Rökkur - 01.06.1931, Qupperneq 46

140
R O K K U R
sem best.við búnir. Hafa ber-
fróðir menn lokið hinu mesta
lofsorði á undirbúningsstarf
lians í þessa átt. Og það verður
heldur ekki um það deilt, að
það var gætni hans, rólyndi,
fyrirhyggju og siðferðisþreki,
sem Frakkar eiga það mest að
þakka, að framrás Þjóðverja
varð stöðvuð. Áhrif þau, sem
Joffre hafði á frakkneska her-
inn í styrjaldarbvrjun, voru ó-
metanleg. Iíerinn trejTsti Joffre,
enda þótt á allra vitorði væri,
að þýski herinn væri betur bú-
inn að hergögnum og hefði
mannafla meiri. Þó hélt Joffre
aldrei hvatningarræður vfir
herdeildunum. Hann kom kyr-
látlega, þegar iiann fekk því við
komið, stappaði i menn stálinti
með nokkurum vel yfirveguð-
um, hughreystandi orðum. Það
sem hann sagði barst út til liers-
ins. Hann sagði fátt, en menn
trevstu því, sem hann sagði, og
mundu það og breyttu eftir því.
Frakkar liöfðu ráðgert sókn i
Elsass-Lothringen, en svo hörð
var innrás Þjóðverja í Belgíu,
að þeir urðu að hætta við þá
ráðagerð. Hvað eftir annað varð
Joffre að breyta um ráðagerð,
en hann hætti aldrei við þá á-
kvörðun, að hef.ja sókn til þess
að hefta innrásina, við fyrsta
tækifæri. Hann varð að láta her-
inn hörfa undan, en honum
tókst að láta það fara fram með
skipulagsbundnum hætti, og án
þess að hermennirnir misti
trúna á, að innrás Þjóðverja
yrði stöðvuð. Hann var hart
dæmdur þessa daga af mörgum,
en fæst af því mun hafa borist
honum til eyrna þá, en hann
skeytti aldrei um dóma manna,
liann var of mikill maður til
þess. Hann var maður sem
hugsaði djúpt, maður, sem
kunni ekki að óttast, og maður,
sem var lærður í herlistinni. Og
við Marne kom i ljós, að hann
var afburða herforingi. Þar
stöðvaði hann innrás óvinaliðs-
ins og bjargaði Frakklandi.
Óþart er að fjölyrða um,
hve mikla þýðingu Marneor-
ustan iiafði. Með stöðvun inn-
rásar Þjóðverja þar, var í
rauninni loku fyrir það skotið,
að Þjóðverjar gæti unnið fulln-
aðarsigur í heimsstyrjöldinni.
Eftir Marneorustuna hlaut Jof-
fre virðingu og aðdáun allrar
frakknesku þjóðarinnar, og
raunar allra bandamanna
Frakka. Frakkar litu upp til
hans eins og föður, og hann
var alment kallaður Papa Jof-
fre. En þegar leið á styrjöldina
og Þjóðverjar gerðu hverja
heiftarárásina á fætur annari,
t. d. við Verdun, til þess að
brjótast í gegnum herlinur
Erakka, fór að bóla á óánægju