Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2010, Side 44

Múlaþing
Neskaupstaður. Séður fyrir ofan Naustahvamm. Eigandi myndar: Skjala- og myndasafn Norðfjarðar.
hann gerði út á síld í 10 ár og braust í mörgu
öðru, en fluttist þaðan til Hafnarijarðar, þar
sem hann var fískmatsmaður og lengst starfs-
maður tollskoðunar. í frásögur er fært hjá
okkur bömum hans að 76 ára fór hann á vertíð
í Vestmannaeyjum, vann þar á netaverkstæði.
Þannig lokaði hann starfshringnum, því að 18
ára hafði hann fyrst farið á vertíð í Eyjum og
var þar ár eftir ár. Ef satt skal segja átti dugn-
aður pabba sér engin takmörk.
Ég sé ekki ástæðu til að endurtaka allt sem
fram kemur í æviminningunni í Sjómanna-
dagsblaðinu. Hér skiptir það máli að segja frá
umsvifum Gísla og athöfnum á Norðfírði og
setja í það samhengi sem um ræðir í bemsku-
minningu minni að þessu sinni. Ekki mun
á neinn hallað þótt sagt sé að athafnasvæði
föður mins skar sig nokkuð úr um húsakost
og aðrar verklegar framkvæmdir einstaklinga
á þessu svæði.
Eins og áður er fram komið náði faðir
minn samningum við Ara bónda um afmarkað
athafnasvæði íNaustahvammslandi árið 1922,
auk þess sem hann tryggði rétt sinn betur með
því að kaupa eignarhlut í Nesjörð með Nausta-
hvammi. Ari síðar hafði hann komið sér upp
íbúðarhúsi, bryggju og nauðsynlegustu sjó-
húsum. Hann hafði fest kaup á vélbátnum
Hrólfi Gautrekssyni, gömlum danskbyggðum
bát, af Stefáni kaupmanni Stefánssyni og gert
hann allan upp með talsvert breyttu lagi, sett í
hann nýja vél og gert að hinni bestu fiskifleytu.
Bátur þessi hlaut snemma gælunafnið „Gauti“
og reyndist föður mínum happaskip. Gísli og
Fanný Ingvarsdóttir giftust vorið 1923 og
fluttust í eldra Bjargshúsið og bjuggu þar til
1929, þegar Nýja-Bjarg var orðið íbúðarhæft,
þótt mörgu væri enn ólokið. Þar stóð heimili
þeirra til vors 1945, er þau fluttust búferlum
til Akureyrar.
Nýja-Bjarg var reist í túni sem Gísli hafði
ræktað upp og þar byggði hann líka Ijós og
hlöðu, því að hann vildi hafa sinn heimabú-
skap til landsins. Hann taldi landbúskapinn
hafa komið sér vel að framfleyta stóru heim-
ili sem auk þess var samansett af verkafólki
og sjómönnum stóran hluta ársins um langt
skeið. Bjargstúnið var lítið, gaf í fyrstu varla
42