Fréttablaðið - 03.12.2022, Blaðsíða 102

Á efnisskrá tónleik­
anna eru verkin
Andante frá 2006 eftir
Þuríði Jónsdóttur og
Galgenlieder frá 1996
eftir Sophiu Gubai d­
ulinu.
Bi
rt
m
eð
fy
rir
va
ra
u
m
p
re
nt
vil
lu
r.
He
im
sfe
rð
ir
ás
kil
ja
sé
r r
ét
t t
il l
eið
ré
tti
ng
a á
sl
íku
. A
th
. a
ð v
er
ð g
et
ur
b
re
ys
t á
n
fyr
irv
ar
a.

Cinque Terre
3. eða 10. júní í 7 nætur
Júní 2023
595 1000 www.heimsferdir.is
255.900
Flug & hótel frá
7 nætur
Fararstjóri:
Vilborg Halldórsdóttir
GÖNGUFERÐ
tsh@frettabladid.is
Kammersveit Reykjavíkur heldur
sína árlegu jólatónleika í Norður­
ljósum Hörpu á morgun, sunnu­
daginn 4. desember, klukkan 16.
Þema tónleikanna að þessu sinni er
barokk í norðri, en á efnisskrá eru
verk sem öll tengjast norðurhluta
Evrópu og eru eftir tónskáld sem
áttu ættir að rekja til eða störfuðu í
Þýskalandi, Danmörku, Svíþjóð og
Noregi. Einnig verða frumf luttar
nýjar útsetningar á íslenskum
þjóðlögum og jólalögum eftir selló­
leikara sveitarinnar, Hrafnkel Orra
Egilsson. Einleikari er Áshildur Har­
aldsdóttir flautuleikari.
„Við Íslendingar eigum því miður
lítið af tónskáldum frá þessum tíma
en þess í stað verða frumf luttar
nýjar útsetningar við tvö þjóðlög
sem tengjast jólahátíðinni sem og
eitt af okkar þekktustu jólalögum,
Nóttin var sú ágæt ein eftir Sigvalda
Kaldalóns,“ segir Hrafnkell Orri.
Tónleikarnir verða hljóðritaðir af
Ríkisútvarpinu og eru framlag Rásar
1 til Jólatónleikadags Sambands
evrópskra útvarpsstöðva þann 18.
desember og verður útvarpað í yfir
15 löndum, þar á meðal Bretlandi,
Danmörku, Finnlandi og Ástralíu.
Franz Benda var fæddur í
Bæheimi en starfaði við hirð Frið­
riks hins mikla í Potsdam. Einleik­
ari í f lautukonserti hans er Áshildur
Haraldsdóttir. Johan Daniel Berlin
var Prússi, fæddur þar sem nú er
Litáen, en starfaði í Þrándheimi.
Dietrich Buxtehude fæddist í Hels­
ingjaborg í Svíþjóð. Hann er senni­
lega þekktastur fyrir störf sín sem
orgelleikari í Lübeck, en sagt er að
Johann Sebastian Bach hafi ferðast
fótgangandi um 400 kílómetra til
að hlýða á leik hans. Johan Helmich
Roman var fæddur í Stokkhólmi og
starfaði við hirðina þar. Hann lærði
tónsmíðar meðal annars hjá Georg
Friedrich Händel og hefur oft verið
nefndur „hinn sænski Händel“. n
Jólatónleikar Kammersveitar Reykjavíkur í Norðurljósum
Barokktónleikar Kammersveitar-
innar hafa komið tónleikagestum í
hátíðarskap í rúm 40 ár. MYND/AÐSEND
tsh@frettabladid.is
Tríóið KIMI f lytur tónlist í Breið­
holtskirkju í dag klukkan 15:15.
Gálgaganga er yfirskrift tónleika
KIMI á tónleikum 15:15 tónleika­
syrpunnar í Breiðholtskirkju. Á
efnisskránni eru verkin Andante
frá 2006 eftir Þuríði Jónsdóttur og
Galgenlieder frá 1996 eftir Sophiu
Gubaidulinu. Tríóið KIMI skipa þau
Jónas Ásgeir Ásgeirsson harmón­
íkuleikari, Katerina Anagnostidou,
slagverksleikari og Þórgunnur Anna
Örnólfsdóttir söngkona, gestaleik­
arar á tónleikunum verða Björg
Brjánsdóttir, f lautuleikari og Xun
Yang, kontrabassaleikari.
Hópurinn KIMI var stofnaður
árið 2018, tríóið einblínir einkum á
flutning nýrrar tónlistar í bland við
eigin útsetningar á þjóðlögum og
sönglögum. Á meðal tónskálda sem
samið hafa verk sérstaklega fyrir
KIMI eru Finnur Karlsson, Þóranna
Björnsdóttir, Gunnar Karel Másson
og Hugi Guðmundsson.
Hópurinn hlaut tilnefningu til
Íslensku tónlistarverðlaunanna árið
2021 fyrir tónleika ársins í f lokkn­
um sígild og samtímatónlist og gaf
út sína fyrstu smáskífu fyrr á þessu
ári hjá plötufyrirtækinu Dacapo
Records: Hljóðritun á verkinu Bit­
tersweet sem tónskáldið Nikki
Martin samdi fyrir hópinn árið
2018. n
KIMI kemur fram í Breiðholtskirkju
Tríóið KIMA skipa þau skipa Jónas Ásgeir harmóníkuleikari, Katerina Anag-
nostidou, slagverksleikari og Þórgunnur Anna söngkona. MYND/AÐSEND
Áslaug Íris Katrín byggði
sýninguna Bergmál á
gömlum pappírsverkum sem
hún uppgötvaði aftur. Titill
sýningarinnar kallast á við
vinnuaðferðina og efnisvalið.
tsh@frettabladid.is
Myndlistarmaðurinn Áslaug Íris
Katrín er mikilvirk um þessar
mundir en hún opnaði tvær sýn­
ingar á dögunum. Fréttablaðið
heimsótti sýningu hennar Bergmál
í Listvali á Granda.
