Fjölrit RALA - 10.05.1992, Side 24

FÓÐURDEILD
a) ÞUNGI, KG b) ÞUNGI, KG
120 - 120 -
100 - 100 -
80 - 80 -
60 - 60 -
40 40 ■ u-
20 ÞUNGI = 26,2+4,34*VIKUR r=0,96 20 - ÞUNGI=27,8+4,54*VIKUR r=0,92
, , , ,
0 20 40 60 80 100 120 ALDUR í DÖGUM 20 40 60 80 100 120 ALDUR í DÖGUM
— ÍSLENSKIR KÁLFAR GALL0WAY KALFAR
1. mynd. Samband lífþunga og aldurs nautkálfa af íslensku (a) og Galloway blönduðu (b) kynifyrstu 100 dagana frá fœðingu.
Haustið 1991 voru keyptir 40 kálfar frá
bændum í Eyjafirði, S-Þingeyjarsýslu,
A-Húnavatnssýslu og Skagafirði.
Kálfarnir voru þriggjatil 44 dagagamlir
er þeir voru sóttir. Við komuna voru
þeir vigtaðir og settir á sama fóður, þ.e.
mjólk, hey og síðar kjarnfóður. Við
sjö vikna aldur var byrjað að venja þá
af mjólk og átu þeir þá um 400 g kjarn-
fóður á dag. Við 12 vikna aldur var
átið á kjarnfóðri orðið rúmlega 900 g
og mjólkurgjöf var þá hætt (1. mynd).
Hópfóðrun hélt áfram þar til kálfarnir
vógu um 110 kg en þá voru þeir teknir
á bása til einstaklingsfóðrunar. Gæði
heyja í hópfóðruninni voru 1,4 kg þe./
FE og 115 g meltanlegt prótein. Kjarn-
fóðurblandan innihélt 1,03 FE/kg og
180 g meltanlegt prótein.
Kálfunum er skipt í þrjá hópa. Hópur 1
fær eingöngu hey að vild allan eldis-
tímann, hópur 2 færhey að vild, en 15%
af þurrefni er kjarnfóður, og hópur 3
fær einnig hey að vild en 30% af þurrefni
er kjarnfóður. Gæði heyja verða sem
næst 1,6 kg þe./FE og 81 g meltanlegt
prótein og í kjarnfóðri 1 FE/kg og 138
g meltanlegt prótein. Kálfunum verður
slátrað við 350, 400 og 450 kg þunga
á fæti. Tilrauninni lýkur fyrri hluta árs
1994 með rannsóknum á kjötgæðum
og flokkun fallanna.
María G. Líndal og
Gunnar Ríkharðsson
Rannsóknir á fóðri
og fóðrun í loðdýrarœkt
Verkefnið hófst 1986 sem samvinnu-
verkefni Rala, Rannsóknastofnunar
fiskiðnaðarins, Búnaðarfélags íslands,
Bændaskólans á Hvanneyri, Bænda-
skólans á Hólum og Sambands íslenskra
loðdýraræktenda. Það var í upphafi
styrkt af Rannsóknaráði ríkisins og
Framleiðnisjóði landbúnaðarins en
hefur undanfarin tvö ár verið alfarið
rekið á kostnað Rala.
Markmið verkefnisins er að rannsaka
efnainnihald og fóðurgildi, svo og með-
höndlun og geymslu á innlendu hráefni
er fellur til fóðurgerðar fyrir loðdýr.
Á tímabilinu 1990-1991 bættust við
niðurstöður efnagreininga í safn gagna
um efnainnihald innlendra hráefna er
til greina koma í loðdýrafóður. Nú eru
til mælingar á helstu næringarefnum í
hátt á þriðja hundrað sýnum. Þá voru
hafnar mælingar á stein- og snefilefn-
um í hráefnum í loðdýrafóður. Unnið
var kerfisbundið að mælingum á melt-
anleika helstu flokka innlends hráefn-
is. Vinnu með dýr er að mestu lokið
og unnið er að efnagreiningum.
Rannsakaðar hafa verið ýmsar að-
ferðir til að mæla meltanleika hjá loð-
dýrum, meðal annars með notkun
merkiefna. Niðurstöður rannsókna á
notkun kísils sem merkiefnis í mink eru
mjög jákvæðar og virðist lítið því til
fyrirstöðu að hægt verði að mæla
meltanleika hjá minkum við aðstæður
eins og þær gerast á venjulegum búum.
Þar með skapast meiri möguleikar til
rannsókna á nýtingu fóðurs hjá dýrum
í framleiðslu.
Bragi Líndal Ólafsson
Steinefnaþarfir loðdýra og
innihald steinefna ífóðri
Árið 1988 var stofnaður vinnuhópur á
vegum NJF til að safna saman upplýs-
ingum um innihald steinefna í fóður-
efnum fyrir loðdýr á Norðurlöndun-
um, kanna steinefnaþarfir og steinefna-
þol loðdýra og gera tillögur að fóð-
urtöflum. Engar norrænar steinefnafóð-
urtöflur eru til fyrir loðdýr. Þá er það
hlutverk hópsins að benda á hvar vant-
ar upplýsingar og hvar rannsókna er
þörf.
I hópnum er einn fulltrúi frá hverju
Norðurlandanna. í upphafi voru engir
fjármunir til verksins en 1989 fékkst
fjárveiting til tveggja ára frá norrænu
ráðherranefndinni til að standa straum
af ferðalögum og fundarhöldum og
síðan útgáfu á niðurstöðum. Vinnu-
hópurinn hefur lagt af mörkum mikla
vinnu. Á árunum 1990 og 1991 voru
haldnir fimm vinnufundir og fyrir ligg-
ur handrit að bók sem reiknað er með
að komi út á árinu 1992.
Bragi Líndal Ólafsson
22