Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2010, Blaðsíða 23

Tíkar-Mangi
Fljótsbotn, líklega legstaður Magnúsar Pálssonar. Ós Gilsár lengst til hœgri. Ljósm. HG 24. maí 2004.
það fjarstæða því ekki mundu menn eftir að
nokkur maður hefði drukknað í ánni. Leið
svo rúm vika en þá kom Einar Einarsson
bóndi á Hrafnkelsstöðum til hreppstjóra með
hest Magnúsar og greindi honum svo frá að
Magnús Pálsson hefði drukknað í Gilsá. Hafði
hann komið við á Hrafnkelsstöðum og beðið
um fylgd út að ánni, en verið sagt að hún væri
í hraðavexti og ófær og vinnumenn og hross
austur á Gilsárdal þar sem verið var að smala
saman fé. Ekki vildi Magnús þiggja boð um
að doka við og varð úr að Kristján, gamall
lágvaxinn maður á bænum, ýmist nefndur
skessubani eða kiðufótur, fór gangandi með
Magnúsi út að ánni til að sýna honum hvar hún
væri oftast riðin. „Magnús hýddi í ána og fór
hesturinn þegar á sund og Magnús af honum
í ána, og svo tók Fljótið strax við. Kristján
sá hann dálitla stund á floti, en svo hvarf
hann með öllu“ sem og farangur hans og tíkin
Dimmu-Netta sem sagan segir að setið hafí á
hestlendinni.23 Fannst ekki tangur né tetur af
Magnúsi þrátt fyrir talsverða leit. Hesturinn
skilaði sér hins vegar og sagt er að annar af
tveimur hvolpum sem verið höfðu í vösum
hans kæmi sundblautur að Skjögrastöðum.
Þannig lauk rysjóttri ævi Magnúsar Páls-
sonar, þessa eftirminnilega fyrrum soldáts
Danakonungs sem var 67 ára þegar honum
var búin hin vota gröf. Þá hafði Jónas Hall-
grímsson sem orti um Tíkar-Manga í Vallanesi
ijórum árum fyrr hvílt í um það bil ár undir
grænni torfu.
Heimildir
Prentadar heimildir
Ebenezer Henderson. Ferðabók. Reykjavík 1957,
s. 132.
Einar Jónsson. Lífs- og æfisaga Magnúsar Páls-
sonarll. Eptirséra Einar prófast á Hofi. Blanda
IV. Reykjavík 1928-1931, s. 17-34.
- Sama. Endurútgefin óbreytt í Geymdar
stundir. Frásagnir af Austurlandi III. Um
Sama, s. 31-32.
21