Strandapósturinn - 01.06.2012, Blaðsíða 98

98
Við fórum kl. 11 frá Bolungarvík og var þá kafald en rofaði
svolítið til. Riðum við yfir ósana,257 það er dálítil á sem fellur úr
stöðuvatnspolli258 í vík ina, og svo upp hjá býli sem heitir
Bolungarvíkursel. Þar er farið upp í Barðs víkurskarðið.259
Bæringur yngri fylgdi okkur. Þar eru fyrst snarbrattir hjallar upp
með grasi í og dýjum, var þetta nú allt blotnað upp af ótíðinni,
víða kvik syndi þar sem annars er þurrt. Nýr krapasnjór lá yfir öllu
svo grasbrekkurnar voru svo hálar að varla varð fótað sig á. Var
þar fjarska illt að koma hestunum sem ýmist lágu í eða duttu. Efst
á brattasta hjallanum, upp og inn af Selinu, teymdi Bæringur hest
á undan en hinir gengu á eftir, þá lá koffortaskjóni í efst í
hjallabrúninni, byltist og braust um og veltist um hrygg en gat
ekki stöðvað sig á brúninni af því yfirvigt var af koffortunum og
fór svo niður fyrir niður alla hlíð í loftköstum. Gerði hann fjögur
loftköstin og snerist við í loftinu alveg eins og hundi væri kastað
af hendi. Loks stansaði hann því þá slitnuðu gjarðirnar og
klyfsöðull og koffort þeyttust langt í burt. Eg bjóst ekki við öðru
en í honum væri brotið hvert bein en hann var heill. Bæði höfðu
koffortin hlíft honum og svo hafði hann hvergi komið á stein en
alltaf í djúpan jarðveg gegnumsósaðan af vatni. Síðan var borinn
farangurinn af hestunum upp fyrir brekkubrúnina og þeim
komið loks upp eftir töluverða fyrirhöfn. Mýrlent var lengra upp
en svo tóku við holt og urðir allt í snjó. Gátum við sneitt skaflana
og hægt og hægt mjakast upp eftir uns við komum upp í skarðið
sem gengur þverhnípt niður í brattar eggjar er ná 400–500 fetum
hærra upp. Veðrið var nokkurn veginn þurrt upp gegnum skarðið
og eins niður á við, þeim megin er miklu brattara og verð ur eigi
komist nema á einum stað. Fer maður svo einn hamrahjallann af
öðrum niður á láglendi.260 Þar tekur við önnur skvompan inn
257 Bolungarvíkurós.
258 Kirkjuvatn.
259 Heitir réttu nafni Barðsvíkurskörð en einnig Bolungarvíkurskörð en oftast er það
nefnt Göngumannaskörð. Sjálft vikið í fjallseggina, sem gengið er um, nefnist
einfaldlega Skarð(ið).
260 Hlíðin nefnist Barðsvíkurbrekkur og í henni eru Barðsvíkurhjallar. Efsti hjallinn,
sem kom ið er á úr skarðinu, nefnist Illihjalli.
Til hægri, bls. 99: NKS 3011 4to, síða úr dagbókinni (IV., bls. 71).