Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1996, Blaðsíða 51

sem laun og skattlagt eftir því og
virðist tæpt að úr fái rætzt miðað við
skattaréttinn almennt svo sem hann er
í dag skilgreindur. A móti benda
fjármálaráðuneyti og skattayfirvöld á
heimild í skattalögum til að sækja um
lækkun gjalda vegna sérstakra, til-
greindra ástæðna og sannast sagna
höfum við af slíkum umsóknum góða
reynslu. Gallinn er bara sá að um
þennan möguleika vita þeir máske
hvað sízt sem mest þurfa á að halda
og okkar grunur sá að alltof margir
beri of háar álögur af þeim einföldu
ástæðum að þeir hafa ekki leitað síns
lögheimila réttar í þessu efni.
En þessi aðstoð, hversu sem hún
er, er ekki einungis í skattalegu
tilliti reiknuð svo sem venjuleg laun,
heldur leiðir af skattalegri meðferð
félagslegrar aðstoðar, að hún kemur
beint inn í bótakerfi almannatrygg-
inga. Þar geta tekjur skv. þessari
aðstoð lækkað heimildabætur eða
tekjutryggingu vegna hinnar ríku
tekjutengingar sem kerfið byggir á og
gera það mjög oft. Þannig myndast hjá
mörgum hinn fáránlegasti og um leið
versti vítahringur, sértæk neyðarað-
stoð félagsmálastofnunar getur skert
heimildabætur sem svo verður til svo
ríkrar lækkunar heildarbóta að við-
komandi þarf aftur að leita á náðir
félagsmálastofnunar og þannig áfram.
Þennan vítahring verður að rjúfa og
við höfum farið fram á það, að fjár-
málaráðuneyti og heilbrigðis- og
tryggingaráðuneyti setji á laggirnar
starfshóp með þátttöku okkar til að
fara ofan í þessi mál og finna þeim
bezta hugsanlegan farveg. Okkur
hefur verið afar vel tekið, því slík
hringavitleysa er engum til gagns eða
góðs, þó út yfir taki þegar að hlut
öryrkjans kemur. Jafnvel er svo langt
gengið að sérstök neyðaraðstoð
félagsmálastofnunar við konu er á
stofnun dvaldist var nýtt til ítrustu
skerðingar á vasapeningum konunnar,
þar til hver króna var til baka fengin.
Við slík rangindi verður ekki unað og
vonandi taka hin ágætu áður umgetnu
ráðuneyti rögg á sig og vinna með
okkur að farsælli lausn þessa máls,
svo að réttlæti og sanngimi megi þar
ríkja. Til þess er þeim treyst miðað
við ágætar undirtektir.
*
s
Iframhaldi af hörðum mótmælum
samtaka aldraðra og öryrkja vegna
skerðingar frekari uppbótar lífeyris-
þega 1. marz sl. og þá ekki hvað sízt
mótmælastöðu Sjálfsbjargar við ráðu-
neyti heilbrigðis- og tryggingamála,
bauð heilbrigðis- og tryggingaráð-
herra fulltrúum þessara samtaka til
viðræðna um einhverjar þær breyt-
ingar sem gætu að hluta vegið upp á
móti skerðingunni 1. marz. sl. og þá
sér í lagi bætt þeim verst settu sinn
hlut. Rétt er að taka fram að megin-
krafa samtakanna í þessum viðræðum
var sú að skerðingarupphæðum yrði
skilað, en áþað varekki fallist. A móti
var boðin frekari og hraðari endur-
greiðsla lyfja- og lækniskostnaðar
sem nú hefur náð fram að ganga skv.
reglugerð, endurgreiðsla fjórum sinn-
um á ári í stað tvisvar og endurgreiðsla
hefst við lægri kostnaðarmörk en áður
svo og er lyfjakostnaður vegna bama
til endurgreiðslu aukinn. Endur-
greiðslur eru tekjumörkum tengdar.
Sömuleiðis var boðin fram og nú í
framkvæmd komin skv. sömu reglu-
gerð hækkun frekari uppbótar til
þeirra sem mestan hafa kostnað vegna
umönnunar, lyfja- og lækniskostnaðar
svo og húsaleigu eða úr 120% í 140%
af grunnlífeyri. Þetta er góðra gjalda
vert, en snertir aðeins mjög takmark-
aðan hóp, en um leið almennt afar illa
settan og skal því vel metið. Hins
vegar rétt að gera sér þess grein að
talan 150 hefur verið nefnd í þessu
sambandi um fjölda þeirra sem njóta
munu þessarar réttarbótar. Sömuleiðis
var boðin fram og nú í framkvæmd
komin með reglugerð sama prósentu-
tala frekari uppbótar og var fyrir
skerðinguna 1. marz til þeirra sem
hafa sérstaka heimilisuppbót og er það
vel, því þar er vissulega á ferð hópur
lífeyrisþega, sem þarf á öllu sínu að
halda og hrekkur tæpast til. Þessi
lagfæring er vissulega af hinu góða
og skal fagnað, þó mörgum sem
skerðingu hlaut 1. marz muni lítil
huggun í þessum leiðréttingum.
En fleira kom inn í hina umræddu
reglugerð og varðaði tekju- og
eignaviðmiðun til frekari uppbótar.
Það atriði er ráðuneytisins eins sem
samtök aldraðra og öryrkja bera enga
ábyrgð á og það vita ráðuneytismenn
sem ráðherra, þó svo að samtökin hafi
fengið fram nokkra leiðréttingu á
eignaviðmiðun frá því sem áform
voru uppi um. Þetta ákvæði kann
vissulega að verða svo í framkvæmd
að við lífeyrisþega komi og okkar ótti
sá, að margir sem eru þama rétt yfir
mörkum missi frekari uppbótina og
þá án tillits til annarra aðstæðna sem
erfiðar kunna að vera. Þá kynni svo
að fara að margumræddur kostnaðar-
auki af reglugerðinni nýju yrði hverf-
andi, þegar upp væri staðið þar sem
ýmsir yrðu fyrir uppbótarskerðingu
eða missi af þessa völdum. Við vonum
svo sannarlega allt það bezta, gleðj-
umst yfir þeim sem nú fengu leiðrétt-
ingu og lítum með vissri vongleði til
endurskoðunar þeirrar sem heitið er í
yfirlýsingu ráðherra sem ráðuneytis.
Viðleitni góð til lagfæringar vissra
hluta er sannarlega að verðleikum
metin.
H.S.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
51