Strandapósturinn - 01.06.1993, Side 74

Bjarni Þ. Jónsson frá Bjarnarnesi:
Róðurinn
Ég byrjaði að róa með föður mínum og bróður á áraskektu. Mér
fannst alveg nógu erfitt að fara með árina móti vindinum, hvað þá
að draga hana í sjónum, enda var ég ekki nema ellefu ára. Mig
langar til að draga upp dálitla mynd af því, hvernig það var hjá
krökkum og unglingum við sjávarsíðuna á kreppuárunum. Sumt
af því þætti án efa ótrúlegt í dag.
Fyrst þegar ég fór heiman að til að stunda sjó annars staðar, fór
ég með pabba norður á Gjögur. Það var árið 1933. Við urðum að
taka með okkur beitu, bensín og salt. Við fórum á trillu sem ekki
náði tveimur tonnum og vélin var þrjú og hálft hestafl, svo ekki
var nú gangurinn mikill. Við vorum í samfloti með Asparvíkur-
mönnum. Þetta var 1. apríl 1933. Það er mörg aprílferðin sem
maður hefur farið um dagana.
Veður var kalt og þegar við komum norður á Gjögur var okkur
orðið býsna kalt. Þá var byrjað á því að fá sér hressingarsopa. Við
héldum til hjá Magnúsi Hannibalssyni og Guðfmnu Guðmunds-
dóttur. Mér hlýnaði við kaffið og var orðinn alveg kófsveittur
þegar ég var loksins búinn úr bollanum, því kaffið var alveg
bleksterkt. Ég hafði aldrei drukkið svona sterkt kaffi og mjólkur-
72