Strandapósturinn - 01.06.1978, Blaðsíða 41

kallar og fer að leggjast á litlar herðar með þunga sínum og
ábyrgð. Ég var snemma mjög lagin við hesta og var því ekki
gömul þegar farið var að láta mig sækja þá þegar á þeim þurfti
að halda, svo þurfti að reka úr túnunum, færa fullorðna fólkinu
mat og kaffi á engjar ef svo stóð á, hjálpa til við ávinnslu á
túnum, einkum að bera á einn stað hrúgur þær, sem kölluðust
afrakstur, svo var það mótekjan. I Kjós var alltaf tekinn upp
mikill mór, því það var aðal eldsneytisforði heimilisins, það var
mikil bakraun að grinda mó, en krakkar voru ekki færir um
annað, sem því verki við kom. Karlmenn urðu að stinga hann
upp og bera hann út, þótt einstaka konur gjörðu það líka, samt
minnir mig að á seinni árum væri mórinn mikið keyrður út í
hjólbörum. Meðan allt var unnið með handafli mátti segja að
verkefnin tækju aldrei enda og er þar ólíku saman að jafna eða
nú til dags, sem svo til öll útiverk eru unnin með vélum. Svo var
það slátturinn, þá var allt slegið með orfi og ljá. Þar setti Stína
mín kórónuna ofan á allan annan dugnað sinn, þar mátti hvaða
karlmaður sem var passa sig á að hún skyti honum ekki aftur
fyrir sig þótt smávaxin væri. Henni flugbeit og hún hafði ein-
dæma fallegt sláttulag, svo vandvirk var hún að slá þýfi að þar
var tilgangslaust fyrir aðra að ætla sér að komast til jafns við
hana, var ég mjög hreykin af Stínu minni er ég horfði á hana við
slátt, en það var ég nú reyndar við ýms önnur tækifæri. Það var
mikið sem Stína mín lagði að mörkum til Kjósarheimilisins og
ekki var kaupinu fyrir að fara, fyrir utan fæði og húsaskjól og
sinn vissa sess á heimilinu. Ég held ég fari rétt með það, að hún
hafi haft 60 krónur á ári, þó virtist hún alltaf sátt við lífið og
tilveruna.
Fólk eins og Stína mín og hennar líkar voru á margan hátt
máttarstólpar heimilanna. Þetta fólk er nú löngu horfið yfir
móðuna miklu og kemur aldrei aftur, en það má ekki falla í
algjöra gleymsku að svona fólk var til, sjálfsagt víðar en á einum
bæ.
Hver mundi svo sem nú til dags fara að þræla þannig fyrir
aðra fyrir sama og ekkert kaup, auðvitað hafa tímarnir breytst
stórkostlega og því erfitt að gjöra samanburð á mörgu.
39