Strandapósturinn - 01.06.1978, Blaðsíða 37
kannske um miðjar nætur, enda skeði það oft frá því ég man til
mín að við börnin vorum rifin upp úr rúmunum til þess að hægt
væri að skaffa þreyttum gesti góðan hvílubeð.
Mamma og pabbi eignuðust þrjár dætur. Ég (sem þessar línur
rita) er elst og ber nafn fyrri konu föður míns, svo og nafn
mömmu. Það var stutt á milli okkar. Næst mér kemur Ágústa
eftir eitt og hálft ár og síðust er Guðrún og tvö ár á milli hennar
og Ágústu. Þegar Guðrún fæðist er Sveinsína eldri hálfsystir mín
gift Alexander Árnasyni og farin að búa í svokölluðu sjávarhúsi,
en það var lítið hús niður við sjóinn í Kjós, byrjuðu þau búskap
sinn þar og átti ég margar ferðir niður Kjósarhólinn til að
heimsækja Sveinsínu og þótti mikið til þess koma að vera þar
gestkomandi, oftast var svo erindi það, að biðja Sveinsínu að
segja mér sögu en af þeim fékk ég aldrei nóg, þegar ég svo hafði
fengið þá ósk uppfyllta ásamt einhverjum trakteringum hoppaði
ég ánægð til baka upp hólinn.
Þar sem við systurnar fæddumst svo ótt, var útilokað að
mamma gæti haft okkur allar hjá sér í sínu rúmi, ég mun því
hafa verið rúmlega tveggja ára þegar ég flyt búferlum úr
mömmu rúmi til Stínu minnar, enda man ég aldrei eftir mér
nema í holunni fyrir ofan Stínu, get ég því með sanni sagt, að
Stína var mín önnur móðir. Engin mannvera, sem ég hef kynnst
á lífsleiðinni hefur náð ást minni svo hreinni, sem hún, uppeld-
isleg áhrif hennar á mig voru margvísleg. Mér þótti mjög vænt
um pabba og mömmu og ég vissi vel að þau voru foreldrar mínir,
en Stínu fannst mér ég eiga alveg út af fyrir mig og fannst mér
það vera mikill styrkur, því sá var enginn einn, sem átti Stínu að
baki sér. Hún gat verið ómyrk í máli ef henni þótti þess þurfa við.
Oft fékk ég að heyra að ég væri í alltof miklu eftirlæti hjá Stínu.
En hvað sem um það er þá var hún systrum mínum líka góð, að
ég nú ekki tali um ef eitthvað amaði að þeim. Petrína móðir mín,
sem bæði var góð og gáfuð kona, gerði sér það auðvitað fullljóst,
að þar sem hún hafði falið mig umsjá Stínu svo unga, gat ekki
hjá því farið að hún tæki við mig sérstöku ástfóstri, enda fór ég
ekki varhluta af því, þó minnist ég þess aldrei að þetta ylli
sundurþykkju þeirra í milli. Ég fór líka fljótt mínar eigin leiðir í
35