„Fyrir þessa sýningu dró ég fram
gömul pappírsverk, svona þriggja
ára gömul, sem ég vann út frá ennþá
eldra vatnslitamálverki. Mér fannst
gaman að handleika þau og koma
að þeim aftur og ákvað að það yrði
svolítið kjarninn í sýningunni. Ég er
alltaf að leika mér með þessi form
og þau koma alltaf aftur og aftur
inn í verkin mín í gegnum árin,“
segir Áslaug.
Að sögn Áslaugar leikur hún sér
að því í sýningunni að láta verkin
kallast á og eiga í samtali hvert við
annað.
„Ég dró upp skuggamynd eftir
málverki, skar svo út negatívurnar
á þeim formum sem komu, raðaði
svo negatívunum upp á nýtt blað,
þar sem urðu til pósitívur og svo
koll af kolli,“ segir hún.
Takmarkanir og reglur
Áslaug segist hafa sett sér ákveðnar
takmarkanir og reglur í sköpunar­
ferlinu sem hún hafi svo leikið sér
með.
„Snúa formunum við og á hvolf,
stækka þau og minnka. Oft þegar
ég er að skera kannski tvö form út
úr sama pappír, þá verður til annað
form á milli þeirra. Þetta er eins
konar leikur. Þess vegna kalla ég
sýninguna Bergmál, því þetta er
eins og bergmál úr öllum áttum.
Svo fannst mér líka orðið bergmál
svo fallegt því ég nota oft steina í
verkum mínum og vinn á steindan
flöt.“
Verk Áslaugar eru ólík að stærð
og gerð en öll eiga þau það sam­
eiginlegt að vinna með óhlutbundið
myndmál, eða abstrakt.
„Þegar ég fór að raða þessum litlu
verkum upp í röð fannst mér formin
verða svolítið eins og bókstafir. Það
er líka hugmynd sem ég er alltaf að
velta fyrir mér og hef mikinn áhuga
á. Hvenær verður abstrakt form að
einhverju sem við þekkjum, eins og
bókstöfum eða hlutum? Form eins
og kúla og ferhyrningur eru kannski
allt í einu orðin að vasa.“
Heimsmyndin stækkar
Verkin þín eru abstrakt en þú notar
oft hluti í þau eins og steina. Hvernig
spilar það inn í óhlutbundna mynd-
málið?
„Til að byrja með vann ég bara
abstrakt en svo hefur þetta bara
þróast út í þetta. Það er kannski ein­
mitt þessi hugmynd, hvenær verður
eitthvað að einhverjum hlut sem við
þekkjum? Það getur líka verið skiln­
ingur, þegar maður lærir eitthvað þá
getur maður ekki aflært það. Barn
sér abstrakt form úti um allt en svo
lærir það að þekkja heiminn og þá
stækkar heimsmyndin. Mér finnst
það svo falleg hugsun.“
Að sögn Áslaugar tengist vinnu­
ferli hennar með pappírsverkunum
því svolítið hvernig hún hugsar um
heiminn.
„Í pappírsverkunum er ég að raða
negatívunum undir pósitívurnar,
stundum sést ekki alveg í þau öll en
þau eru þarna. Maður veit að þau
eru þarna. Það er líka svolítið eins
og hvernig við skiljum heiminn. Ég
er svolítið að hugsa um lög og filt­
era. Við stöndum hérna inni og ég
er að horfa á húsið hinum megin
við götuna en ég er líka að horfa
á rýmið hérna inni, gluggann og
veðrið úti og allt sem er á milli. Svo
er spurning hvað maður ákveður að
meðtaka. Það er líka þannig í sam­
bandi við skoðanir í þjóðfélaginu og
afstöðu okkar gagnvart hlutunum.
Hvað ætlum við að taka mikið inn?
Hvað veljum við til þess að búa til
heimsmynd okkar?“
Teygir sig í ólíkar áttir
Áslaug opnaði nýlega aðra sýningu
í Neskirkju sem ber titilinn Skil I
Skjól og er töluvert frábrugðin Berg­
máli.
Eru þetta ólíkar sýningar?
„Þetta eru mjög ólíkar sýningar
fyrir mér, sú sýning er miklu dýpri
tilfinningalega og persónulegri.
Mér finnst eins og ég sé með þessum
tveimur sýningum svolítið að teygja
mig sitt í hvora áttina. Þetta er samt
allt í eðlilegu flæði við það sem ég
er að gera. Bergmál er svolítið þessi
formhugsun og Skil I Skjól er meira
flæði og náttúra.“
Spurð um hvað sé næst á döfinni
segist Áslaug ekki geta gefið mikið
upp en ekki skortir þó verkefnin.
„Það er alls konar á döfinni. Fjöl­
breytt verkefni á næsta ári og bara
ýmislegt skemmtilegt, lítið og
stórt.“ n
Bergmál úr öllum áttum
Áslaug nefndi
sýninguna
Bergmál því
vinnuaðferð
hennar minnir
á bergmál auk
þess sem hún
notar oft steina
í verkum sínum
og vinnur á
steindan flöt.
FRÉTTABLAÐIÐ/
ANTON BRINK
Áslaug opnaði nýlega tvær myndlistarsýningar sem hún segir vera mjög
ólíkar og lýsir þeim sem hún væri að teygja sitt í hvora áttina.
FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON BRINK
70 Menning 3. desember 2022 LAUGARDAGURFRÉTTABLAÐIÐ