Úrval - 01.12.1946, Blaðsíða 63

HEIMUR HINNA MÁLLAUSU
61
Það var xnóðir Jirama, sem
fyrst opnaði augu mín fyrir því,
sem ég hefi síðar fengið stað-
festingu á, að læknar yfirleitt
hafa ekki kunnugleika til að
gera sjúkdómsgreiningu á og
stunda þá, sem fæddir eru
heyrnarlausir. Faðir Jimma var
læknir, en gat þó ekki skil-
greint veikindi drengsins. Því
er þörf á, að almennir læknar
og alþýða manna leiti sér auk-
innar fræðsiu í þessu efni.
Á dögunum hitti ég Jimma
aftur. Hann var allur annar en
áður. Hreyfingar hans voru
frjálslegar og í góðu samræmi,
og lífsgleðin ljómaði úr svip
hans. Hann skildí til fullnustu,
hvað var sagt við hann með
varalestri. En á tali hans, sem
ekki var alls kostar skýrt og
seimlaust, kenndi nokkurra
galla. Móðir hans hafði tekið
eins gagngerðri breytingu. Hún
hafði yngzt um mörg ár, og
rnér þótti vænt um að sjá, hve
þau mæðginin voru hreykin og
hve ástúðiegt var á milli þeirra.
„Mér hrýs hugur við,“ sagði
hún og horfði ástúðlega á son
sinn, „að hugsa um hvernig
farið hefði, ef Jimmi hefði ekki
hlotið gagngerða rannsókn. En,
eins og þér sjáið, þá er hugs-
analífi hans og persónuleika
borgið, já, og jafnvel — sál
hans.“
Jimmi hefir tekið svo mikl-
um framförum, að kennarar
hans telja, að hann muni geta
komizt áfram í lífinu upp á eig-
in spýtur og vegnað vel, og lát-
ið mikið að sér kveða á því sviði
félagslífsins, sem hann kýs sér
að hafa afskipti af.
Lækningastofa Franklins
starfaði öll styrjaldarárin að
undanteknu stuttu hléi. Þríveg-
is brotnuðu gluggarnir þar og
loftin féllu niður, en börnin
héldu áfram að koma þangað
frá öllum hverfum Lúndúnar-
borgar og utan af iandi, því að
mæður þeirra voru staðráðnar
í að láta þau halda áfram að
þjálfa sig. Það er afarskemmti-
leg sjón að sjá kennara, mæður
og böm taka höndum saman í
þessu starfi, öll gædd eldlegum
áhuga í sameigmlegri viðieitni.
Svo sem eyrnalausar skepn-
ur, eins og humarinn, sem
,,heyrir“ með fálmöngumim,
iæra börnin að þekkja mismun-
andi hljóð með því að framleidd-
ur er titringur í fingurgómum
þeirra. Þegar talkennarinn talar
til dæmis i gegnum magnara, er