næstu síðu
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
33