Úrval - 01.08.1945, Side 33

Úrval - 01.08.1945, Side 33
VIÐ ÞÖRFNUMST ÖL,L HRÓSS 31 maðurinn kallaður inn og kynntur gestunum, sem hrósuðu honum og þökkuðu fyrir góðan mat. Oft var hann beðinn að láta í té uppskriftir af einhverj- um góðum rétti, sem á borðum var. Afbrýðissemi á oft rót sína að rekja til þess, að einum er hrósað fyrir það, sem annar gerir eins vel. Tökum til dæmis persónulegt útlit manna. Það er athyglisvert, hve margir menn, sem aldrei minnast einu orði á útlit eiginkvenna sinna, láta ekkert tækifæri ónotað til að tala um útlit annarra kvenna. Slíkt getur oft orðið upphaf að tortryggni. En það er eins með hrós og sætabrauð, engum er hollt að fá of mikið af því. Ung kona, sem ég þekki, einsetti sér að hjálpa manni sínum með því að hrósa honum og sýna honum, að hún dáðist að honum. Hann vann hjá auglýsingafyrirtæki, var iðjusamur og góður starfsmað- ur, og afkastamaður í meðal- lagi. Kona hans var stöðugt að dást að honum og hæla honum, og að lokum var hann farinn að trúa því sjálfur, að hann væri mikill hæfileikamaður. Hann fór að finna ýmislegt að störf- um húsbónda síns og leiðbeina honum. Kunni húsbóndinn þessu illa og sagði honum upp stöð- unni. Fyrir rnörgum ánun, þegar öllu böm áttu að vera hlýðin og auðsveip eins og lömb, birtist mynd 1 enska skopblaðinu Punch af ungri konu, sem sat makindalega í hægindastól og var að lesa skáldsögu. Hún lítur upp úr bókinni og kallar til barnfóstrunnar: „Farðu og gáðu að, hvað Tommi er að gera, og bannaðu honum það“. Það var skoðun manna, að aldrei ætti að hrósa börnum, eina leiðin til þess að gera úr þeim menn, væri að vanda um við þau, ávíta þau og skopast að þeim. Nú er þetta gjörbreytt. Ég átti nýlega tal um þessi mál við dr. Ira S. Wile í New York, sem kunnur er fyrir barnaverndarstarf sitt, einkum í sambandi við vandræðabörn. Dr. Wile kom með mjög athyglisvert dæmi. „Það er um tvíbura,“ sagði hann; „tvo drengi. Annar virtist sérstaklega vel gefinn en hinn hinn var álitinn treg- gáfaður. Faðirinn bað mig að athuga hvernig á því stæði. Þegar ég hafði öðlast traust
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.