Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1953, Blaðsíða 85

83 —
1953
aldri munn- og kokbólgu, er hann
skráði sem kverkabólgu. Víst er þetta
sundurleitur kvilli og eflaust margvis-
legum sóttkveikjum til að dreifa.
Hafnarfj. Varð vart mikinn hluta af
arinu. Þrálátur kvilli og hvimleiður.
Akranes. Kom fyrir mestan hluta
ársins.
Rorgarnes. Gaus upp í marz, en var
ekki skráð eftir það.
Bolungarvikur. í nóvember komu
fyrir alleinkennileg stomatitistilfelli,
er ég á farsóttaskýrslu skrái undir
angina: V2 annars árs drengur veiktist
•ueð yfir 40° hita, fær vessablöðrur á
varir og tungujaðra; þrútnar tungan
juikið, er eldrauð á jöðrunum og með
uvítri skán annars staðar; nokkur
Jjroti er í koki, munnurinn mjög sár
°g flóandi í munnvatni. Leið barninu
mJög illa. Gaf ég því pensilín án nokk-
Urs sýnilegs árangurs. 3 dögum síðar
yeiktist systir hans eins, og var súlfa
ahrifalaust. 5 dögum siðar veiktist
Jeiksystir hennar einnig með sama
hætti; gaf ég henni terramycin, og
uatnaði henni fljótt, hvernig sem
fesfðilega mætti túlka það. Öll pensl-
aði é« þau með crystalviolet, svo sem
vel kvað gefast við stomatitis aphtosa
að sögn Breta, en hafði sjáanlega eng-
111 áhrif hér. Aðrir veiktust ekki.
Hólmavíkur. Fá tilfelli, ekki á skrá
JHönduós. Ekki um neinn faraldur
að ræða.
Sauðárkróks. Gerir við og við vart
við sig.
Kópaskers. Fleiri tilfelli en skráð
ei-u. Mun hafa verið dreifð um árið,
sum allþung, og lyf komu að litlu
haldi.
Nes. Strjálingur tilfella öðru hverju
Vestmannaeyja. Nokkur dreifð til-
telli.
Heflavikur. Á sér stað, einkum í
ungbörnum, en i öllum tilfellum mein-
faus kvilli.
21. Kikhósti (tussis convulsiva).
Töflur II, III og IV, 21.
1951 1952 1953
2967 1595 1162
Kikhósti var enn á slæðingi i mörg-
um héruðum í öllum landsfjórðung-
um og sums staðar meiri eða minni
faraldur, einkum í Stykkishólms,
Reykhóla, Þingeyrar, Hvammstanga,
Blönduós (frá því i desember árið áð-
ur), Seyðisfj., Stórólfshvols, Eyrar-
bakka og Selfosshéruðum. Eru síður
en svo norfur á, að sóttin sé komin
að því að deyja út í landinu. Kikhósti
hefur verið skráður á hverju ári síðan
1941 (þá eftir 4 ára hlé), nema árið
1948, en sum árin að vísu aðeins örfá
tilfelli, sem vel mega hafa verið inn-
flutt og hafa vafalaust verið það sum
árin. Eins og nú horfir yfirferðinni,
má ætla, að kikhósti sé að gerast land-
læg sótt.
Rvík. Fyrstu 3 mánuðina var lítið
um kikhósta, en í april jókst fjöldi
sjúklinga töluvert, og fram til áramóta
voru tilfellin nokkuð jafndreifð.
Hafnarfj. Mun vera þriðja árið, sem
kikhóstinn er hér viðloða, en að visu
eru tilfellin ekki mörg. Yfirleitt yngstu
börnin, sem veiktust, og flest fremur
vægt, eins og vænta má, þegar veikin
er orðin landlæg. Læknar bæjarins
hafa bólusett allmörg börn á árinu
gegn veikinni, og dregur það tvímæla
laust úr henni.
Akranes. Varð vart í júlí—septem-
ber, en breiddist ekki út. Aftur á mót
tók veikin að breiðast út eftir áramót,
og eru nokkur brögð að, þegar þetta
er ritað (marz 1954).
Búðardals. Nokkuð bar á kikhósta
í vesturhluta héraðsins 2 siðustu mán-
uði ársins. Var vægur. Töluvert gert
að þvi að bólusetja gegn honum, eink-
um á þeim stöðum, þar sem hann
gekk.
Reykhóla. Barst í héraðið i byrjun
október og loddi við fram í desember
Lagðist aðallega á börn og var vægur.
Allmörg börn voru bólusett gegn kik-
hósta.
Flateyjar. Barst hingað til Flateyjar
um miðjan október. Veiktust öll börn,
sem ekki höfðu tekið veikina, nema
börn á 1. ári, en þau voru varin með
einangrun og bólusetningu. Börnin
höfðu verið bólusett gegn kikhósta
Sjúkl.
Þánir
1949
37
1950
312