Bændablaðið - 01.12.2022, Qupperneq 40

40 Bændablaðið | Fimmtudagur 1. desember 2022
LÍF&STARF
Sigrún Pétursdóttir
sigrunpeturs@bondi.is
Félag trérennismiða:
Tuttugu og sjö ára rennsli
Í iðnaðarhverfi Hafnarfjarðar,
nánar tiltekið í Dalshrauninu,
má finna félagsskap nokkurra
listamanna. Trérennismiða auk
meistara útskurðar sem saman
mynda skemmtilegan hóp eldri
borgara undir nafninu Snúið og
skorið.
Örn Ragnarsson, formaður
Félags trérennismiða á Íslandi,
tekur við orðinu og fræðir lesendur
um starfsemi Félags trérennismiða
auk þess að kynna blaðamann
fyrir hópnum í Dalshrauninu sem
samanstendur af alls fjórtán skráðum
félögum.
„Ég sá fram á að ég myndi eldast.
Það var í rauninni kveikjan að því að
ég ákvað að ganga til liðs við þessa
höfðingja í Félagi trérennismiða.
Svo ég hefði eitthvað að gera þegar
ég myndi hætta störfum. Síðustu 13
ár rak ég fatasöfnun Rauða krossins,
en þar á undan sinnti ég kennslu í 32
ár, lengst af austur á Eiðum.
Nú, ég datt niður á rennismíðina
og hingað kem ég helst á hverjum
degi. Líka um helgar og á
aðfangadag segir hann glottandi.
Mislengi auðvitað, en það sem er
mikilvægast er félagsskapurinn enda
byrjum við daginn á kaffisopa. Ferill
minn hérna hófst reyndar á því að ég
byrjaði að læra útskurð og komst inn
í hópinn sem slíkur. Svo fékk ég að
prófa rennibekk og komst að því að
það er miklu meiri aksjón! Enda á
ég núna tvo bekki sjálfur.“
Rennismiðir á faraldsfæti
Örn var settur formaður Félags
trérennismiða Íslands nú í vor eftir
tíu ár sem félagsmaður og tekur hann
brýn málefni metnaðarfullum og
föstum tökum. Eins og fram kemur
í fréttabréfi félagsins frá í maí ákvað
hann, meðal annars, að endurvekja
starf frumkvöðla nokkurra er
kynntu rennismíði á handverks- og
bæjarhátíðum fyrr á árum – undir
kjörorðunum: „Við rennum við“ og
öfluðu með því framtaki fjölda nýrra
félaga.
Aðspurður tekur Örn undir
upplýsingar fréttabréfsins og
segir að eitt sinna hugðarefna sem
formaður sé að kynna rennismíðina
fyrir landsbyggðinni. „Þann 31.
mars sl. lögðum við Brynjólfur
og Ebenezer, félagar mínir, land
undir fót og héldum af stað í fyrstu
kynningarferð Félags trérennismiða
á Íslandi á landsvísu. Við heimsóttum
bæði Akureyri og Hvammstanga,
sýndum glærur er vörðuðu félagið
og starfsemina. Einnig renndi ég
litla skál og jólatré svona til að
sýna áhugasömum hvernig þetta fer
nú fram – auk þess sem farið var
lítillega yfir mismunandi brýnslu
og mikilvægi þess að halda sig við
ákveðið kerfi.
Við Ebbi (Ebenezer) héldum svo
í svipaða ferð aftur núna í september
til þess að kynna félagið frekar og
trérennslið sem tómstundagaman.
Fórum um nánast allt Austurland,
alls með fimm kynningar þar sem
aðsóknin var afar góð, eða tæp
80 manns. Svo aftur á Akureyri,
Hvammstanga, Ólafsvík og
Stykkishólm. Þetta hefur borið ávöxt,
við bættust þó nokkrir félagsmenn
auk þess, til dæmis á Hvammstanga,
er eldri borgara félagið að koma
upp aðstöðu með rennibekkjum,
tveimur eða þremur. Eldri borgara
félagið á Egilsstöðum er að sama
skapi með ágætis smíðaaðstöðu og
eiga tvo rennibekki eins og staðan
er núna. Töluverður áhugi virðist
vera í fólkinu þannig ég sé fyrir
mér að renna á þessa staði og halda
námskeið við tækifæri. Taka þá með
1-2 rennibekki,“ segir Örn.
Þegar handverkshjartað slær
„Þó ég nefni hérna eldri borgara
aðallega þá er þetta ekki síður fyrir
þá sem yngri eru. Gaman er að segja
frá náunga, búsettum á Írlandi, þar
sem rík hefð er fyrir rennismíðinni,
en hann byrjaði í þessu 16 ára og
er nú um fimmtugt. Hann er mikill
snillingur enda mín aðalfyrirmynd
og heitir Glenn Lucas. Við, hópurinn
hérna í Snúið og skorið, fórum til
hans á námskeið, fjölmenntum en
svo fórum við Binni (Brynjólfur) á
masterclass námskeið sem var mjög
áhugavert og gaman,“ segir Örn.
Austurríki, Sviss og Þýskaland
eru einnig lönd þar sem menning
handverks, og þá rennismíðarinnar,
er gríðarlega rík og hefur Örn farið
á alls fjögur námskeið í Þýskalandi.
Nokkrir félagar flutu með í eitthvert
skiptið, en þá lærðu þeir að gera
penna. Eins og gefur að skilja er
slík vinnsla afar fíngerð, og eins
og hann kemst að orði þarf að eyða
öllum ósiðum sem fólk hefur tekið
upp með sjálfum sér. Þarna er mikill
agi og nákvæmni nauðsynleg.
Auðséð er að rennismíðin lætur
hjarta Arnar slá örar en það sem hann
er hrifnastur af að renna eru skálar.
Þessa stundina er hann að renna
brúðkaupsgjöf fyrir viðskiptavin,
skálar úr hnotu, en þann efnivið
kaupir hann erlendis frá. Hnotan er
dýr þannig að ekki má gera mörg
mistök.
Af íslenska viðnum tekur Örn
reyni fram yfir annað, hann sé
jafn, mjúkur og skemmtilegur til
vinnslu – á meðan grenið er síst,
enda kvistótt og hart. Spænirnir
fara til bónda sem setur hann undir
hænurnar sínar og hesta auk þess
sem afsagið er nýtt sem eldiviður
í kamínu sumarbústaðar Arnar.
Vistvæna hringrás því um að ræða.
Annars renna þeir félagar hvað það
sem þá lystir hverju sinni, en nú
fyrir jólin má finna, á Jólamarkaði
Skógræktarfélagsins við Elliðavatn,
lítil rennd jólatré eftir þá félaga,
hann og Binna.
Snúið og skorið
Er kemur að rými Snúið og
skorið í Dalshrauninu, passar það
Örn Ragnarsson, formaður Félags trérennismiða á Íslandi, fæst við handverkið helst á hverjum degi í rýminu Snúið og skorið. Hann hefur lagt áherslu á
kynningu á rennismíði á handverks- og bæjarhátíðum á árinu undir kjörorðunum: Við rennum við. Myndir / SP
Félagsskapurinn skiptir öllu þegar unnið er í handverki. Ebenezer Bárðarson
er með hressari mönnum landsins og þó víðar væri leitað.
Lítil rennd jólatré munu finnast á jólamarkaði Skógræktarfélagsins við
Elliðavatn fyrir jólin.
Rýmið Snúið og skorið má finna í
Dalshrauni.