Rökkur - 01.06.1931, Síða 42

136
R O K Iv U R
óp. Eldri bræðurnir konni út úr
liúsinu og báru þann yngsta
milli sín. Biti hafði fallið ofan
á hann og fótbrotið hann.
— Stól, strax!
1 flýtinum þrifu menn Ra-
bosa gamla úr sportstólnum og
settu hinn særða í hans stað.
Pilturinn var sótugur i and-
liti, með sviðið iiárið, en brosti
þó til að leyna sársaukanum og'
heit á jaxlinn. Hann fann að
skorpnar, siggrunnar hendur
þrýstu skjálfandi hönd lians.
— Fill meu! fill meu (sonur
minn) ! stundi Rabosa gamli;
hann hafði skriðið með erfiðis-
munum þangað, sem slasaði
pilturinn sat, og án þess hann
gæti varast það, var liann búinn
að færa hönd hans upp að vör-
um sér og kyssa hana óteljandi
sinnum með tannlausum munn-
inum og væta hana í tárum.
Húsið brann til kaldra kola.
Og þegar múrararnir voru
fengnir til að reisa annað, vildu
sonarsvnir Rabosa gamla ekki
láta þá hrófla við rústunum,
fyr en þeir væru búnir að öðru
verki, sem meira lá á: að jafna
hinn illræmda múr við jörðu.
Og það voru þeir sem tóku sér
liaka i hönd og hjuggu fvrsta
skarðið í liann.
Þórh. Þorgilsson þýddi.
Japan árið sem leií.
Japanar gera sér miklar von-
ir um bættan liag ó þessu ári,
en þeir liafa, eins og' aðrar þjóð-
ir heims, átt við mikla erfið-
leika að stríða að undanförnu,
einkanlega í fyrra. Arið 1930
var kreppuár í Japan. Peninga-
inarkaðurinn var óhagsíæður
og Japanar fengu minna fyrir
afurðir sínar en áður, bæði
vegna óliagstæðs gengis, og
verðfalls á afurðum. Hrís-
grjónauppskeran var meiri ár-
ið sem leið en um langt und-
anfarið áraskeið. En ef til vill
hefir ekkert stuðlað meir að
erfiðleikum Japana en óáranin
í Kína. Þvi Kínverjar eru bestu
viðskiftavinir Japana. Kinverski
silfurdollarinn stóð lægra en
nokkru sinni áður og kinversk-
ir kaupmenn beinlínis gátu ekki
keypt neitt líkt því og vanalega
i Japan. Óáranin í Kína iiefir
annars átt drjúgan þátt í heims-
kreppunni, að því er margir
ætla. — Þótt mikill hluti Kin-
verja séu litlum efnum búnir,
þá er það mikill hluti mann-
kyns, sem húsettur er í kín-
verskum löndum, 400—500 mil-
jónir manna, og ef friður kemst
á í landinu, og kaupgeta manna
þar eykst, opnast feikna mikill
markaður fyrir að kalla hvers-