Úrval - 01.08.1945, Blaðsíða 107
YORKSHIREMAÐURINN FLJUGANDI
105
inn í stofuna sat hann á skáp
uppi undir lofti.
„Nú á ég ekkert orð,“ hvæsti
Mully. „Sammyweil Snall! Viltu
gera svo vel að koma niður, áð-
ur en þú hálsbrýtur þig!“
Sam brá svo mjög, að hann
gleymdi að fljúga og datt niður
eins og aðrir dauðlegir menn.
Þetta var mikið fall og Sam
meiddist 1 bakinu; Mully varð
að nudda hann með gigtar-
áburði, en var svo harðhent,
að Sam hét því að þegja yfir af-
reki sínu, jafnvel þótt hann
kæmi orði að.
„Guð veit að ég hefi orðið að
þola margt síðan ég giftist þér,“
sagði Muily. „En þetta tekur
þó út yfir ailt. Ef þú heldur
svona áfram, fer fólk að halda
að þú sért með lausa skrúfu.
Stundum harma ég þann dag,
þegar við fengum leyfisbréfið.“
„Einmitt!,“ sagði Sam; „Það
kostaði mig sjö skildinga og sex
pence. Ég hefði getað fengið
hundaleyfi fyrir sömu upphæð.“
„Fyrir koma þeir dagar, að
ég óska, að þú hefðir keypt þér
hund,“ sagði Mully. „Dagurinn
í dag er einn af þeim.“
í nokkra daga hugsaði Sam
ekkert um að fljúga. Bæði var
það, ao hann var allur lurkum
laminn eftir fallið, og svo hitt,
að Mully gætti þess að hann
væri aldrei einn.
En eina nótt vaknaði hann og
varð þess var, að Mully var
steinsofandi. Sam mjakaði sér
fram úr á náttskyrtunni og hóf
sig til flugs. Hann sveimaði um
í tvo-þrjá klukkutíma og lék sér
í loftinu eins og hann lysti. Upp
frá þessu fór hann að fljúga um
húsið á næturna, þegar MuIIy
svaf. Hann sveif gegnum dyra-
gættir, steypti sér niður að gólfi
og þaut aftur upp á við eins og
örskot.
Hann tók að iðka ýmsar
erfiðar flugþrautir. Að vísu gat
hann flogið ósjálfrátt eins og
fugl, en hann varð að lœra ýmis
listbrögð, sem flugvélar fram-
kvæma, og það var við slíkar
æfingar, að Sam varð fyrir al-
varlegu skakkafalli.
Eina nótt, þegar hann var á
flugi í borðstofunni, og var að
æfa sig á Immelmann-sveifl-
unni svonefndu í gríð og ergi,
steingleymdi hann glerljósa-
krónunni og rakst á hana með
braki og brestum. Hann féll á
gólfið með slíkum dynk, að
Lazarus mundi hafa vaknað við.
Þegar Mully kom æðandi inn
og kveikti ljósið, sá hún að Sam