Úrval - 01.09.1942, Blaðsíða 126

124
ÚRVAL
„Uppástungur mínar eru
raunverulega heldur meira en
uppástungur, ofursti. Orden
verður nú að vera gisl og líf
hans verður að vera undir því
komið, að ró og spekt ríki hér
í byggðarlaginu. Það verður að
kosta líf hans, ef kveikt verður
í einum einasta sprengiþræði.“
Hann fór aftur ofan í vasa
sinn og tók upp blað. „Þetta er
svar við skýrslu minni til her-
stjórnarinnar,“ sagði hann. „Þér
sjáið, að það veitir mér allmikið
vald.“
Lanser leit á blaðið og sagði
síðan, án þess að reyna að dylja
fyrirlitningu sína á manninum.
„Þér fóruð á bak við mig. Ég
frétti, að þér hefðuð meiðst.
Hvernig vildi það til?“
„Það var gerð árás á mig,
kvöldi, sem liðsforinginn yðar
var myrtur. Varðsveitin bjarg-
aði mér. Nokkrir menn úr bæn-
um komust undan á bátnum
mínum þá um kvöldið. Verð ég
að taka það fram með meiri
áherzlu, að það verður að hafa
Orden borgarstjóra í gislingu?"
„Hann er hér,“ svaraði Lan-
ser. „Hann hefir ekki flúið.
Hverjar fleiri tillögur hafið
þér ?“
„Líf Ordens verður að vera
veð fyrir því að engin uppreist
sé gerð.“
„Og ef uppreist verður gerð
engu að síður og við skjótum
Orden?“
„Þá er læknirinn næstur.
Hann hefir enga opinbera stöðu,
en er þó næstur að áhrifum.“
„Og þegar við erum búnir að
skjóta hann, hvað þá?“
„Þá mun uppreistarseggjun-
um falla allur ketill í eld. Upp-
reistin verður dauð með for-
sprökkunum.“
„Haldið þér það áreiðanlega?1*
spurði Lanser og var efagjarn.
„Það hlýtur að fara svo.“
Lanser hristi höfuðið hægt
og kallaði: „Varðmaður!“ Her-
maður kom í dyrnar. „Lið-
þjálfi,“ skipaði Lanser, „takið
Orden borgarstjóra og Winter
lækni til fanga. Sækið Winter
tafarlaust."
„Já, herra ofursti,“ svaraði
hermaðurinn.
Lanser leit nú á Correll ■ og
sagði: „Ég vona bara, að þér
vitið, hvað þér eruð að gera.
Ég vona það sannarlega.“
jp AÐ var búið að taka af
borðinu í setustofunni í
borgarstjórabústaðnum og her-
maður stóð vörð við dyrnar á